🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷 🕊🌷🕊 🌷 📕رمان عاشقانه،اعتقادی #من_مسلمانم 🕊 📝نویسنده : بانو الف_صاد🌷 ⚜ #قسمت_صد_یازدهم _نه...خبر مهمی دارم که باید حضوری بگم... کریستن ابروهاشو بالا انداخت: +چیزی شده؟! _نه... و با یادآوری الینا لبخند زد... چقد تو همین چند ساعت دوری دلتنگ شده بود...! کریستن سری تکون داد و گفت: +اوکی...فعلا که مامی اینا بیرونن برو استراحت کن برگشتن کارت رو بگو... ساکشو بار دیگه از رو زمین برداشت و همینجور که به سمت اتاق میرفت گفت: _باشه...فقط کریستن...اگه میشه زنگ بزن بگو شب دایی اینا هم بیان... کریستن متعجب باشه ای گفت و بعد انگار که چیزی یادش اومده باشه هیجان زده گفت: +ماریا اینا هم بیان؟! رایان متعجب چرخید طرفش و با چشمای ریز شده گفت: _ماریا؟! کریستن با شوق گفت: +آره دیگه...ماریا دختر خواهر زندایی... رایان کمی فکر کرد تا بالاخره ماریا رو یادش اومد... دختر چشم سبز با موهای بلوند که همیشه با الینا بود و الینا ماریا رو مثل خواهرش میدونست... شونه ای بالا انداخت و بی تفاوت گفت: _I dont care...(اهمیتی نمیدم) بہ درس و بحث و تحصیلت... حسادٺ میکنم حتے!!! +چه خبرا؟! با پچ پچ جواب داد تا صداش نره بیرون از اتاق: _هیچی عزیز دلم همه جمع شدن تا من برم سخنرانی!... بعدم به حرف بی مزه ی خودش پوزخند زد... صدای الینا از اونور خط بلند شد: +همه ی همه؟! _همه ی همه... صداش بغض دار شد: +کریستن و ماریا چی؟! _فدای صدای بغض دارت بشم...آره اونام هستن ولی تو گریه نکنیا... صدای تقه ی در باعث شد حرفشو قطع کنه و بلند بگه: _بله؟! در باز شد سر نادیا نصف نیمه اومد داخل: +رایان اینجایی؟!دایی هم اومد...منتظر تو! سری تکون داد: _ok mom...I'll be right there...(باشه مامان...میام اونجا...) نادیا بدون حرف دیگه ای رفت و در رو بست.رایان بعد از چند ثانیه که مطمئن شد مادرش رفته پشت تلفن پچ پچ کرد: _همه چیز درست میشه خب؟!من میرم که همه چیز رو درست کنم...باشه؟! صدای گرفته ی الینا تمام روحیشو گرفت: +باشه... _دوست دارم...خدافظ +منم...خدافظ! گوشی رو قطع کرد و انداخت روی تخت و با قدم های محکمی به هال رفت... با همه سلام کرده بود جز دایی که به خاطر مشغله های شرکت دیرتر از بقیه اومده بود... سلام کرد و مردانه دست دایی رو فشرد... دایی روی مبل نزدیک به پدر رایان نشست و مشغول صحبت شد... نیم ساعتی از مهمونی میگذشت و رایان بدون اینکه با کسی حرف بزنه غرق در افکار خودش نشسته بود که کریستن اومد کنارش و آروم گفت: +evry thing ok?!(همه چیز مرتبه؟!) با گیجی نیم نگاهی به برادرش انداخت و گفت: _Ha?!yea..yea...it's ok!(هان؟!آره...آره...مرتبه!) کریستن ابرویی بالا انداخت و گفت: +I doubt that!(شک دارم!) دو دقیقه سکوت بود که کریستن باز در گوش رایان گفت: +نمیخوای حرفتو بزنی؟!همه به خاطر حرف فوق مهم تو اومدنا! رایان سری تکون داد و پر استرس گفت: _چرا...چرا... نفس عمیقی کشید تا بخش اعظم استرسش رفع بشه... گلوشو صاف کرد و بلند برای اینکه توجه همه جلب بشه گفت: _خب... همه ساکت شدن و چرخیدن سمت رایان... _خیلی ممنونم از همتون که امشب اومدین...یه چیز مهمی هست که...به همه مربوط میشه و من خواستم یه بارگی تو جمع بگم... نگاه کلی به جمع انداخت...همه خیره خیره منتظر بودن تا ادامه حرفشو بزنه... نفس عمیقی کشید و گفت: _من میخوام ازدواج کنم! نادیا اولین نفری بود که از جا پرید و با شوق رو به سرش گفت: +واقعا؟! رایان بدون کوچکترین لبخندی سر تکون داد. نادیا دستاشو به هم کوبید و گفت: +این عالیه...با کی؟!ما میشناسیمش؟! رایان آب دهنشو قورت داد و اینبار با یادآوری الینایش لبخندی زد و گفت: _بله میشناسینش...از فامیله.... قلب ماریا در سینه کوفت...ینی میشد این عروس خوشبخت خودش باشه؟!ینی الآن رایان داشت خواستگاری میکرد؟!... هزار و یک سواله در سرش با جمله ی بعدی رایان دود شد و به هوا رفت! _ولی...تنها زندگی میکنه... چشم همه تنگ شد...نادیا اولین نفر به حرف اومد: +چرا پسرم مگه خانواده نداره؟! پوزخندی زد و جواب داد: _نمیدونم...خودش که میگه داره...ولی من شک دارم! پدر رایان با جدیت پرسید: +منظورت چیه رایان؟!درست حرف بزن!دختره کیه؟!اسمش چیه فامیلش چیه؟!تو کجا دیدیش؟! رایان هم پوزخندشو جمع کرد و با جدیت گفت: _اسمش...الیناست... در چهره ی همه علامت سوال بود به جز مادر و پدر الینا که انتظار بیشتر در چهرشان داد میزد... رایان ادامه داد: _فامیلش...مالاکیان... &ادامه دارد... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🕊🕊🕊🕊📚🌷❣🌷📚🕊🕊🕊🕊 📢 کپی رمان های کانال بدون اجازه ممنوع می باشد 📛 ࢪمآنهای عاشقــ❣ـانه مذهبی ❣ @repelay ❣

🍂🌺🍂🌺🍂 🌺🍂🌺🍂🌺🍂🌺🍂 🌺🍂🌺 🍂🌺🍂 🍂🌺🍂 🌺 ♡یالطیف♡ 📒رمان عاشقانه هیجانی #هیوا ❣ 🖊به قلم:ریحانه عزت پور؛ #نهال 🌷 🍂 #قسمت_صد_یازدهم خیره شدم به حجله جلوی در خونه فرشته خانوم و نوشته :سید محمد حسین فاطمی تبار دوباره شروع میکنم به گریه کردن ،آروم نمی شدم هیچ طوره .سرهنگ کنارم وایمیسته . -می دونستم زهرشون رو می ریزن کمی جمع شدم و با دستمال کاغذی اشکم رو پاک میکنم . -تبریک و تسلیت میگم -ممنون به سمت داخل خونه میرم و وارد خونه میشم .صدای از تو آشپزخونه میاد گوش میسپارم بهش :دروغ میگم؟ از وقتی اومده فقط نحسی اومده تو این خونه -میشنوه مژگان -چی رو میشنوه؟اتفاقن بزار بشنوه -ببخشید دختر خاله اونوقت چه نحسیی؟ جلو میرم مژگان می بینتم ،جلو میاد کنارم وایمسیته : خوبی؟ -بهترم -بایدم خوب باشی ،پسر خاله مو انداختی سینه قبرستون باید خوب باشی با چشم های از حدقه بیرون زده خیره میشم بهش :من؟! -نه من -چی میگی مژگان؟ -هیچی پناه جون عزیزم زده به سرش بعد ملکا بلند میشه و جلو میاد تا مژگان رو بنشونه ،مژگان دستش رو از قفس ملکا باز میکنه. -چرا نمی زاری حرف رو بزنم برگشت طرف فرشته خانوم :خاله فرشته چرا نمی گی بهش قدمش نحسه ؟ پسرت رو گرفت فرشته خانوم چیزی نگفت ،با خودم گفتم نکنه به این خرافات اعتقاد داره . -چرا ولمون نمی کنی ،قصد بعدیت کیه؟ -باورم نمیشه تو همون مژگانی -حالا باورت شه ملکا جلو میاد ،جلوش وایمیسته :مژگان جون نتونسته محمد حسین رو واسه خودش کنه ناراحته مژگان فوران میکنه و شروع میکنه به جیغ زدن :خفه شو چرا چرت و پرت میگی . فرشته خانوم بلند میشه جلوی مژگان وایمیسته:ما عزا داریم بسه -خاله بی راه میگم -بیراه میگی ..اگه این نحسیته باشه از این نحسیته که پسرم برسه به آرزوش ..این دختر چه ربطی به تقدیر داره؟..جای خودت بشین نزار از چشمم بیفتی مژگان . -خاله -خاله بی خاله به سمت در رفتم ،دلم گرفته بود به سمت در رفتم دوباره روبه رو شدم با حجله ،دلم هوای محمد حسین کرده بود اونم بد جور ... 🌺🍂ادامه دارد..... ❌کپی رمان بدون اجازه ممنوع❌