♨️ تل‌آویو تا واشنگتن؛ چگونه جنگ با ایران پایه‌ های نظم آمریکایی را لرزاند؟ 🔸مکس بلومنتال، روزنامه‌نگار و تحلیلگر آمریکایی، در گفتگویی پادکستی به بررسی پیامدهای ژئوپلیتیکی جنگ اخیر ایران و اسرائیل بر نظم جهانی پرداخت و تأکید کرد که این درگیری، توازن قوا را به نفع تهران برهم زده و ضعف‌های ساختاری آمریکا در منطقه را آشکار ساخته است. 📍 اندیشکده روایت | Narrative & Cognitive Influence Unit @revaiat_tink

🧠 اندیشکده روایت #رصد_راهبردی | ژئوپلیتیک بگرام؛ پایگاهی برای نظارت بر ذهن آسیا 📍 منبع: مرکز پژوهش‌های «المستقبل» و مرکز مطالعات «اَمَد» 📅 محور بررسی: واکنش بازیگران منطقه به ادعای ترامپ درباره بازپس‌گیری پایگاه هوایی بگرام در افغانستان 🇨🇳 چین | حساس‌ترین محور معنایی ماجرا پایگاه بگرام کمتر از ۵۰۰ مایل با مرزهای چین فاصله دارد؛ موقعیتی که به واشنگتن اجازه می‌دهد بر تحرکات پکن در غرب چین، به‌ویژه در نواحی هسته‌ای منطقه سین‌کیانگ، نظارت کند. به‌گفته ترامپ، «یکی از دلایل بازپس‌گیری بگرام، نزدیکی آن به مراکز ساخت تسلیحات هسته‌ای چین» است. نگرانی دیگر آمریکا، احتمال تسلط پکن بر بگرام در قالب طرح “کمربند و جاده” است؛ سناریویی که می‌تواند نقشه نفوذ چین را تا آسیای مرکزی و ماورای آن گسترش دهد. 🔸 بنابراین «بُعد چینیِ بگرام» اکنون حساس‌ترین بُعد امنیتی آن در برداشت واشنگتن محسوب می‌شود. 🇷🇺 روسیه | حلقه جنوبیِ نگرانی امنیتی موقعیت بگرام در نزدیکی مرزهای جنوبی روسیه، برای مسکو یادآور روزهای رصد و محاصره نرم است. احیای حضور آمریکا در بگرام، در واقع بازگشت چشم ناتو به حاشیه آسیای روسی است؛ تغییری که کرملین آن را تهدید مستقیم بر عمق استراتژیک خود می‌داند. 🇮🇷 ایران | مخالفت قاطع با بازگشت آمریکا ایران صراحتاً با بازگشت واشنگتن به بگرام مخالف است. از نگاه تهران، این پایگاه می‌تواند در صورت تصمیم آمریکا به اقدام نظامی، مزیت موقعیتی برای حمله فوری فراهم کند. اما فراتر از سطح نظامی، مسأله اصلی بازگشت حضور ذهنی آمریکا در پیرامون ایران است؛ و تهران اکنون تلاش دارد این بازدارندگی شناختی را حفظ کند. 🇵🇰 پاکستان | میان فشار چین و سایه طالبان پاکستان، از یک سو خود را در مدار همکاری امنیتی پکن می‌بیند، و از سوی دیگر، نگرانِ بازگشت آمریکا در همسایگی خود است. برخی مقام‌های نظامی این کشور از دست رفتن بگرام را «خطای راهبردی» می‌دانند؛ پایگاهی که در امتداد مرزهای ناپایدار پاکستان، می‌توانست نقش «ضربه‌گیر ژئو‌امنیتی» را ایفا کند. 🎯 گزاره راهبردی پایگاه بگرام تنها یک مکان فیزیکی نیست؛ بلکه گره‌ای روایی میان چهار قدرت اصلی آسیایی است که هر یک در اطراف آن، بازنمایی خاصی از امنیت و نفوذ خود را بازسازی می‌کنند. 📍 اندیشکده روایت | Narrative & Cognitive Influence Unit @revaiat_tink

📌گزارش موضوعی : هجو ممیزی در عصر ابتذال: قیاسی از نیمه شب تا پامپ ♻️ قرارگاه رسانه ای جبهه انقلاب 📍 اندیشکده روایت | Narrative & Cognitive Influence Unit @revaiat_tink

🧠 اندیشکده روایت #رصد_راهبردی | طرح ترامپ و بازی دوگانه مشروعیت 📍 منبع: مؤسسه خاورمیانه (Middle East Institute – MEI) 📅 محور بررسی: پیامدهای سیاسی طرح پیشنهادی ترامپ در بستر جنگ غزه 🔻 داده‌محور به‌تحلیل MEI، طرح ترامپ در عمل یکی از دو هدف اصلی اسرائیل را محقق ساخته است: ۱. بازگرداندن گروگان‌ها ؛ هدف انسانی و روانی جنگ. ۲. اما نابودی حماس، هدف دوم و بنیادین، عملاً ناکام مانده است. بر اساس مفاد طرح، بقای حماس تثبیت می‌شود و نه از بین رفتن آن؛ همین امر موجب شکاف در گفتمان پیروزی تل‌آویو شده است. 🧩 تحلیل روایی اسرائیل در میدان غزه شکست استراتژیک و اخلاقی خورد، اما در روایت منطقه‌ای، خود را همچنان «عامل مهار ایران و حزب‌الله» معرفی می‌کند. این تغییر زاویه معنا، برای تداوم مشروعیت سیاسی نتانیاهو حیاتی است؛ زیرا او می‌تواند بازگشت گروگان‌ها را به‌جای پیروزی نظامی، به پیروزی روایی بفروشد. چنین بازتعریفی از دستاورد، موجب تمدید حیات سیاسی نتانیاهو در سپهر داخلی اسرائیل می‌شود. 🎯 گزاره راهبردی طرح ترامپ، واقعیت میدانی را تغییر نداد، بلکه روایت شکست را به زبان پیروزی بازنویسی کرد. در این مرحله، جنگ غزه به پایان نرسیده؛ اما نبرد روایت‌ها عملاً با تثبیت بقای حماس و احیای چهره نتانیاهو وارد فاز جدیدی شده است ، فازی که در آن، قدرت سیاسی از لوله تفنگ به ذهن رأی‌دهنده انتقال یافته است. 📍 اندیشکده روایت | Narrative & Cognitive Influence Unit @revaiat_tink

🧠 اندیشکده روایت #رصد_راهبردی | بازتاب درگیری افغانستان و پاکستان در شش بستر مجازی 🗓 بازه زمانی: ۲۴ ساعت گذشته ۱. تصویر کلی میدان درگیری مرزی میان افغانستان و پاکستان ظرف ۲۴ ساعت گذشته، به یکی از محورهای پرگفت‌وگو در فضای مجازی فارسی‌زبان و منطقه‌ای تبدیل شد. از مجموع میلیون‌ها محتوای رصدشده، ۵۲,۰۸۹ پست، خبر یا یادداشت به این موضوع اختصاص داشت؛ یعنی حدود ۱٫۸ تا ۲ درصد از کل جریان روز در رسانه‌های دیجیتال منطقه. این رویداد، علاوه بر بار خبری، بار روایی – عاطفی قابل‌توجهی داشت؛ چراکه نخستین درگیری مستقیم میان دو دولت مسلمان پس از تحولات غزه ارزیابی شد و بخش زیادی از واکنش‌ها در محور «برادریِ ازدست‌رفته و مرزهای مصنوعی» شکل گرفت. ۲. بستر خبر | تسلط روایت رسمی در فضای خبری، گرچه نسبت کمی (۲.۶۴٪) از کل تولیدات را شامل می‌شد، اما ۲۹٪ از رسانه‌های فعال منطقه‌ای به آن پرداختند؛ نشان‌دهنده آن است که موضوع، اولویت سطح میانی سردبیران خبری بوده است نه تیتر اصلی جریان رسانه‌ای بین‌الملل. رویکرد عمده، «تحلیل پیامد امنیتی» در پاکستان و «تأکید بر کنترل طالبان» در افغانستان بوده است. ۳. تلگرام | توزیع سریع و چندصدایی تلگرام با تولید بیش از ۲۳ هزار پست مرتبط و ۵۵ میلیون بازدید، اصلی‌ترین بستر بازتاب مردمی و غیررسمی بوده است. اما سهم اندک ۰.۹۴٪ از کل محتوای تلگرام نشان می‌دهد که علی‌رغم انتشار سریع، موج کوتاه و فشرده است؛ محتوا عمدتاً در کانال‌های تحلیلی منطقه‌ای بازنشر شده و کمتر از آن، در سطح کاربران عمومی. ۴. توئیتر (X) | میدان درگیری روایت‌ها در X، سهم کلّی محتوا ۱.۳٪ اما تعامل (لایک و بازدید) فراتر از ۳.۷٪ بوده است ؛یعنی ضریب درگیری (Engagement Rate) بالاتر از میانگین سیاسی روز کاربران دو دسته بودند: ۱. حساب‌های متمایل به کابل که دفاع از تمامیت مرزی افغانستان را طرح می‌کردند؛ ۲. کاربران پاکستانی که ناتوانی ارتش افغانستان را برجسته می‌کردند. الگوی واکنش‌ها مشابه جنگ غزه است: «رقابت بر روایتِ آغازگر درگیری». ۵. اینستاگرام | غلبۀ نگاه انسانی و احساسی در میان ۵۳ هزار پست تحلیل‌شده، ۳٪ به درگیری مربوط بود اما همین سهم کوچک ۴.۷٪ از کل بازدید روز را دربر گرفت؛ نشانه‌ای از قدرت بصری و عاطفی تصویر. بیشترین بازنشر مربوط به ویدیوهایی از آوارگان مرزی و واکنش‌های احساسی به «درگیری مسلمان با مسلمان» بوده است. در این بستر، روایت خبری جای خود را به روایت هم‌دلی و قربانی داده است. ۶. ایتا و روبیکا | انعکاس دیرتر، واکنش آرام‌تر در فضای بومی ایتا و روبیکا، حضور این موضوع محسوس ولی محدود بود (بین ۱ تا ۱.۳٪ حجم کل محتوا). افزایش سهم کانال‌ها نسبت به حجم محتوا نشان می‌دهد که این بسترها بیشتر نقش بازتاب پسینی را دارند؛ یعنی وقتی درگیری در شبکه‌های جهانی داغ شد، تحلیل‌گران داخلی آن را بازنشر کردند نه آغاز شدند. 🎯 گزاره راهبردی بازتاب درگیری افغانستان و پاکستان، نه یک «طغیان خبری»، بلکه میدان آزمون هم‌بستگی زبانی و روایی در امت اسلامی است. هرچند حجم نسبی محتوا بالا نبوده، اما تقاطع در سه محور (امنیت، قومیت، احساس دینی) نشان می‌دهد که یک درگیری محدود می‌تواند به شکاف معنایی پایدار در شبکه‌های اجتماعی منطقه منجر شود ؛ مگر آنکه روایت هم‌گرای اسلامی به‌موقع بازتولید شود. 📌 برد نهایی: در فضای مجازی امروز، حتی درگیری دو کشور کوچک ، می‌تواند روایت امت را دچار چندپارگی کند ؛ اگر مدیریت معنا، زودتر از مدیریت صحنه آغاز نشود. 📍 اندیشکده روایت | Narrative & Cognitive Influence Unit @revaiat_tink

🧠 اندیشکده روایت #تحلیل_روایت | باز شدن درهای گفت‌وگو با نسل Z 🗓 منبع روایت: نشست رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت با مشاوران نسل Z ۱. سطح رویداد رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت اعلام کرد: «مهم‌ترین دغدغه شورا، توجه به نسل جوان به عنوان آینده ایران است. درهای گفت‌وگو با نسل جوان در دولت باز است و ما باید مسیر گفت‌وگو را برای حل مسائل کشور باز نگه داریم.» این جمله از منظر زبانی، بر گشودگی، شمول و اعتماد به نسل دیجیتال تکیه دارد. ۲. سطح تحلیل در ادبیات حکمرانی ارتباطی، چنین موضعی نشانگر تلاشی برای بازتعریف رابطه‌ی دولت–جامعه در قالب گفت‌وگوی دوسویه است. نسل Z (متولدین پس از ۱۳۸۰) نه تنها مخاطب اطلاعاتی، بلکه تولیدکننده و میانجی روایت‌ها در فضای مجازی است؛ بنابراین، دعوت دولت به گفت‌وگو با این نسل، صرفاً اقدامی فرهنگی نیست، بلکه تلاشی برای بازسازی مشروعیت ارتباطی حکومت در میدان شبکه‌ای است. ۳. سطح معنا در میدان نبرد معنا، دولت اگر با نسل Z گفت‌وگو نکند، دچار انقطاع روایی از آینده‌ی خود می‌شود. باز کردن درهای گفت‌وگو در واقع، به رسمیت شناختن نقش نسل جدید به‌عنوان «سامانه‌ی طراحی روایت آینده دولت» است. اما شرط موفقیت، انتقال از پیام کلی به برنامه‌ی عملی گفت‌وگو (Dialogic Governance) یعنی تشکیل فضاهای مشارکتی واقعی در تصمیم‌سازی و روایت‌سازی است. 📌 گزاره نهایی: «جوان‌گرایی» اگر صرفاً در کلام بماند، تبدیل به شعار می‌شود؛ اما اگر به سازوکار گفت‌وگو و مشارکت در تصمیم بدل شود، می‌تواند نسل Z را از «منتقد بیرونی»، به «معمار درونی روایت ملی» تبدیل کند. 🖌سید مجتبی فاطمی 📍 اندیشکده روایت | Narrative & Cognitive Influence Unit @revaiat_tink

🧠 اندیشکده روایت #رصد_راهبردی | مأموریت صلح؛ بازسازی میدان مشروعیت برای ترامپ ۱. سطح رویداد دونالد ترامپ در گفت‌وگویی غیررسمی خطاب به داماد خود، جرد کوشنر، اعلام کرده است: «به نظر می‌رسد برای شما مأموریت جدیدی دارم؛ خوب است که توافق صلح را با #ایرانی‌ها امضا کنیم.» این جمله، ظاهرِ صلح دارد اما در منطق سیاست ترامپ، هندسه‌ی بازگشت به قدرت را نشان می‌دهد. ۲. سطح تحلیل در روایت ترامپ، صلح نه ابزارِ پایان درگیری بلکه سندِ آغازِ بازگشت است. او از توافق احتمالی با ایران، سه هدف توأمان را دنبال می‌کند: ۱. بازسازی تصویر رهبری جهانی آمریکا پس از فروپاشی مشروعیت دموکرات‌ها در خاورمیانه؛ ۲. نمایش مهارت شخصی در معامله‌گری سیاسی («من کسی‌ام که حتی با دشمنان هم معامله می‌کنم»)، ۳.خنثی‌سازی گفتمانِ «ایرانِ غیرقابل‌توافق» که اساس سیاست مهار دموکرات‌هاست. این مأموریت، درواقع انتقال پرونده ایران از ساحت نظامی‌ـ‌امنیتی به ساحت معنا و روایت است؛ یعنی اگر بایدن «ایرانِ تهدید» را ساخت، ترامپ می‌خواهد «ایرانِ فرصت» را روایت کند ؛ فرصتی برای بازگشت خود. ۳. سطح معنا گفتمان صلح در روایت ترامپ، به‌معنای تسلیم یا تفاهم نیست، بلکه ابزار مهندسی ادراک رأی‌دهنده آمریکایی است. او از قرارداد صلح با ایران نه امنیت می‌خواهد و نه دوستی، بلکه روایت پیروزی بدون جنگ می‌سازد. در واقع هدف نهایی چنین «مأموریت صلحی» نه ایران، بلکه افکار عمومی آمریکاست؛ ترامپ با امضای صلح نمادین، می‌خواهد نشان دهد که نه با سلاح، بلکه با معامله می‌تواند آمریکا را بزرگ کند. 📌 برد تحلیلی: «صلح ترامپی» با ایران، محتمل‌ترین ابزار بازاریابی سیاسی او در انتخابات پیش‌روست ! صلحی که نه در میدان سیاست خارجی، بلکه در میدان معنا و مشروعیت داخلی آمریکا بسته می‌شود. 📍 اندیشکده روایت | Narrative & Cognitive Influence Unit @revaiat_tink

🚨شکاف عمیق در اسرائیل: غلبه احساس شکست و خشم در مواضع صهیونیست‌ها نسبت به آتش‌بس با حماس! تحلیل محتوای عبری نشان می‌دهد که آتش‌بس، به جای آرامش، بحران عاطفی و سیاسی در جامعه اسرائیلی را عمیق‌تر کرده است. 🤯 📉 دوقطبی‌های اصلی: ۷۰٪ در برابر ۳۰٪ مواضع اسرائیلی‌ها به‌شدت دوقطبی شده است و منتقدان نتانیاهو میدان‌دار اصلی هستند: ⚫️ قطب منتقد (Anti-Netanyahu): ۷۰٪ از منشن‌ها تمرکز: انتقاد شدید، مسئولیت ۷ اکتبر، و فراخوان به محاکمه. احساسات غالب: خشم 🔥، نفرت 🤬، انزجار (استفاده از واژگانی مثل "دشمن"، "جنایتکار"، "ملعون" و "شکست‌خورده") ⚪️ قطب حامی (Pro-Netanyahu): ۳۰٪ از منشن‌ها تمرکز: ستایش نتانیاهو به عنوان «رهبر بزرگ» و دفاع در برابر منتقدان. احساسات غالب:تحسین ✨، قدردانی، و حمایت وفادارانه. (استفاده از واژگانی مثل "قهرمان" و "پادشاه") 💥 **۴۰٪: محاکمه برای ۷ اکتبر! در قطب منتقد (۷۰٪)، اتهامات علیه نتانیاهو به‌طور وحشتناکی متمرکز شده است: 1. ۴۰٪:مسئولیت فاجعه ۷ اکتبر 💔 معرفی نتانیاهو به عنوان عامل اصلی شکست. 2. ۳۰٪:درخواست محاکمه و مجازات 🧑‍⚖️ مطالبه عدالت قضایی بدون عفو. 3. ۲۰٪: فحاشی، لعن و نفرین مستقیم به نتانیاهو 4. ۱۰٪: اتهام توطئه برای ایجاد شکاف داخلی 🔪 💔 وضعیت احساسی: لبریز از خشم نتیجه‌گیری تحلیل احساسات: گفتمان عبری شدیداً منفی (۷۰٪) است. هیچ موضع خنثی قابل توجهی وجود ندارد و کاربران به‌شدت متأثر از ناامیدی عمیق و تمایل به عدالت هستند. پیام اصلی: گفتمان انتقادی، قاطعانه بر گفتمان حامی غلبه دارد 🖌نورالله افضلی #اسرائیل #حماس #شکاف_اجتماعی 💡اندیشکده روایت : https://eitaa.com/joinchat/705955158C45f0710efe

🧠 اندیشکده روایت #تحلیل_راهبردی | پایان دو سال جنگ غزه در روایت المانیتور پایگاه آمریکایی المانیتور با بازتابی حساب‌شده، می‌کوشد تصویری تازه از توازن منطقه‌ای ارائه دهد: نه اسرائیلِ پیروز و نه ایرانِ پیشرو، بلکه منطقه‌ای سرگردان میان دو شکست. در روایت المانیتور، اسرائیل چهره جهانی خود را از دست داده و در انزوای کامل فرو رفته است؛ اما هم‌زمان، ایران نیز درگیر فرسایش جایگاه منطقه‌ای معرفی می‌شود. به تعبیر این گزارش، شبکه مقاومت ایران ، آنچه آنان «حلقه آتش» می‌نامند ؛ در دو سال گذشته توان هم‌افزایی خود را از دست داده است و محور نفوذ از تهران به ائتلافی عربی–اسلامی متشکل از ترکیه، قطر و سوریه منتقل شده است؛ ائتلافی که به زعم آنان، تهدیدی کمتر برای موجودیت اسرائیل دارد. این روایت، بازتاب روشنی از تلاش روایت‌سازان غربی برای تغییر تصویر ایران از «کانون معنا» به «قدرت فرسوده» است. آنها می‌کوشند نفوذ تهران را نه محصول مشروعیت ایدئولوژیک، بلکه نتیجه شبکه‌ای موقتی از نیابتی‌ها جلوه دهند؛ تا شکست اسرائیل در جنگ روانی را با «فرض افول ایران» متعادل کنند. 📌 برد تحلیلی: المانیتور، با وجود اعتراف به انزوای اسرائیل، راه گریزی برای تل‌آویو می‌گشاید: تغییر صحنه از تقابل ایران–اسرائیل به رقابت درون‌جهانیِ مسلمانان. اما واقعیت میدان آن است که تا وقتی معیار روایت، عدالت و اشغال‌ستیزی است، هیچ ائتلاف جایگزینی نمی‌تواند نقش ایران در معادله معنا را حذف کند. 💡اندیشکده روایت : https://eitaa.com/joinchat/705955158C45f0710efe

🧠 اندیشکده روایت #تحلیل_فضای_مجازی | بازتاب اظهارات ترامپ در کنست رژیم صهیونیستی در ۲۴ ساعت گذشته، سخنان ترامپ درباره ایران که در کنست رژیم صهیونیستی بیان شد، موجی محدود اما هدفمند در فضای مجازی ایجاد کرده است. داده‌های شش بستر اصلی نشان می‌دهد که شدت بازنشر پایین اما تمرکز اثرگذاری بالا بوده است. در بسترهای خبری، موضوع حدود ۳.۴ درصد از کل محتوا را شامل شد؛ یعنی حضور پررنگ در رسانه‌های رسمی اما نه در شبکه‌های فراگیر مخاطب. این الگو در تلگرام و ایتا نیز تکرار شده: حجم کم محتوا، اما تمرکز انتشار در چند کانال اصلی خبری. در توئیتر (X) اتفاق مهم‌تر است؛ گرچه تنها ۱.۱٪ از محتوا به این موضوع اختصاص دارد، اما نسبت فعالان (۳.۷٪) و حجم تعاملات (۲.۲٪ لایک‌ها) نشان می‌دهد که کاربران سیاسی و کنش‌گر برای بازتولید گزاره‌های ترامپ فعال بوده‌اند. اما میدان اصلی اثرگذاری، طبق داده‌ها، اینستاگرام است؛ با وجود سهم کمتر از ۵٪ محتوا، میزان بازدید و لایک آن بیش از ده درصد از کل فعالیت پلتفرم را شامل می‌شود. یعنی روایت ترامپ در قالب ویدئو و تصویر به‌خوبی در میدان عاطفی–بصری بازتوزیع شده است. در روبیکا و ایتا نیز نشانه‌های انتشار سازمان‌یافته دیده می‌شود، اما بازخورد احساسی مخاطبان به‌مراتب کمتر بوده و عمدتاً به نقل سیاسی محدود مانده است. 📌 برد تحلیلی: روایت ترامپ هنوز موج عمومی نساخته است، اما در سطح نخبگانی و تصمیم‌ساز به‌عنوان «محرک گفت‌وگو» فعال شده است. الگوی انتشار، نشان‌دهنده آغاز نبرد روایی آمریکا از طریق چهره‌های غیررسمی است: نفوذ از مسیر هیجان رسانه‌ای، نه از موضع سیاست رسمی. 🔹 معنا: دشمن در روایت جدید خود می‌کوشد تصویر «ایرانِ تهدیدگر اسرائیل» را از سطح میدان نظامی به سطح ذهن جهانی بازگرداند، اما توازن انتشار نشان می‌دهد مخاطب منطقه‌ای دیگر به‌راحتی درگیر خط ترس نمی‌شود؛ زیرا اعتماد خود به «ذهن آمریکایی آلوده به اسرائیل» را از دست داده است. 💡اندیشکده روایت : https://eitaa.com/joinchat/705955158C45f0710efe

🧠 اندیشکده روایت #تحلیل_فضای_مجازی | بازتاب تبادل اسرا میان حماس و اسرائیل در ۲۴ ساعت گذشته، موضوع تبادل اسرا به‌رغم اهمیت میدانی، حضور محدودی در شبکه‌های اجتماعی داشته است. داده‌های پنج بستر اصلی نشان می‌دهد که توجه عمومی به رویداد هنوز پایین است و عمدتاً از سوی رسانه‌های خبری هدایت می‌شود، نه کاربران خودجوش. در بستر خبر، حدود ۲.۷ درصد از کل محتوا به این موضوع اختصاص یافته و بیش از یک‌پنجم رسانه‌های فعال آن را بازتاب داده‌اند. این تمرکز خبری، نشانگر تلاش رسانه‌ها برای حفظ توجه به روند آتش‌بس و میدانی‌شدن روایت «مبادله» است. در فضای مجازی غیررسمی، شدت بازنشر بسیار پایین‌تر است: در تلگرام کمتر از ۱ درصد محتوا به موضوع اختصاص دارد و حجم بازدید کمتر از ۱ درصد کل ترافیک این بستر است؛ یعنی روایت هنوز به سطح گفت‌وگوهای عمومی نرسیده و در کانال‌های خبری متمرکز مانده است. در اینستاگرام سهم دوونیم‌درصدی محتوا و واکنش ۱.۵ تا ۲.۵ درصدی در لایک و کامنت، نشان می‌دهد که رویداد بیشتر در قالب‌های احساسی و تصویری (آزادسازی، دیدار خانواده‌ها) دنبال شده، نه در قالب تحلیل یا مواجهه سیاسی. در فضاهای بومی‌تر مانند ایتا و روبیکا نیز دامنه بازتاب کم است؛ گرچه نرخ مشارکت کانال‌ها (۶ درصد در ایتا، ۳ درصد در روبیکا) نشانه‌ای از رصد هدفمند کاربران متعهد به محور مقاومت است، اما هنوز موج عمومی شکل نگرفته است. 📌 برد تحلیلی: روایت تبادل اسرا هنوز از مرز اطلاع‌رسانی رسمی عبور نکرده است. دشمن می‌کوشد این رویداد را نه به‌عنوان «نشانهٔ پیروزی مقاومت»، بلکه به‌صورت «معامله‌ای برابر» بازنمایی کند تا ساختار معنایی پیروزی را خنثی سازد. اما حجم بالای بازدید در محتوای تصویری اینستاگرام نشان می‌دهد احساس مردم، با روایت انسانی و رهایی‌بخش مقاومت همدل‌تر است تا با روایت سرد دیپلماتیک صهیونیست‌ها. 🔹 معنا: افکار عمومی در مسیر بازگشت از جنگ به رهایی، هنوز در جست‌وجوی روایت اصلی پیروزی است. نبرد آینده نه در خاک غزه، بلکه در ذهن مخاطب جهانی بر سر این جمله است: «چه کسی آزاد کرد؟» 💡اندیشکده روایت : https://eitaa.com/joinchat/705955158C45f0710efe

🧠 اندیشکده روایت #تحلیل_راهبردی | بازگشت سیگنال‌ها؛ پایان «اختفای اجباری» نفتکش‌های ایران روشن‌شدن ترانسپوندرهای ناوگان نفتکش جمهوری اسلامی ایران پس از هفت سال، صرفاً یک اقدام فنی نیست؛ یک بیانیه قدرت است. در جهانی که مسیر انرژی به‌صورت دیجیتال کنترل و ممیزی می‌شود، آشکارسازی داوطلبانه موقعیت ناوگان ایران، در حکم اعلام حضور در وسط صحنه است ، آن هم بی‌نیاز از مجوز غرب. این اقدام به‌روشنی پیام دارد: ایران دیگر ناچار به پنهان‌کاری در نظم دلاری‌محور انرژی نیست. روشن‌شدن ترانسپوندرها یعنی ورود به دوره‌ای که اقتدار ملی نه با اختفا، که با حضور آشکار در میدان تحریم ساخته می‌شود. رسانه‌های عبری و غربی این حرکت را «ریسک‌پذیری» می‌خوانند، اما در واقع، این دیکته‌ی #اقتدار ایران بر مدار انرژی جهان است. یعنی تهران می‌گوید: «جهان، مسیر نفت مرا ببیند ، چون من از دیده‌شدن نمی‌ترسم». از این پس، هرگونه تعرض به این ناوگان، نه حادثهٔ دریایی، که اعلان جنگ مستقیم به منافع ایران معنا خواهد شد. و همان‌طور که تجربه نشان داده، پاسخ ایران نه در سطح اعتراض، بلکه در سطح درهم‌کوبیدن منبع تهدید در هر جغرافیای ممکن خواهد بود. 📌 برد معنایی: بازگشت سیگنال‌های ناوگان، فراخوانی است به رقبا در مقیاس جهانی: «هل من مبارز؟» زیرا اقتدار این ملت، دیگر در سایه نیست؛ بلکه در روشن‌ترین مختصات جهان ثبت شده است. 💡اندیشکده روایت : https://eitaa.com/joinchat/705955158C45f0710efe