#اخلاق_سياسي در قرآن و روايات
⭕️شماره 4 :
ممنوعيت انتشار و فوروارد #تهمت به نامزدها و طرفدارانشان🚫
آيه «12»سوره نور:
🔶"چرا زمانى كه تهمت را شنيديد، مردان و زنان با ايمان نسبت به هم گمان خوب نبردند و نگفتند كه اين تهمتى بزرگ وآشكار است؟"
"خداوند در اين آيه، مسلمانان را به خاطر بدگمانى و آسيبپذيرى آنان در برابر #شايعات، توبيخ مىكند.
1⃣- دامن زدن به #شايعه و پخش آن، ممنوع است. ( «لَوْ لا» نشانه توبيخ از سوءظن و پخش شايعات است)
2⃣- مؤمنان در برابر آبروى يك «فرد» مسئول هستند. «الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ»
3⃣- بنى آدم اعضاى يكديگرند. #تهمت به هر عضوى از جامعهى اسلامى، همانند تهمت به ديگر اعضاست.«انفسهم»
4⃣- اصل اوّليه در عمل مسلمان، صحت است، مگر جرم او با دليل ثابت شود.«ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَيْراً»
5⃣- در برابر شنيدههاى ناروا در مورد مؤمنان، سكوت و همراهي ممنوع است. لَوْ لا ... قالُوا هذا إِفْكٌ مُبِينٌ
6⃣- تهمت اگر ثابت نشود، گويندهى آن #دروغگو محسوب مىشود. «هُمُ الْكاذِبُون»"
📚تفسير نور