eitaa logo
🌹🌹ریحانة الرسول🌹🌹 25/10
164 دنبال‌کننده
9.3هزار عکس
2.4هزار ویدیو
56 فایل
محفلی دوستانه برای ساختن زندگی عارفانه، عاشقانه و عاقلانه...
مشاهده در ایتا
دانلود
📝 "دعوت کردنِ مردم به امام زمان و شناساندنِ حضرت" 🔹 هر کس به میزان علم و دانش خود، باید مردم را به سوی امام دعوت نماید و مردم را به ایشان نزدیک نماید و نشر معارف مهدویت از جمله این کارهاست. شخص دعوت کننده باید علاوه بر حکمت علمی، دارای حکمت عملی بوده و بصورت عملی مردم را با حضرت آشنا نماید زیرا تاثیر بیشتری دارد. ❤️ امام معصوم می‌فرماید: همانا عالِمی که به مردم معارف دینشان را یاد میدهد و ایشان را به امامشان دعوت میکند، از هفتاد هزار عابد، برتر است.*۱ 🌸 آیت الله موسوی اصفهانی نویسنده کتاب ارزشمند مکیال المکارم میفرماید: (وظیفه ما در زمان غیبت) دعوت کردنِ مردم و هدایت آن ها به سمت امام زمان است و این کار از "مهمترین" طاعات و "واجبترین" عبادات است.*۲ 📚 ۱. مکیال المکارم ج ۲ ص ۲۷۴ ۲. مکیال المکارم بخش ۸ 💢 مبادا مولایمان را چشم به راه بگذاریم... همه را به سوی امام زمان علیه السلام دعوت نمایید.
🔴 بزرگ‌ترین وظیفه منتظران 🔵 امام خامنه‌ای: 🌕 بزرگترین وظیفه منتظران امام زمان این است که از لحاظ معنوی و اخلاقــــــی و عملـــــی و پیوندهای‌دینی و اعتقـــــــادی و عــــاطفی با مؤمنین و همچنین برای پنجه درافکندن با زورگویان خود را آمـــــــــــاده کنند. 📚 بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت عید نیمه‌شعبان، ۱۳۸۱/۰۷/۳۰
✳️ واقعا امام زمان را بیشتر از خودمان دوست داریم؟ 🔻 می‌فرمود: اغلب مردم اظهار می‌کنند که (عج) را از خودشان بیشتر دوست دارند اما این‌طور نیست زیرا اگر او را بیشتر از خود دوست داشته باشیم باید برای او کار کنیم، نه برای خود! 📚 از کتاب 📖 ص ۳۶ #⃣ 🙏
🔴 شاخصه‌هاي مديران و مسئولان بر اساس آموزه‌های مهدوی (۱۰) 🔟 عشق به مردم و محرومین 🔸امام مهدی علیه السلام «از همه به مردم مهربان‏تر است» (۱) 🔹«او براي مردم از پدر و مادرشان مهربان‌تر است» (۲) 🔸ایشان «با بينوايان رؤوف و مهربان است» (۳) 🔹امام باقر علیه السلام به بعضی از شیعیان فرمود: «توانگران به ضعفا و بيچارگان ياري رسانند و به فقرا و مستمندان عطوفت ورزند ... و اگر چنين باشيد كه سفارش كرديم و قبل از قيام قائم ما بعضي از شما از دنيا برود، شهيد خواهد بود» (۴) 📚 منابع: (۱) عقدالدرر، ص ۲۰۴ (۲) الزام الناصب، ص ۱۰ (۳) الملاحم و الفتن، ص ۱۳۷ (۴) امالي شيخ طوسي، ص ۲۳۲