eitaa logo
دبستان ریحانه های بهشتی
113 دنبال‌کننده
6.3هزار عکس
1.8هزار ویدیو
200 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸 حدود سوء استفاده ⚠️ برخی از والدین، کودکان خود را آزاد می‌گذارند؛ امّا محدوده‌ای تنگ‌تر از میدان کارهای خطرناک و زشت برای او تعریف می‌کنند و سوء استفاده از آزادی را تجاوز کردن کودک از این حد می‌دانند. 💢 مثلاً تا وقتی که کودک با اسباب‌بازی‌‌های خودش بازی می‌کند و آنها را ریخت و پاش می‌کند، کاری به کار او ندارند؛ امّا همین که به سراغ ظرف‌های آشپزخانه آمد، او را منع می‌کنند و تقاضای بچّه برای بازی با ظرف‌ها را سوء استفاده از آزادی می‌نامند. ✅ معنای صحیح سوء استفاده از آزادی، آن است که کودک وقتی خود را آزاد دید، میل رفتن به سوی کارهای خطرناک و زشت را پیدا کند و به این راحتی هم منصرف نشود. ❌برخی معتقدند برای این که کودک به سوی این دو خطّ قرمز نرود، باید آزادی را از او سلب کرد؛ زیرا در غیر این صورت، پدر و مادر نمی‌توانند از وارد شدن کودک به این دو منطقۀ ممنوعه جلوگیری کنند. ⬅️ ادامه دارد.... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۱۰۲ 👇👇👇👇👇
6⃣ عادت کودک به آزادی پس از هفت سال ❗️یه عده فکر می‌کنن که اگه ما بچه‌های زیر هفت سالمون رو آزاد گذاشتیم، بعد از هفت سالگی دیگه نمی‌تونیم اونها رو از عالم کودکی بیرون بیاریم و اینطوری، بچه‌ها همیشه دوست دارن آزاد باشن.🤔 ‼️به نظر می‌رسه با کمی دقّت توی مراحل تربیت، به راحتی می‌تونیم از این شبهه عبور کنیم. 🍃 خداوند، انسان رو به گونه‌ای آفریده که در هفت سال اوّل، میل به آزادی در اون وجود داره. اگر این میل به خوبی و به اندازۀ کافی پاسخ داده بشه، بچه‌ها در هفت سال دوم، آمادۀ تبعیت می‌شن.👌 🔸میل به آزادی، مثل میل به شیرینیه. معروفه که قنّادها، شاگرداشون رو از خوردن شیرینی، منع نمی‌کنن؛ بلکه معتقدن اگه شاگرداشون رو منع کنن، بیشتر حریص می‌شن. برا همینم اجازه می‌دن تا هر اندازه که می‌خوان، شیرینی بخورن؛ ولی بعد یه مدّت خود شاگردا دل‌زده می‌شن و دیگه وَلَعی برا خوردن شیرینی ندارن.🍩🥧🍰 ✅ آزادی کودک هم همین طوره. بچه‌ها، در هفت سال اوّل، هر اندازه بزرگ‌تر می‌شن، میلشون به آزادی‌هایی که خونه رو به هم می‌ریزه، کم می‌شه. 🌀مثلاً یه پسر سه ساله، ممکنه بعد از چند روز بازی با یک ماشینِ اسباب‌بازی، دوست داشته باشه اون رو خراب کنه؛ امّا توی پنج، شش سالگی، این میل در اون کم می‌شه و تو هشت سالگی، به شدّت از وسایل خودش مراقبت می‌کنه.😇 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۱۰۲
🔻اعتراض کردن بچّه‌های بزرگ‌تر🔻 بعضیا می‌گن ما که تو خونه فقط یه بچّه نداریم، آزادی بچّۀ زیر هفت سال، آسایش بچّه‌های بالای هفت سال رو هم تحت‌الشعاع قرار می‌ده. به همین دلیلم رابطۀ بچّه‌ها به هم می‌ریزه. ❌ پس مصلحت اینه که آزادی کودک رو محدود کنیم تا رابطه‌ی خواهر و برادری به هم نریزه. 👈در جواب این عده باید به چند نکته اشاره کنیم: 1⃣ طبیعی بودن دعوا بین بچّه‌ها 2⃣ تأثیر تجربۀ آزادی بر میزان این تنش‌ها 3⃣ بزرگ‌ دیدن بچّه‌های بزرگ‌تر 4⃣ تقویت فرهنگ گفتگو 5⃣ پرهیز از تبعیض 6⃣ مدیریت صحیح تنظیم خانواده 🔰طبیعی بودن دعوا در میان بچّه‌ها🔰 ✅ دعوای بچّه‌ها، مخصوصاً تو سن پایین هجده سال و بالأخص بین بچّه‌هایی که فاصلۀ سنّی کمی با هم دارن، یه امر طبیعیه. بعضیا، این دعواها رو یه معضل تربیتی می‌دونن و نگران می‌شن، ولی اصلا اینطور نیست.☝️ 🔰تأثیر تجربۀ آزادی بر میزان این تنش‌ها🔰 ✅ اگه بچّه‌های بزرگ‌تر، آزادی رو تجربه کرده باشن، معمولاً به این اندازه از فهم رسیدن که حقّ آزادی رو به بچّه‌های کوچک‌تر از خودشون بدن. 💯اونا می‌دونن که آزادی یه نیازه. دعواهای اونها با کوچک‌ترها رو هم باید به حساب ظرفیت کمشون گذاشت. ‼️ البته اگه بچّه‌های بزرگ‌تر آزادی رو تجربه نکرده باشن، بدون تردید، مشکلات بیشتری با آزادی کوچک‌ترا خواهند داشت. در این موارد هم راه حل مشکل، محدود کردن آزادی کوچک‌ترا نیست.👌 ⬅️ ادامه داره...
📌دو راهکار برای حل مشکلات فرزندان کوچکتر و بزرگتر 🔰 تقویت فرهنگ گفتگو 📛 یکی از مشکلات خونواده‌های امروزی، نبودن یا کم‌رنگ بودن فرهنگ گفتگو در بین اونهاست. 🤐 ✅ بچّه‌ها وقتی هفت سالگی را پشتِ سر می‌ذارن، آمادۀ آموزش می‌شن. خوبه که برا بچّه‌های بزرگ‌تر، وقت و حوصله خرج کنیم و باهاشون در بارۀ بچّه‌های کوچک‌تر و ضرورت آزادی دادن به اونا صحبت کنیم.👌 💯 این گفتگو، علاوه بر آگاه کردن بچّه‌های بزرگ‌تر، شخصیت دادن به اونا هم هست. بچّه‌های بزرگ‌تر، وقتی در محیط خونه احساس بزرگی می‌کنن، رفتارای حساب‌شده‌تری رو از خودشون به نمایش می‌ذارن. 😇 🔰 پرهیز از تبعیض ‼️ یکی از دلایل به وجود اومدن مشکل بین بچّه‌های بزرگ‌تر و کوچک‌تر، تبعیضی هست که بچّه‌های بزرگ‌تر بین خودشون و کوچک‌ترا احساس می‌کنن.☝️ ❌اونها می‌بینن که مامان و بابا برا بچّه‌های کوچک‌تر، وقت زیادی رو صرف می‌کنن، امّا از بچّه‌های بزرگ‌تر غافلن. همین احساس تبعیض، برا بچّه‌های بزرگ‌تر، زمینۀ حسادت رو فراهم می‌کنه، حسادت هم اونا را به وادی لجاجت می‌کشونه. 😏
🔻آزادی بچه ها و حرف مردم🔻 ‼️بعضیا نگران طرد شدن خودشون از محیط‌های فامیلی هستن و می‌گن: ما وقتی بچّه‌هامون رو آزاد می‌ذاریم، بقیه میلی به رفت و آمد با ما ندارن. چون می‌ترسن که بچه‌هاشون مثل بچّه‌های ما لوس بشن! اونا با دیدن بچّه‌هامون که آزادی دارن، به ما اتّهام سهل‌انگاری یا ندونم‌کاری در تربیت می‌زنن.😳 ✅ ما بنا نداریم چشممون رو به واقعیت‌های جامعه ببندیم. بی شک، بعضی از خونواده‌ها نگاه بدی به آزادی دارن و آزادی رو سوء تربیت به حساب می‌یارن؛ امّا حواستون باشه که بچه‌ها، تو دست ما امانت هستن و ما حق نداریم به دلیل فرار از طرد شدن، به نیازهای بچه‌هامون، بی‌اعتنایی کنیم.❌❌ ⁉️ آیا درسته که آدم، شیوۀ تربیتی خودش رو به خاطر حرف‌ مردمی که از اصول تربیتی آگاهی ندارن تغییر بده، در حالی که می‌دونه کاری که انجام می‌ده، درسته؟🤔 ❌❌ کار کسی که مدیریت تربیت فرزندش رو به دست حرفِ مردمی می‌سپاره که از اصول تربیت بی‌خبرن، از کار این مردم بی‌خبر، بدتره.☝️ ✅چه خوبه به جای خیلی از حرف‌های غیرضروری که تو خیلی از مهمونیا ردّ و بَدَل می‌شه، باب گفتگو دربارۀ تربیت رو باز کنیم و دربارۀ ضرورتِ دادن آزادی به بچه‌ها و آثار منفی ممانعت از آزادی، صحبت کنیم. شاید اونا به این حرف‌ها عمل نکنن امّا حدّاقل می‌فهمن که کار شما حقّه و آزاد نذاشتن بچّه‌ها، کار غیرتربیتی و نادرستیه.😉
⁉️ آیا "آرامش کودکان" در نظم مدرن جهان، جایگاهی دارد؟🤔 🔴 متأسّفانه، دنیای مدرن، آدما رو به سمت و سویی برده که نظم ظاهری به قدری اصیل شده، که مردم حاضرن به خاطر این نظم ظاهری، آرامش روحی و روانی خودشون رو از دست بدن.😔 ‼️وقتی بچه، خونۀ به ظاهر مرتّب رو به هم می‌ریزه، مادر هم به هم می‌ریزه و عصبانی می‌شه و بچه رو دعوا می‌کنه.😕 ✅ تو دنیای مدرن، نظم ظاهریه که اصله؛ در حالی که نظم درونی، خیلی مهم‌تر از نظم ظاهریه.👌 💯 یکی از اصلی‌ترین مصداقای نظم، نظم در برقراری رابطه بین والدین و بچه هاست. برا همین اگه رابطۀ عاطفی پدر و مادر با بچه به هم بریزه، نظم این رابطه، به هم ریخته. ناگفته پیداست که به هم ریختن نظم تو رابطۀ والدین و بچه‌ها، چه قدر اثر تخریبی بیشتری نسبت به کم‌رنگ شدن نظم ظاهری خونه داره.☝️ ♨️ چه‌قدر دنیای مدرن، سنگ‌دل شده که ما را جوری بار آورده که با خطّی که بچه‌مون رو دیوار خونه‌ می‌کشه، حاضریم هزاران خط، روی روح و روانش بکشیم!😠 ⁉️ چرا ما به جایی رسیدیم که جای مشخّص ظرفامون، مهم‌تر از جای مشخّص بچه‌مون تو عالم آفرینشه؟ اگه ظرفا یا لباسا تو خونه به هم بریزه و سرِ جاش نباشه، چی تو این عالم، تکون می‌خوره؟ حالا اگه روح بچه مون از جایی که باید باشه، تکون بخوره، چه اتّفاقی می افته؟ یعنی به این راحتی قابل جبرانه؟ کدوم دلیل عقلی یا دینی می‌گه که باید مقابل آزادی کودک، به قیمت آزردن روح لطیفش وایساد؟🤔
🔰آزادی و مراقبت از وسایل🔰 ⁉️ پس کی باید مراقبت از وسایل شخصی رو به بچه‌ها آموزش داد؟🤔 ❌بعضیا معتقدن باید مراقبت از وسایل شخصی رو از همون ابتدا به بچه‌ها یاد داد، ولی این دسته از پدر و مادرا از دو نکته غافلن:👇 1⃣ بچه‌ها، مخصوصاً تو سن دو، سه سالگی و پایین‌تر از اون، مراقبت از وسایل شخصی رو تو سالم نگه‌داشتن اونها نمی‌دونن. بچه دوست داره از وسایلش استفاده کنه و خراب کردن اسباب‌بازی رو هم نوعی استفاده از اون می‌دونه.🤷‍♂ 2⃣ بچه‌ها هر اندازه به هفت سالگی نزدیک‌تر می‌شن، حسّ مراقبت از وسایل درونشون قوی‌تر می‌شه.🙃 🤗 شما اجازه بدید حسّ کنجکاوی بچه‌ها با خراب کردن اسباب‌بازی‌هاشون، پاسخ داده بشه تا آروم آروم، جذّابیت این کار برای اونها از بین بره.😜
⁉️ اگه نتیجۀ بعضی از آزادیا مریض شدن بچه‌ها باشه بازم باید بهشون آزادی بدیم؟ بازیایی مثل آب‌بازی تو هوای سرد یا جلوی باد کولر، خاک‌بازی، گِل‌بازی و... ✅ همون طور که قبلاً هم گفتیم، آزادی بچّه‌ها با دو خطّ قرمز کار خطرناک و کار زشت، محدود می‌شه. یکی از خطرایی هم که بچه‌هارو تهدید می‌کنه، مریضیای خطرناکه.😔 💯امّا چند نکته رو، نباید فراموش کرد: 1⃣حسّاسیت افراطی، ممنوع⛔️ 😏 بعضی از والدین، به شدّت دربارۀ مریضی بچه‌هاشون، دچار وسواس شدن. مثلاً وقتی کودک یه کاسۀ آب برداشته و بازی می‌کنه و کولر هم روشنه، مانع بازی کودک می‌شن، به این بهونه که مبادا سرما بخوره🤧؛ در حالی که واقعاً اگه کودک این اندازه در برابر سرماخوردگی حسّاس باشه، باید با پزشک در این باره، مشورت کرد. بله! اگه بچه جوری آب‌بازی کنه که سر و سینه‌اش حسابی خیس بشه و همینجوری جلوی باد کولر قرار بگیره، امکان مریضی هست و حسّاسیت در این جا هم حسّاسیت به‌جا و درستیه.🤗 2⃣خلّاقیت به جای محدودیت 😉در مواردی که امکان مریضی هست، راه جلوگیری از مریضی، ممانعت از آزادی نیست. خیلی از مواقع، می‌شه بدون محدود کردن آزادی بچه‌ها، با هنرمندی و خلّاقیت، از راه دیگه‌ای در مقابل مریضی ایستاد. مثلاً به جای این که کودک رو از خاک‌بازی به دلیل آلوده بودن خاک منع کنیم، براش خاک تمیز تهیّه کنیم. 😜 3⃣زیاده‌روی در بهداشت، ممنوع🚫 💯این نکته رو فراموش نکنید، همون طور که کوتاهی در رعایت بهداشت بچه‌ها، راه مریض شدن رو براشون هموار می‌کنه، زیاده‌روی در رعایت بهداشت هم بچه‌ها رو در برابر مریضیا آسیب‌پذیر می‌کنه. بدن کودکان مثل بزرگ‌سالان، سیستم دفاعی داره و این سیستم دفاعی، اگه با دشمنان خودش مبارزه نکنه، ضعیف می‌شه و در مقابل بیماریا، توان خودش رو از دست می‌ده.🤒 ✅ حواسمون باشه که محقّقان علم پزشکی، علاوه بر نهی از کوتاهی کردن در رعایت بهداشت بچه‌ها، به والدینی که نسبت به بهداشت بچه‌هاشون افراط می‌کنن هم، هشدار دادند.
🔷🔹فرار از آزادی یا هنر آزادی دادن به بچه‌ها؟🤔 ♨️بعضیا برا حلّ یه مسئله، دنبال راحت‌ترین راه، یعنی پاک کردن صورت مسئله هستن، در حالی که پاک کردن صورت مسئله رو نمی شه حلّ مسئله دونست. 🤦‍♀ 💭تصوّر آزادی کودک، کافیه برا این که اعتراف کنیم این آزادی به همراهش، نتایجی رو به بار میاره که مخالف میل ماست ولی نباید برا فرار از این نتایج، مقابل آزادی کودک وایسیم. باید هنر به خرج بدیم و راه‌هایی رو برا کم کردن از تبعات ناخوشایند آزادی، پیدا کنیم.🤗 ✅یک نکتۀ اساسی که باید بهش توجه کنید اینه که: [اگه یه بار دیگه به مطالب جلد دوم من دیگر ما مراجعه کنید و بحث «آثار محبّت» را مرور کنید، می‌بینید] بعضی از دغدغه‌های اساسی و مهم در آزاد گذاشتن کودکان با آثاری که از محبّت گفته شد، به راحتی مدیریت می‌شه.☺️ 1⃣ یکی از آثار محبّت، تبعیت بود. اگه کودک غرق در محبّت والدین باشه، به راحتی در خطّ قرمزهای آزادی، از پدر و مادر، تبعیت می‌کنه.🤗 2⃣ یکی دیگه از آثار محبّت، کم شدن توقّع بود. کودکی که از محبّت والدین سیراب شده، توقّعش رو در محدودۀ آزادی به پایین خطوط قرمز آزادی می‌کشونه.توجّه به این نکته، نگرانی ما رو برا آزاد گذاشتن کودک، به شدّت کم می‌کنه.🙂 ✅ در کنار توجّه به آثار محبّت، این رو هم فراموش نکنید که آزادی، یکی از اصلی‌ترین راه‌های ابراز محبّت هست.🙃
یکی از اصلی ترین نتایج محبت، خاصیت همسان‌سازی آن است. محبت، مُحب را به شکل محبوب در می‌آورد. کودکانی که عاشق پدر و مادرشان هستند، بی‌ آن که پدر و مادر دستوری بدهند، بسیاری از مسائل تربیتی را همان‌طور که پدر و مادر مراعات می‌کنند، انجام می‌دهند. اگر هم غافل باشند، به محض این‌که متوجه می‌شوند کاری مورد علاقه پدر و مادر است، بدون اجبار، انجام می‌دهند. من دیگر ما کتاب دوم خارهای گل نشده و گل‌های خار شده
اولین و مهمترین عامل برای جذاب شدن محیط خانه، وجود ارتباطی صمیمی بچه و محبت‌آمیز میان پدر و مادر است. رابطه‌های تنش‌آلود و خشن میان پدر و مادر، بیش از فقر و تنگناهای اقتصادی، بر روح فرزند اثر منفی می‌گذارد. فرزند در سنینی که نمی‌تواند مفهوم بسیاری از سختی‌ها، مثل فقر را بفهمد، به راحتی فرق بین رابطه‌ی خوب و رابطه بد میان پدر و مادر را متوجه می‌شود. دعواهای پدر و مادر، حتی در سنین پایین هم بر روح و ذهن کودک اثر منفی می‌گذارد.
🔷🔹می‌دونستین با تغییر چیدمان وسایل خونه، می‌تونیم به بچه‌هامون آزادی بیشتری بدیم؟😇 🏡هر چی محیط باز خونه بیشتر باشه، فرصت آزادی برا کودک هم بیشتره. ما باید وسایل خونه رو طوری بچینیم که محیط باز بیشتری رو برا بازی کودک فراهم کنیم.😊 🔵 مثلاً وقتی خونۀ ما پنجاه یا شصت متره و سالنش هم بیست متر بیشتر نیست، چرا باید قسمت زیادی از سالن رو با مبلمان🛋 و قسمت دیگش رو هم با یه میز تلویزیون بزرگ، اشغال کنیم؟⁉️ ✔️ اگه مبلمان نباشه، اتّفاق خاصّی تو زندگی نمی‌افته؛ امّا اگه کودک، فرصت آزادی نداشته باشه، اتّفاقای بدی تو زندگی می‌افته.🤦‍♀