🔰گزیده ای از شرح دعای روز دوازدهم: 🤲«اللَّهُمَّ زَیِّنِّی فِیهِ بِالسِّتْرِ وَالْعَفَافِ وَاسْتُرْنِی فِیهِ بِلِبَاسِ الْقُنُوعِ وَالْكَفَافِ وَاحْمِلْنِی فِیهِ عَلَى الْعَدْلِ وَالْإِنْصَافِ وَ آمِنِّی فِیهِ مِنْ كُلِّ مَا أَخَافُ، بِعِصْمَتِكَ یَا عِصْمَةَ الْخَائِفِینَ.» 🔸خدایا مرا دراین روز به پوشش و پاکدامنی زینت نما و جامه قناعت و بسندگی را به من بپوشان و بر میانه روی و انصاف وادارم نما و مرا از هر چیز که می‌ترسم درامان دار، به نگاهداریت ای نگهدارنده خائفین. #لزوم شناسایی و رفع عیوب خود؛ #دوری از مذمّت و بیان عیوب دیگران؛ خوبی ها را ببینیم و بدی دیگران را بپوشانیم. (همچون مگسان تو بر پلیدی منشین) #کار به دیگران نداشتن زینت است: «خوشا بحال کسی که عیوبش او را از پرداختن به عیب های دیگران باز داشته است.» 📚مستدرک الوسائل، ج1، ص116 #عفاف: گناه نکردن است؛ و انسان عفیف؛ به معنی کسی که که اهل گناه نیست. #الْقُنُوعِ وَالْکَفَافِ: راضی بودن به معاش به قدری که زندگی انسان بگذرد.