۳_اعلمیت(برتری علمی) امام على (علیه السلام) امام باید به عموم احکام شریعت علم بالفعل(علم همراه با عمل) و مصون(پاک و به دور) از خطا داشته باشد. هیچ یک از مدعیان امامت به جز على (علیه السلام) از چنین علم گسترده و کاملى برخوردار نبودند. آنچه اهل سنت درباره ابوبکر و عباسیه درباره عباس عموى پیامبر معتقدند، علم اجتهادى است که هم محدود است وهم خطاپذیر. بنابراین، امامت به على (علیه السلام) اختصاص داشته است #قسمت_هشتم