✅مؤمن عميقترين لذّتها را مىبرد به شرط آنكه...
استاد علی صفایی ره
مؤمن لذّت مىبرد و عميقترين لذّتها را مىبرد:به شرط آنكه به تمامى وجودش برسد و به تمامى نيازهايش فكر كند؛ وگرنه مثل كسى مىماند كه سرش را پوشانده، ولى پاهايش رارها كرده و يا غذا برداشته و از تشنگى به مرگ رسيده يا مثل ماشينى مىماند كه از بنزين پر شده و شيشهها و چراغهايش روبهراه گشته، ولى چرخهايش سوراخ مانده و از كار افتاده است.
تو سعى كن امير دنيا باشى،،،،،،
نه اسير آن.......
اگر بخواهى امير باشى و در باتلاق نمانى،بايد هدف را فراموش نكنى و از حركت چشم نپوشى.
بايد سنگ راه ديگران نباشى و گرد و خاك بلند نكنى.
@Khanjanidroos
در مسیر بندگی
خوشحال کردن مومن خشنود نمودن امام است.
پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله فرمودند:
مَن ماتَ عَلی حُبِّ آلِ محمّدٍ شهیداًو مَن ماتَ علی بُغضِ آل محمّدٍ لَم یَشَمَّ رائحَةَ الجَنَّهِ ؛
کسی که با محبت آل محمد صلّی الله علیه و آله از دنیا برود پاداش شهید خواهد داشت و کسی که با دشمنی آل محمد بمیرد، بوی بهشت به مشام او نخواهد رسید.
(بحارالانوار، ج23، ص233)
@Khanjanidroos
✅چگونه مهربانی خدا را باور کنیم؟
استاد پناهیان
یکی از جاهایی که میشود مهربانی خدا را کرور کرور جذب کرد موقع «مهربانیکردن به دیگران» است؛ اگر میخواهید رحمت خدا بر شما نازل شود، خودتان به دیگران رحم کنید.
فرهنگ مهربانی را باید در جامعه خودمان بیشتر کنیم، بهحدی که مردم وقتی ما را به عنوان یک آدم مذهبی و هیئتی دیدند، بگویند: «اینها مهربانند، اینها راحت میبخشند و تا بتواند کوتاه میآیند...» اگر این حس را به دیگران منتقل کنیم، آنوقت خودمان مورد رحمت خاص خدا قرار میگیریم.
🌱کسی که دیگران را ببخشد «خدای بخشنده» را درک میکند؛ کسی که به دیگران مهربانی کند «خدای مهربان» را درک میکند؛ انگار خودش از جنسِ مهربانی میشود و یکذره شبیه خدا میشود.
@Khanjanidroos
🍃🌹🌹🌹🌹
🌱وَأَلْجِئْ نَفْسَکَ فِي أُمُورِکَ کُلِّهَا إِلَى إِلَهِکَ، فَإِنَّکَ تُلْجِئُهَا إِلَى کَهْف حَرِيز وَمَانِع عَزِيز✨
💠در تمام کارهايت خود را به خدا بسپار که اگر چنين کنى خود را به پناهگاهى مطمئن و نيرومند سپرده اى»
#نامه_۳۱
@Khanjanidroos
لطفا درباره مراقبت(مراقبه)و محاسبه توضیح دهید.
و همچنین شیوه به کار بستن آن ها را هم ذکر کنید.
✅✅محاسبه ای که در خودسازی بیان شده، طبق فرمایش امام خمینی - رحمةالله علیه - به این گونه است:
1. مشارطه:
در اوّل روز انسان با خود شرط کند که امروز بر خلاف امر الهی رفتار نکند. علمای اخلاق در این باره می گویند: بهتر است انسان پس از ادای فریضه صبح و تعقیبات آن بنشیند و با نفس خود مذاکره کند و بگوید: ای نفس، به جز عمر، سرمایه دیگری نداری. سپس در مورد هر یک از اعضای بدن سفارش کند و از آنها پیمان بگیرد که گناه نکنند.
2. مراقبه:
انسان در طول روز مراقب اعمال خود باشد. این مرحله، از حساس ترین مراتب به شمار میرود. قرآن مجید بر این نکته تأکید دارد که خداوند بر احوال و اعمال شما نظارت دارد: «إنّ اللّه کان علیکم رقیباً»؛ (سوره مبارکه نساء، آیه 1) «خداوند بر شما مراقبت دارد». کسی که از آیه فوق درس گرفته باشد، همواره خدا را ناظر بر کارهای خود میداند و از غفلت و گناه دوری میوزرد.
3. محاسبه:
برای تزکیه نفس لازم است از اعمال روزانه حسابرسی به عمل آید. محاسبه، عبارت است از این که حساب نفس را بکشی، در این شرطی که با خدا کردی استوار بوده یا نه.
امام علی - عليه السلام - میفرماید:
«هر کس نفس خود را به حساب بکشد، بر عیوبش آگاه میگردد و به گناهانش پیمیبرد. پس از گناهانش توبه میکند و عیوبش را اصلاح مینماید». (غرر الحكم و درر الكلم، ص37)
بهترین طرز محاسبه نفس آن است که در آخر شب عمل روزانه خود را برای چند دقیقه در ذهن مرور کند. اگر کار شایسته ای انجام داده، خدا را سپاس گوید و آن را تقویت کند و اگر عمل زشتی مرتکب شده، استغفار نماید.
@Khanjanidroos
مومن، به آزادی وشناخت هستی می رسد!
وتمام چهارفصل رامی بیند!
نه مغرورمی شود!ونه ضعیف!
که درکنارحرکت ها،حرکتش را ادامه می دهد.....
@Khanjanidroos
که عبادت به جزخدمت خلق نیست!!
به تسبیح و سجاده و دلق نیست!!
@Khanjanidroos