✅به موفقیت های خود درزندگی توجه داشته باشیم تا زیربار سنگین ناامیدی نمانیم. 💞💞🌸 دنیا ما را زیبا نمیکند ما دنیا را با خوبیهایمان زیبا میکنیم... پس زیبا ببین زیبا بیاندیش زیبا بگو و زیبا عمل کن تا محیط و دنیای زیبایی داشته باشی... @Khanjanidroos

یک نگاه خداوند کافی ست برای گشوده شدن ِ یک یک ِ درهای بسته ی زندگی مان... آن نگاه و نظر ِ بلند را برای شما آرزو می کنم .... ‌ @Khanjanidroos

#قدر_انسان... 🌱 استاد علی صفایی ره ✅ایمان به قدر انسان و ارزش او، او را به سوی خدا می‌کشاند و ضرورت خدا از ضرورت آب و هوا برای تو محسوس‌تر می‌شود. و ایمان به غیب، برای تو که شهود عالم، دلت را پر نکرده و ایمان به روز دیگر، که به امروز قانع نیستی و ایمان به وحی، به دنبال می‌آیند. انسان با شناخت قدر و استعدادهای خود، به مقدار استمرار و ادامه‌ی خود و به جهان دیگر روی می‌آورد. همانطور که از استعدادهای اضافی بچه در رحم مادر، می‌توان به استمرار او و جهان دیگر راه یافت. @Khanjanidroos

#قدر_انسان... ✅در این مجموعه عظیم هستی است، که انسان با هدف بالاتر از وجود خویش و جهت عالی‌تر، به رسول و ولی روی می‌آورد. این دو نکته؛ 1⃣ جایگاه انسانی که در تمامی هستی مطرح است، نه در یک کشور 2⃣ با هدف بالاتر از خود همراه است، نه لذت و قدرت و رفاه. آن جایگاه و این هدف، نیاز به حکومت و رهبری رسول و امام معصوم را نشان می‌دهد. @Khanjanidroos

لطفابرنامه ای جهت تهذیب نفس ارایه کنید ✅تو پای در راه نه و هیچ مترس خود راه بگویدت که چون باید رفت اگر آیینه دل از زنگار گناه و شرک و ریا پاک گردد،نور حقیقت حق تعالی در آن تجلی مییابد و نفس مغلوب می گردد. گام اول برای تحقق این منظور، بیداری دل از خواب غفلت و توجه کردن به غافل بودن خویش میباشد که عارفان از آن به «یقظه»تعبیر می کنند. عرفا برای کسانی که «دل شان»از حالت غفلت خارج شده و به مرحله« آگاهی و بیداری » رسیده اند ، مراحلی را جهت غلبه بر هوای نفس و خود سازی ‌، وصال به قرب الهی، معرفی کرده‌اند که به بخشی اشاره می کنیم : 1- طلب و اراده: اساسی ترین و مشکل ترین گام در مسیر خود سازی جهت غلبه بر نفس « خواستن» و داشتن « عزم و اراده » قوی و استوار است .انسان تشنه و گرسنه تا رمق دارد، دنبال آب و غذا می دوَد. چون نقش و اهمیت آن را در حیات و هستی خویش می داند.انسان تشنه کمال و انسانیت و گرسنه محبت و قرب الهی می داند همه حیات و هستی معنوی و بقای ابدی او،در غلبه بر هوای نفس و حرکت در مسیر عبودیت و بندگی خدا نهفته است. تقویت عزم و اراده مرحله ای است که باید به تدریج و با صبر و حوصله حاصل شود. حاصل نمی شود مگر با افزایش "خویشتن شناسی" و معرفت نسبت به خدا و صفات جمال و جلال او و آگاهی از نعمت های بیکران به ویژه نعمت های معنوی و هدایتگری هایی که به انسان ارزانی داشته است. تا میوه های این معرفت- که مهم ترین آن نهادینه شدن ذکر خدا در روح و قلب و تقویت اراده و شوق و علاقه لازم به خود سازی است - در انسان پدید نیاید، تا شوق و علاقه به خود سازی در انسان پیدا نشود و انسان در طلب آن مجاهدت نکند، درهای « وصال » و « قرب الهی » به روی او باز نمی گردد. پس باید با استمرار مطالعه جهت شناخت خدا و آگاهی یافتن از حال و کار خود و« هدف خلقت » و مسئولیتی که دارد،در جستجوی رسیدن به حقیقت باشد. کم ترین ثمره آن تصمیم بر ترک گناه و حرکت در راستای رضایت پروردگار است. تقید به نماز اول وقت به ویژه نماز صبح و مداومت به خواندن نماز شب ،تلاوت قرآن و تدبر در آن ، شما را در رسیدن به هدف و مقصد نهایی کمک می کند. 2 - مشارطه‌: شرط نمودن و عهد و پیمان بستن با خویشتن برای اطاعت فرمان الهی و پرهیز از گناه‌، که اگر غفلت و تخلفی صورت گرفت ،زود توبه کند و نفس خویش را جریمه نماید. بهترین وقت آن بعد از نماز صبح است‌.البته در طول روز باید نفس خویش را به آن شرط و پیمان متذکر شود. 3- مراقبه‌: به معنای مواظبت و زیر نظر گرفتن عملکردها، رابطه ها، نگاه ها ،خواسته ها و بالاخره پاکی خویش است.کسی که قلبش آگاه به این است که جهان هستی مخلوق خدا و همه عالم محضر اوست، انسان کجا و در کدامین مکان و زمان می تواندحضور داشته باشد که خدا آن جا نباشد و یا او را نبیند، فرشتگان الهی در همه جا و همه حال مراقب اعمال او هستند; "و إن‌ّ علیکم لحـَفظین‌; بی‌شک حافظان و مراقبانی بر شما گمارده شده است‌."قدرت اراده و ایمانش در کنترل نفس افزایش می یابد. 4- محاسبه‌: هر کسی در پایان هر روز،هفته،ماه،و سال ، به محاسبه کارهای خویشتن بپردازد. عملکرد خود را در زمینه خوبی‌ها و بدی‌ها، خداپرستی و هواپرستی دقیقاً مورد محاسبه قرار دهد. بداند که قبل از او خدا او را محاسبه کرده است; اگر آنچه را در دل دارید، آشکار یا پنهان کنید، خداوند شما را محاسبه می‌فرماید: "و إن تبدواْ مَا فی‌َّ أنفسکم‌ْ أوتخفوه‌ُ یحاسبْکم به‌ِ اللَّه‌ . تذکرات: در خودسازی و جهاد با نفس به چند نکته اساسی باید توجه نمود: 1 - همان گونه که در تربیت و سلامت بدن، ریاضت و ورزش لازم است، در خود سازی و تهذیب نفس نیز ریاضت و مبارزه و جهاد با نفس ضرورت دارد. 2 - همان گونه که در پرورش اندام، از نرمش و فعالیتهای ساده و اندک آغاز میشود و به تدریج به ورزشهای سنگین تر وارد می شوند، در تربیت روح نیز باید از اندک شروع کرد و به تدریج به مراحل بالاتر رسید. 3 - همان طور که در ورزش بدنی، تداوم و استمرار لازم است، در ریاضت نفسانی نیز تداوم، شرط رسیدن به مقصد است. قرآن می فرماید: "به یقین کسانی که گفتند: پروردگار ما خداوند یگانه است، سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل می شوند که نترسید و غمگین مباشید". علی(ع) می فرماید: "قلیلٌ مدوم علیه خیر من کثیر مملول منه؛ عمل اندکی که پیوسته باشد، بهتر است از بسیاری که تو را خسته و وامانده سازد". در حدیث دیگری امام باقر(ع) میفرماید: "احب الاعمال الی اللَّه عز وجل ماداوم علیه العبد و ان قل؛ محبوبترین کار نزد خدا، آن است که انسان بر آن مداومت کند هر چند اندک و ناچیز باشد". @Khanjanidroos

اصول مهم در تزکیه نفس و سیر الی الله "غذای حلال" یکی از مواردی نقش ایجاد زمینه برای کسب توفیقات را دارد، دوری از لقمه حرام و استفاده از غذای پاک و حلال است. زیرا انرژی که از طریق غذای حرام ایجاد می‌شود قابلیت استفاده در مسیر الهی را نخواهد داشت و باعث قساوت قلب گردیده و حتی فرد را به جایی خواهد رساند که حرف حق دیگر در وجودش اثری نخواهد داشت. همانطور که در واقعه کربلا حضرت اباعبدالله (ع) خطاب به لشگر کوفه فرمودند: «فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُکمْ مِنَ الْحَرَامِ وَطُبِعَ عَلَی قُلُوبِکمْ؛(بحار الانوار، ج 45،) ترجمه: به تحقیق که شکم‌های شما از حرام پر شده و به قلب‌های شما مُهر [قساوت] زده شده است. عبادت ده جزء است که 9 جزء آن کسب حلال است. لقمه حرام زباله است و جای زباله در زباله دان؛ سعی کنید شما زباله دان نباشید. همان‌گونه که انسان سعی دارد غذایش از هر نوع آلودگی ظاهری به دور باشد، به همین خاطر غذاها را در ظرف‌های سرپوشیده و دور از دستهای آلوده و گرد و غبار نگهداری می‌کند،‌ باید تلاش نماید غذای خود و خانواده‌اش را از هر نوع آلودگی به حرام نیز حفظ نماید. مرحوم آیت الله بهجت (ره) می‌فرمایند: خوردن غذای شبهه ناک و نیز غذای کسی که از حرام پرهیز ندارد، هرچند جایز است، ولی انسان را مریض و از عبادات محروم می‌کند و یا سبب سلب توفیق می‌شود. مرحوم ملأ حسینقلی همدانی (ره) می‌فرمایند: البته البته از غذای حرام فرار کن. مخور مگر حلال. غذا را کم بخور و زیاد مخور. یعنی زیاده بر حاجت بنیه مخور. نه چندان بخور که تو را سنگین کند و از عمل باز دارد، و نه چندان کم بخور که ضعف بیاورد و به سبب ضعف از عبادت مانع شود. و هر قدر بتوانی روزه بگیر به شرطی که شب، جای روز را پر نکنی. الحاصل غذا به قدر حاجت بدن، ممدوح و زیاده و کم، هر دو مذموم. آیت الله کوهستانی(ره): زهر، کشنده و مهلک انسان است، ولی غذای حرام دودمان را به هلاکت می‌رساند. مرحوم شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی (ره) نیز می‌فرمایند: عمده نظر در دو مطلب است: یکی غذای حلال و دوم توجه در نماز و اصلاح آن. اگر این دو درست باشد، باقی درست است. (نشان از بی نشان‌ها، ص 126 و 127) آثاری از قبیل عدم قبولی نماز، قساوت قلب، کاهلی و عدم رغبت به عبادت، لذت نبردن از مناجات با خدا، روی گردان بودن از سخن حق و ... از آثار وضعی غذای است. @Khanjanidroos

تلاوت با کیفیت HD سوره های قیامه و قدر 🕊 تقدیم به روح شهید مصطفی قاسمی🍃🌷 @Khanjanidroos

#١٠_اردیبهشت_روز_ملی_خلیج_فارس 🇮🇷سخن پیامبر بزرگوار اسلام (ص) مقدس‌ترین سند در اثبات نام #خلیج_فارس 🔻افرادی که در تاریخ و تمدن دنیا جایگاه خاصی ندارند، در این دوره و زمانه تلاش کرده ‌اند تا با استفاده از دلارهای نفتی با جعل اسناد، به نوعی تاریخ را هم بخرند این در حالی است که پیشینیان خود آنها نیز از نام #فارس برای پهنه آبی جنوب ایران استفاده کرده اند. 🔹بارها مشاهده شده است که #وهابیون و به خصوص وهابیون کشورهای خلیج فارس و در راس آن #سعودی ها، از واژه ی مجعول خلیج «ع ر ب ی» استفاده می‌کنند. این در حالی است که حتی پیامبر (ص) نیز از واژه ی خلیج فارس (بحر فارس) استفاده کرده اند که ما به حدیثی از مسند ابی یعلی که از مصادر اهل سنت است اشاره میکنیم: 🔘در این کتاب حدیثی از پیامبر گرامی اسلام نقل شده که در آن پیامبر سه بار نام #بحر_فارس را از زبان مبارک خود جاری ساخته‌اند 📒روزی پیامبر مکرم اسلام در جمع اصحابشان در خصوص #دجال صحبت می‌فرمایند و نهایتا این گونه بیان می‌دارند: "...الْمَدِینَةُ مَا بَابٌ مِنْ أَبْوَابِهَا إِلَّا مَلَکٌ مُصَلِّتٌ سَیْفَهُ یَمْنَعُهُ، وَبِمَکَّةَ مِثْلُ ذَلِکَ، ثُمَّ قَالَ: «فِی بَحْرِ فَارِسَ مَا هُوَ فِی بَحْرِ الرُّومِ مَا هُوَ، ثَلَاثًا» ثُمَّ ضَرَبَ بِکَفِّهِ الْیُمْنَى عَلَى الْیُسْرَى ثَلَاثًا...." 📝که ترجمه آن به این شرح است: «در #مدینه هیچ دروازه‌ای نیست مگر اینکه فرشته‌ای در حالیکه شمشیرش را بیرون آورده از ورود (دجال) ممانعت کند. سپس پیامبر سه بارگفتند: (دجال) در دریای فارس و در، دریای روم نیست و سپس سه بار کف دست راست خود را بر کف دست چپ شان زدند...» ▪️در ذیل این کتاب نیز به صحیح بودن این حدیث با عبارت "رجاله الصحیح" اشاره شده است. 📚مسند ابی یعلی،ج۴ص١٢٠ اسکن👈 yon.ir/21LnI 📚مسند ابی یعلی،ج۴ص١٣٠ اسکن👈 yon.ir/k5HRW 📚مسند ابی یعلی،ج۴ص١۴٢ اسکن👈 yon.ir/trfSz ♨️همین که عبارت «بحر فارس» به نقل از پیامبر اسلام (ص) در کتب حدیثی معتبر اهل سنت ذکر شده، فارغ از اعتبار و درجه آن و نیز بدون توجه به اینکه کلام نقل شده در بردارنده چه مفهومی است، خود به تنهایی مستند احتجاج ما قرار میگیرد و همین که این نام به نقل از پیامبر (ص) ذکر شده کافیست که #حجت را بر جاعلین به اتمام رساند؛ حال آنکه این حدیث از درجه اعتباری بالایی برخوردار است و محققین رجالی آنرا صحیح برشمرده اند و از این پس لااقل برای افرادی که از وجود چنین سندی مطلع خواهند شد، هرگونه تلاش عمدی برای تغییر نام خلیج فارس، بار شرعی دارد. ✨از آنجایی که اکثر تحریف‌کنندگان نام خلیج فارس، خود را #اهل_سنت رسول خدا معرفی می‌کنند، لذا با ارائه چنین حدیثی آن جاعلان دو راه بیشتر ندارند یا اینکه در برابر سخن پیامبر عظیم الشان اسلام سر فرو آورند و یا اینکه از این پس دیگر ادعای دین مداری نداشته باشند. ♻️نکته دیگر اینکه علمای بزرگ اهل سنت نیز در موارد مختلف به «بحر فارس» تعبیر کرده اند. برای مثال: 🔰ذهبی متوفی۷۴۸ در تاریخ الاسلام (ج۱۳ ص۳۵) «على جمیع المشرق ودعا المأمون الفضل بن سهل فولاه على جمیع المشرق من همدان إلى جبل سقینان والتبت طولاً، ومن بحر فارس والهند إلى بحر الدیلم» 🔖اسکن👈 yon.ir/JUbhm 🔰طبری در تاریخ الرسل و الملوک (ج۲ص۳۹) «وکان فی سواحل بحر فارس ملک یقال له أبتنبود، کان یعظم ویعبد…» 🔖اسکن👈 yon.ir/7Ylx4 🔰ابن تیمیه در کتاب منهاج السنه (ج۷ص۲۴۹) مثل همیشه، در رد عقیده ی شیعه ( تفسیر آیه مرج البحرین یلتقیان…) با تاکید بیان میکند که منظور از مرج البحرین.. یعنی دریای فارس یا همان خلیج فارس! «و قال الحسن مرج البحرین یعنی بحر فارس و الروم بینهما برزخ هو الجزائر» 🔖اسکن👈 yon.ir/rIkJD 🔰جناب صفدی در الوافی بالوفیات (ج۵ ص۹۲) «جمیع المشرق من همذان إلى جبل سقینان والتبت طولاً ومن بحر فارس والهند إلى بحر الدیلم وجرجان عرضاً…» 🔖اسکن👈 yon.ir/LZcTC 🔰ابن اثیر متوفی۶۳۰ در الکامل فی التاریخ (ج۱ص۲۹۵) «وکان فی سواحل بحر فارس ملک اسمه أسیون یعظم فسار إلیه أردشیر فقتله وقتل من معه واستخرج له أموالاً عظیمه.» 🔖اسکن👈 yon.ir/8zD5h 🔰مسعودی شافعی متوفی۳۴۶ در کتاب اخبار الزمان (ج۱ص۲۰) «ویخرج من هذا البحر بحر الصین أوله من بلاد الغرب، بحر فارس إلى بلاد الصین، وهو بحر ضیق فیه مغایص اللؤلؤ.» 🔖اسکن👈 yon.ir/Zyjx1 ☑️نکته آخر اینکه طی استفتائی که از چندی تن از مراجع عظام شیعه، حضرات آیات نوری همدانی ( yon.ir/LqdaX ) علوی گرگانی ( yon.ir/RxDnK ) سبحانی ( yon.ir/X5DJ9 ) انجام شده است استناد به این حدیث را خوب و حضرت آیت الله علوی گرگانی با عنایت به کلام نبی مکرم اسلام (ص)، جعل نام خلیج فارس را «حرام شرعی» اعلام کردند. هدف اصلی از بیان این مطلب بیان کذب و تدلیس #وهابیت و اثبات حقانیت مدعا است. حقیقت شیعه @Khanjanidroos

احوال خوب نعمت است واحوال بد تلنگر... کاش یادمان بماند هردو مهمانند وگذرا... لحظه ها را به مهر خدا نفس بکش وراضی باش به رضای حق... @Khanjanidroos

شادمان‌ترین مردم بهترین چیزها را در زندگی ندارند بلکه آنها بهترین "برداشت" را از زندگی دارند. @Khanjanidroos

روزمرّگی ،تنبلی و اتلاف وقت را اگر عادت شده باشد و رهایی از آن دشوار باشد ، چطور میتوان ترک کرد ؟ ✅1-تصمیم بگیرید که واقعآ چه می خواهید؟اگر این مسئله را برای خودتان روشن کنید اولین قدم را برداشته اید. 2-مهمترین کارهای شما آنهایی هستند که بیشترین تاثیر را در زندگی شما خواه چه مثبت و چه منفی خواهند گذاشت.به جای توجه بر روی کارهای دیگر، تمام فکرتان را روی این گونه کارها متمرکز کنید. 3-ابتدا لیست کارهائی را که باید انجام بدهید تهیه نمائیدو سپس آن را ارزش گذاری نمائید و مطمئن شوید که همیشه در حال انجام دادن مهمترین آنها هستید. 4- هیچ وقت برای انجام دادن همه ی کارها وقت کافی وجود ندارد،ولی همیشه برای برای انجام مهمترین کارها وقت کافی موجود است. 5-هر چقدر در رابطه با کاری که انجام میدهید دانش و مهارتتان بالاتر رود می توانید آن کار را سریعتر شروع کنید و زودتر به پایان برسانید. 6-عوامل بازدارنده درونی و بیرونی را مشخص کنید. عواملی که باعث میشوند خیلی سریع به هدفهایتان برسید را تعیین نمائید. سپس خود را مجبور کنید تا عوامل بازدارنده موجود را از بین ببرید. 7-اگر کارهایتان را مرحله به مرحله انجام دهید آن وقت خواهید توانست بزرگترین و سخت ترین کارها را انجام بدهید 8-زمانهایی را که کارآیی ذهنی شما به آخرین حد میرسد را مشخص کنید و سپس مهمترین کارهایتان را در این ساعات انجام دهید. همیشه سعی کنید به اندازه کافی استراحت کنید تا بازدهی شما بیشتر بشود 9-هیچگاه هیچکس نمیتواند تمام کارها را انجام دهد، پس باید یاد بگیرید که بعضی اوقات عمدآ از انجام کارهائی که ارزش کمتری دارند خودداری کنید.با این کار خواهید توانست وقت کافی برای کارهای دیگر در اختیار داشته باشید. 10-کارهای بزرگ و پیچیده را خرد کنید تا به کارهای کوچک و ساده تبدیل شوند.سپس هز بار یک قسمت از آن را شروع کنید تا به پایان برسد. 11- اراده کنید و بخواهید که هر روز از این روشها پیروی کنید تا جزئی از عادات روزمره شما شوند. با این عادت های فردی شما به فردی لایق و کارآمد بدل خواهید شد، که میتوانید آینده روشنی را در مسیر خود ببینید. @Khanjanidroos

مولای عارفین حضرت #علی ع می فرماید: مَنْ أَرَادَ مِنْکُمْ أَنْ یَعْلَمَ کَیْفَ مَنْزِلَتُهُ عِنْدَ اللَّهِ فَلْیَنْظُرْ کَیْفَ مَنْزِلَةُ اللَّهِ مِنْهُ عِنْدَ الذُّنُوبِ کَذَلِکَ مَنْزِلَتُه 👈هر کس از شما که می خواهد #جایگاه و #منزلت خود را در نزد خداوند بداند،‌ پس باید ببیند که #جایگاه و منزلت #خداوند در آن هنگام که به #گناهی می رسد چگونه است. جایگاه او نزد خداوند تبارک و تعالی، به همان #مقدار است که #جایگاه خداوند در #نزد او است. بحار الانوار ج 10 ص 95 .. @Khanjanidroos

سیدمرتضی میرسراجی در زمان ما که به زمان نسل سوخته معروف است، کتک در مدارس انگار بلامانع بود و هر وقت معلّم، بچّه ها را کتک می زد، با افتخار می گفت: «چوب معلّم گله هر کی نخوره خُله»! یعنی کتک برای دانش آموز مثل نان شب یا برای معلّم و آموزگار مثل نماز و روزه واجب عینی بود و این حق را معلّم باید حتما ادا می کرد و اگر روزی از دستش در می رفت قضای آن را به جهت کثرت عبودیّت و وظیفه شناسی به جا می آورد. در آن عصر طلایی از وسایل و اسبابی همچون: ترکه، شیلنگ و خط کش استفاده می شد که به کف دست یا به شکلِ فَلَک به کف پا و در برخی موارد که این امکانات لازم نبود معلّم محترم همان کتابی را که در دستش بود به فَرقِ سر ما می کوبید و حالا که فکر می کنم احساس می کنم که ما انصافا خیلی سوسول بودیم چون زمان پدران ما حتّی با زنجیر، دانش آموزان را کتک می زدند، بنابراین کتک در زمان ما خوب تر، ملایم تر و سوسولی تر شده بود. الان مدّت ها است که در آموزش و پرورش به جدّیّت تمام، کتک ممنوع شده و جای آن را کلام های محبّت آمیز همراه با حرصِ درونی معلّم گرفته است زیرا این نگرش با تمدّن سازگارتر است و از طرفی ممکن است خدای ناکرده یکی از این نوگلان با خود سر کلاس یک دوربینی، موبایلی آورده باشد و از لحظات ملکوتیِ کتک زدن معلّم دلسوز تصاویری بگیرد و در اینترنت پخش کند و برای معلّم بخت برگشته داستان شود. وقتی زمان ما و پدران ما کتک در مدارس مرسوم بود، این افراد خلّاق و باسواد که همه به خوبی می شناسیم تحویل جامعه شدند که ذکر نام آن ها صدها و بلکه هزاران صفحه در این فرصت طلب می کند. ولی الان این نوگلان کتک نخورده حتّی حالِ سلام کردن به بزرگترهای خود را ندارند و اصلا چیزی یا چالشی به اسم مردودی، رفوزگی، نمره تک و این جور چیزها نمی شناسند و بیشتر اوقات معلّم ها را دست می اندازند و شنیده ام در برخی  مدارس، معلّم خانم کلاس اوّل با بچّه ها می رقصد و در فلان مدرسه یک گروه از دانش آموزان به عنوان کار تحقیقی در مدرسه روی «رقصِ باباکرم» تحقیق و بررسی های علمی و موشکافانه انجام می دهند. کارشناسان تربیتی وقتی خوب نگاه می کنند، با خود فکر می کنند و می بینید واقعا کتک با خلاقیّت و ادب رابطه مستقیم دارد و از وقتی کتک از مدارس رفت خلاقیّت و پیشرفت هم از آنجا رخت بر بست. *** همان طور که می دانیم همه افتخارات ما در جهان اسلام برای گذشته است و این کتک در سیستم آموزشی در گذشته بسیار جدّی تر بوده و همین امر باعث بروز استعدادهایی در کشورهایی همچون کشور ما می شد که الان ما از آن استعدادها به عنوان «مفاخر ملّی» یاد می کنیم و به آن ها می بالیم. صفحات تاریخ را که ورق می زدم به نکته جالبی از نقش کتک در آموزش و پرورش در گذشته های دور برخوردم. ابن اثیر تاریخ نگار شهیر مسلمان و متوفّای ۶۳۰ قمری در کتاب تاریخ خود موسوم به «الکامل» از اتّفاقی که برای «الدُز»(اولدوز) یکی از حاکمان تُرکِ اوایل قرن هفتم هجری شهر «غَزنَه» (ایران قدیم و افغانستان کنونی) رخ داده بود، یاد کرده و نوشته است: «… و من محاسن أعماله أنّه کان له أولاد، و لهم معلّم یعلّمهم، فضرب المعلّم أحدهم فمات، فأحضره الدز و قال له: یا مسکین! ما حملک على هذا؟ فقال: و الله ما أردت إلّا تأدیبه، فاتّفق أن مات. فقال: صدقت، و أعطاه نفقه، و قال له: تغیّب، فإنّ أمّه لا تقدر على الصبر، فربّما أهلکتک، و لا أقدر أمنع عنک. فلمّا سمعت أمّ الصبیّ بموته طلبت الأستاذ لتقتله، فلم تجده، فسلم، و کان هذا من أحسن ما یحکى عن أحد من الناس.» (الکامل، ج ۱۲ ص ۳۱۲) «… از کارهاى نیک او یکى این بود که فرزندانى داشت و آموزگارى را به تعلیم ایشان گماشته بود یکى از آن ها را معلّم چنان زد که مُرد. الدز او را احضار کرد و گفت: بیچاره! به چه علّت این کار را کردى؟ آموزگار پاسخ داد: به خدا قسم که من جز ادب کردن او قصد دیگرى نداشتم و او اتّفاقی مُرد! الدز گفت: راست مى گوئى! آنگاه مقداری پول به او داد و گفت: زود از اینجا برو و غیب شو چون مادرش تاب و تحمّل این مسئله را ندارد و چه بسا که تو را بکشد، من هم نمى توانم جلوى او را بگیرم! مادر بچّه، همین که خبر مرگ فرزند خود را شنید، به جست و جوى استاد پرداخت تا او را بکشد ولى او را نیافت و او نیز از این مهلکه جان سالم به در برد. این از کارهاى نیک یکى از مردم بود که شنیده شد.» جالب است که ابن اثیر این عمل «الدز» را از کارهای نیک او بر شمرده است و جالب تر آن که در آن ایّام چه قدر معلّم ها در تربیت و تادیب کودکان جدّیّت وافر داشته اند که حتّی فرزند پادشاه و حاکم را بدون احتساب مقام پدرش تا خودِ مرگ تنبیه می کردند بر عکس الان که به راحتی به آقا زاده ها مدرک دکتری تقلّبی یا بی زحمت اعطا می کنند. @Khanjanidroos