شما یقین داشته باشید همه ما قابلیت و ظرفيت و توانايي بسياري از درخواستها را از خداي سبحان داريم و به همين دليل به ما اجازه اعلام نيازمندي و دعا داده شده است . ما هیچوقت از خدا نمی خواهیم من را آسمان و گل و سنگ کند، زيرا ما انسانيم و ظرفيت سنگ شدن را نداريم . در دعا فقط اعلام نیاز می کنيم و مایل هستیم این قابلیت در ما به فعلیت دراید. نمی خواهیم چیز جدیدی در ما احداث بشود. در دعاتوان و پتانسيل نهفته ما تقويت مي شود به همین دلیل نمی گوییم این دعا مربوط به من و توان من نیست. ما فقط استعدادها را شناسايي و دست نیازمان را به سوی درگاه بی نیاز دراز می کنیم تا آن استعداد هایی که در ما قرار داده است به حول و قوّه خودش و با خواست ما به فعلیت دربیاید. "بحث خشيت و خوف سازنده" امام حسين عليه السلام در روز عزفه با اين دعا آغاز مي كنند: اللهم اجعلني اخشاك كاني اريك و اسعدني بتقويك خدایا مرا به گونه ای قرار بده که از تو خشيت داشته باشم گویا تو را می بینم و در محضر تو هستم . خشیّت ، ترسی عالمانه است که موجب ادب حضور می شود ، بنابراين ترسی نیست که بُعد ایجاد کند. خشيت، ترسی است که بنده در حضور خدای سبحان آداب را بکار می گیرد. خشيت از حق يعني خدایا مرا بگونه ايي قرار بده که بر مبناي شناخت و معرفت، از تو حساب ببرم و این حساب بردن موجب فعالیت صحیح و بيشتر من در حضور تو شود نه اینکه منجر به کم کاری و کسالت و بُعد گردد. گاهی اوقات مردم «یخشون الناس» هستند و از مردم حساب میبرند نه از خدا. خدایا مي خواهم عالمانه از تو حساب ببرم نه جاهلانه یعنی بدانم و بيابم كه سمیع ، رحیم، بصیر و ...هستي ! ترس جاهلانه مرا قفل مي كند و امكان معرفت افزايي و وصل و اطاعت را از من سلب مي نمايد . خدايا خشيت و شهود عالمانه تو، باعث ميشود از ريا و تظاهر، دوري و از بسياري از معاصي پرهيز و بگونه ايي عمل كنم كه گويا در مقابل تو هستم . "رمز سعادتمندي" «اسعدنی بتقواک» ما در زبان عامیانه می گوییم ان شاء الله خوشبخت شوی، حال در اين دعا خودم برای خوشبختی خودم دعا می کنم، خدایا مرا سعید کن و سعادت را نصیبم نما! چگونه؟ با اجرای صحیح اوامر و ترک مناسب نواهی یعنی اجرای اوامر بصورت افراط و تفریط و ترک نواهی هم برای نشان دادن به مردم نباشد. پس اگر تقوا داشته باشيم خوشبختيم، اتقواالله یعنی بخواهید خوشبخت بشوید و سعادت فقط با متقی بودن محقق مي شود در واقع خوشبختي هیچ رمز و كُد دیگری ندارد. بطور مثال اگر کسی زندگی مرفهی دارد اما گناه می کند نمی توانیم بگوییم خوشبخت است. نكته مهم ديگري كه بايد به آن اشاره كنيم اينست : ما باید از خدا بخواهیم توفيق رعايت تقوي و كسب سعادتمندي را به ما بدهد ، نمی توانیم بگوییم با این اعمالی که انجام می دهيم و با این اراده های مثبتي که داريم خوشبخت می شويم. ما برای خوشبخت شدن محتاج او هستيم، ممكن است سوال كنيد: اگر تقوا رمز خوشبختی است و تقوا انجام طاعت و ترک معصیت است ،چرا نبايد به اراده خود تكيه كنيم؟ پاسخ مي دهيم: برای انجام طاعت و ترک معصیت محتاج او هستيم، بايد از او طلب توفیق انجام طاعت و ترک معصیت داشته باشيم و او لوازم و ابزار آنرا فراهم کند. بعنوان مثال براي انجام طاعت به سلامتي جسمي و روحي نياز داريم و اين سلامتي فقط از ناحيه حق تأمين مي شود. ما براي سعادتمند شدن علاوه بر اینکه بايد از گناه پرهیز کنيم و علاوه بر اینکه بايد انجام طاعت داشته باشيم، باید از منیّت نيز پرهيز نماييم . اگر ما گرایشات درست و اعمال صحيح .....داشته باشيم اما خود را در انجام آن مستقل ببينيم متقي نيستيم ، خوشبخت کسی است که هم ترک معصیت کرده و هم انجام طاعت دارد و هم شعارش «بحول الله و قوته اقوم و اقعد» است . خدا حائل شده است که من معصیت انجام نمی دهم و خدا قوّت داده است که من طاعت انجام می دهم. "احساس بي نيازي به غير" «اللهم اجعل غنای فی نفسی » خدایا! بی نیازی مرا در درون خودم قرار بده یعنی باطناً احساس نیازی به غیر تو نکنم. وقتي خود را بی نیاز از افراد می بینید که هرچه احتياج دارید، حاضر باشد. این قسمت از دعا از دو دید قابل بررسي است: ١- وقتی خدا در خودم باشد و قرب خاصی به خدا احساس کنم، ديگر هیچ نوع نیازي به احدی نخواهم داشت و بقين دارم اگر صلاح بداند هرچه بخواهم برایم فراهم می کند . در روز عرفه این درخواست بسيار حياتي است زيرا فقر به سوي حق و عدم نياز به ديگران موجب عزتمندي ما مي شود . وقتی فکر کنيم همه چیز در اختیارما است، گويا با همه وجود«سخّر لکم ما فی السماوات و ما فی الارض» را ادراك مي كنيم. @rkhanjani

❓❓چرا امام حسین در روز عرفه حج را رها نمود و به طرف کوفه رفت؟ از جمله اتهامات اهل سنت به شیعیان در خصوص تصمیم امام حسین است آنان می گویند رها نمودن در وسط کار خلاف شرع است چرا امام حسین روز عرفه و قبل از عید قربان مکه را ترک گفت؟ 🔰🔰پاسخ🔰🔰 اين سخن مشهور كه امام حسين(ع) حجّ خود را نيمه تمام گذاشت، سخن نادرستى است؛ زيرا امام(ع) در روز هشتم ذى حجه «يوم الترويه» از مكّه خارج شددر حالى‏كه اعمال حجّ - كه با احرام در مكّه و وقوف در عرفات شروع مى‏شود - از شب نهم ذى حجه آغاز مى‏شود. بنابراين، امام(ع) اصولاً وارد اعمال حج نشده بود، تا آن را نيمه تمام گذارد. بله، مسلماً حضرت در هنگام ورود به مكّه، عمره مفرده انجام داد. چه بسا در طول اقامت چند ماهه خود در مكّه و احتمالاً در فاصله‏هاى مختلف، اقدام به انجام اعمال عمره كرده بود. اما انجام اعمال عمره مفرده، به معناى ورود در اعمال حجّ نمى‏شود. در برخى از روايات تنها از انجام عمره مفرده از سوى امام(ع) سخن به ميان آمده است. گرچه معروف و مشهور است و در برخي کتاب ها مانند الارشاد شيخ مفيد آمده که حضرت حج خود را تبديل به عمره کرد . طواف و سعي انجام داد و از احرام بيرون آمد چون نمي توانست حج خود را تکميل کند. ولي به نظر بعيد مي آيد که حضرت به احرام حج محرم شده باشد، چون کسي که مي خواهد اعمال حج را انجام دهد ، روز هشتم يا روز نهم ذي الحجه محرم مي شود . جهتي براي محرم شدن زودتر از موعد مقرر نيست. براي تاييد اين مطلب رواياتي درکافي نقل شده که به برخي اشاره مي کنيم: عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ رَجُلٍ خَرَجَ فِي أَشْهُرِ الْحَجِّ مُعْتَمِراً ثُمَّ رَجَعَ إِلَى بِلَادِهِ قَالَ لَا بَأْسَ وَ إِنْ حَجَّ فِي عَامِهِ ذَلِكَ وَ أَفْرَدَ الْحَجَّ فَلَيْسَ عَلَيْهِ دَمٌ فَإِنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ ع خَرَجَ قَبْلَ التَّرْوِيَةِ بِيَوْمٍ إِلَى الْعِرَاقِ وَ قَدْ كَانَ دَخَلَ مُعْتَمِراً . از امام صادق نقل شده : امام حسين(ع) قبل از روز هشتم ذي الحجه از مکه خارج شد، در حالي که قبلا در ماه حج با احرام عمره ، به قصد انجام عمره وارد مکه شده بود و عمره انجام داده بود. از اين روايت بر نمي آيد که حضرت حج خود را تبديل به عمره کرده باشد. در روايت ديگر امام صادق فرمود :قَدِ اعْتَمَرَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ ع فِي ذِي الْحِجَّةِ ثُمَّ رَاحَ يَوْمَ التَّرْوِيَةِ إِلَى الْعِرَاقِ وَ النَّاسُ يَرُوحُونَ إِلَى مِنًى وَ لَا بَأْسَ بِالْعُمْرَةِ فِي ذِي الْحِجَّةِ لِمَنْ لَا يُرِيدُ الْحَجَّ ؛ امام حسين در ماه ذي الحجه عمره انجام داد . سپس در روز ترويه (هشتم) به سوي عراق حرکت کرد . کسي که نمي خواهد حج انجام دهد ،مي تواند عمره انجام دهد . بله، مسلماً حضرت در هنگام ورود به مكّه، عمره مفرده انجام داده ؛ چه بسا در طول اقامت چند ماهه خود در مكّه و احتمالاً در فاصله‏هاى مختلف، اقدام به انجام اعمال عمره كرده بود. اما انجام اعمال عمره مفرده، به معناى شروع اعمال حجّ نيست. شايد وقتي که خبر دار شد نيروهاي مخفي يزيد قصد ترور حضرت را در حرم دارند و تصميم گرفت به سوي عراق حرکت کند، براي انجام يک عمره ديگر محرم شد و آن را تکميل کرد و از احرام خارج شد .در روز ترويه يعني هشتم ذي الحجه به سوي عراق از مکه خارج شد . @rkhanjani

🍃اهمیت و بزرگی شب عرفه آیت الله حاج آقا #مجتبی_تهرانی (ره) ؛ ✨در روایتی نقل شده است که #شب_عرفه هر دعای خیری که انسان بکند به اجابت می رسد ؛ و برای کسی که در شب عرفه اطاعت الهی را بکند و اعمال صالحه انجام دهد ، معادل صد و هفتاد سال اطاعت و عبادت است ؛ یعنی از نظر پاداش چنین چیزی به او داده می شود. این روایت ، عظمت شب عرفه را می رساند. 🔸به حسب ظاهر امشب شب عرفه است ؛ لذا امشب را قدر بدانید. 🔹اولین مسأله ای که در امشب تاکید شده ، « دعا کردن » است و در روایت دارد : دعا کنید ! دعای خیر کنید و بدانید که این دعاها به اجابت می رسد. 🔅مطلب دیگر اینکه مقید باشید که امشب مشغول به غیر عبادت نشوید ! کاری کنید که اشتغالات کنار برود تا بتوانید به سوی عبادات و صالحات بروید! 🔅وقتی چنین معادله ای هست که عبادت امشب مانند عبادت صد و هفتاد ساله است ، خیلی انسان باید مراقبت و جدیت داشته باشد. این خیلی قابل توجه است ، چون امشب یکی از بزرگترین فرصتهایی است که ما داریم. #عرفه @rkhanjani

🔹روز عرفه را قدر بدانید. از ظهر عرفه تا غروب عرفه ساعات مهمّی است؛ لحظه‌لحظه‌ی این ساعات مثل اکسیر، مثل کیمیا حائز اهمّیّت است؛ اینها را با غفلت نگذرانیم. امام خامنه ای(حفظه الله) #عـرفه #التماس_دعا @rkhanjani

💢وجه تسمیه عرفه💢 عرفه به معنای شناخت است و در عرفات انسان با راز و نیاز به درگاه الهی معرفت خود را بالا برده و شستشویی میکند شستشویی کن و آنگه به خرابات خرام ⭕️وجه تسميه آنرا چنين گفته اند كه جبرائيل عليه السلام هنگامى كه مناسك را به ابراهيم مى آموخت، چون به عرفه رسيد به او گفت عرفت و او پاسخ داد آرى، لذا به اين نام خوانده شد. و نيز گفته اند سبب آن اين است كه مردم از اين جايگاه به گناه خود اعتراف مى كنند و بعضى آن را جهت تحمل صبر و رنجى مى دانند كه براى رسيدن به آن بايد متحمل شد. چرا كه يكى از معانى عرف صبر و شكيبايى و تحمل است. 📘بحار، ج 45، ص 85- 86 آدم ع در عرفات به گناهان خود اعتراف کرد لذا عرفه نامیدند علل الشرائع / ج2 / 400 / 142 همچنين در روايتي آمده كه آدم و حوا پس از هبوط از بهشت و آمدن به كره خاكي در اين سرزمين يكديگر را يافتند و به همين دليل عرفات و اين روز عرفه نام گرفته است. امام باقر (ع) فرمود: هيچ نيك وبدى نباشد كه در اين كوههاى عرفات بايستد وخدا را بخواند جز اينكه دعايش باجابت رسد، اما نيكان دعاهاى مربوط بدنيا وآخرتشان واما بدان دعاهاى مربوط به دنياشان مستجاب گردد. 📚(بحار:99/261) روز عرفه روزشناخت ومعرفت است. عرفه روز عرفان حقيقى خالق هستى از راه راز ونياز وتوبه است. در روايت از حضرت صادق (ع) چنين آمده است: «انه من لم يغفر له فى شهر رمضان لم يغفرله الى قابل الا ان شهيد عرفه اگر كسى در ماه رمضان آمرزيده و بخشوده نگردد تا رمضان آينده آمرزيده نمى شود مگر اين كه روز عرفه (نهم ذى الحجه) را درك كند» 📕الكافی/ ج4 / 65 @rkhanjani

#ماه_ذی‌الحجه #شهادت_حضرت_مسلم 💠 *مسلم از نخستین شهدای دفاع از ولایت است* 🍃 «مسلم بن عقیل» برادرزاده امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام و مردی شجاع و باتدبیر بود. مسلم در مکتب ولایی پدرش رشد یافت و همواره پیرو ولایت امام زمان خود بود. مسلم مانند تمام خاندان بنی هاشم فردی آگاه و دلیر بود. 🍃 مسلم تا آخرین لحظه به مولایش حسین وفادار بود و از یاد خدا غافل نشد. آخرین بند وصیت نامه مسلم این بود که امام حسین علیه‌السلام را از شهادتش آگاه کنند و او را از آمدن به کوفه باز دارند. @rkhanjani

آیت الله حائری شیرازی: دعای امام حسین علیهالسلام در روز عرفه، مقدمه ای بر عاشوراست. هر عاشورایی بر عرفهای تکیه دارد. آن که در عرفه آن چنان میگرید، میتواند در عاشورا جهانی را این چنین بگریاند! @rkhanjani

💠 برگزيده‌ای از دعای امام حسين عليه السلام در #روز_عرفه ❇️ ستايش حق تعالی:  ستايش سزاوار خداوندی است كه كس نتواند از فرمان قضايش سرپيچد و مانعی نيست كه وی را از اعطای عطايا، باز دارد. و صنعت هيچ صنعتگری به پای صنعت او نرسد. بخشنده بی‌دريغ است. اوست كه بدايع خلقت را به سرشت و صنايع گوناگون وجود را با حكمت خويش استوار ساخت... . ❇️ تجديد عهد و ميثاق با خدا:  پروردگارا به سوی تو روی آورم. و به ربوبيت تو گواهی دهم. و اعتراف كنم كه تو تربيت كننده و پرورنده منی. و بازگشتم به سوی توست. مرا با نعمت آغاز فرمودی قبل از اين كه چيز قابل ذكری باشم... . ❇️ خود شناسی:  و قبل از هدايت مرا با صنع زيبايت مورد رأفت و نعمت‌های بی‌كرانت قرار دادی. آفرينشم را از قطره آبی روان پديد آوردی. و در تاريكی‌های سه گانه جنينی سكونتم دادی: ميان خون و گوشت و پوست. و مرا شاهد آفرينش خويش نگرداندی و هيچ یک از امورم را به خودم وانگذاشتی... .  ❇️ راز آفرينش انسان:  ولی مرا برای هدفی عالی يعنی هدايت (و رسيدن به كمال) موجودی كامل و سالم به دنيا آوردی. و در آن هنگام كه كودكی خردسال در گهواره بودم، از حوادث حفظ كردی. و مرا از شير شيرين و گوارا تغذيه نمودی. و دل‌های پرستاران را به جانب من معطوف داشتی. و با محبت مادران به من گرمی و فروغ بخشيدی... . ❇️ تربيت انسان در دانشگاه الهی:  تا اين كه با گوهر سخن، مرا ناطق و گويا ساختی. و نعمت‌های بی‌كرانت را بر من تمام كردی. و سال به سال بر رشد و تربيت من افزودی. تا اين كه فطرت و سرنوشتم، به كمال انسانی رسيد. و از نظر توان اعتدال يافت. حجتت را بر من تمام كردی كه معرفت و شناختت را به من الهام فرمودی... . ❇️ نعمت‌های خداوند:  آری اين لطف تو بود كه از خاک پاک عنصر مرا بيافريدی. و راضی نشدی ای خدايم كه نعمتی را از من دريغ داری. بلكه مرا از انواع وسائل زندگی برخوردار ساختی. با اقدام عظيم و مرحمت بی‌كرانت بر من و با احسان عميم خود نسبت به من، تا اين كه همه نعماتت را درباره من تكميل فرمودی... . ❇️ شهادت به بی كرانی نعمت‌های الهی:  الهی! من به حقيقت ايمانم، گواهی دهم و نيز به تصميمات متيقن خود و به توحيد صريح و خالصم  و به باطن ناديدنی نهادم. و پيوست‌های جريان نور ديده‌ام و خطوط ترسيم شده بر صفحه پيشانی‌ام، و روزنه‌های تنفسی‌ام، و نرمه‌های تيغه بينی‌ام. و آوازگيرهای پرده گوشم و آنچه در درون لب‌های من پنهان است... . ❇️ ناتوانی بشر از بجا آوردن شكر الهی:  گواهی می‌دهم‌ ای پروردگار كه اگر در طول قرون و اعصار زنده بمانم و بكوشم تا شكر يكی از نعمات تو بجا آورم، نتوانم مگر باز هم توفيق تو رفيقم شود، كه آن خود مزيد نعمت و مستوجب شكر ديگر، و ستايش جديد و ريشه‌دار باشد... . ❇️ ستايش خدای يگانه:  بنابراين من با تمام جد و جهد و توش و توانم تا آنجا كه وسعم می‌رسد با ايمان و يقين قلبی گواهی می‌دهم. و اظهار می‌دارم:  حمد و ستايش خدايی را كه فرزندی ندارد تا ميراث برش باشد. و در فرمانروايی نه شريكی دارد تا با وی در آفرينش بر ضديت برخيزد و نه دستياری دارد تا در ساختن جهان به وی كمک دهد... . ❇️ خواسته‌های يک انسان متعالی:  خداوندا، چنان كن كه از تو بيم داشته باشم، آنچنان كه گويی تو را می‌بينم و مرا با تقوايت رستگار كن! اما به خاطر گناهانم مرا به شقاوت دچار مساز! مقدر كن كه سرنوشت من به خير و صلاح من باشد. و در تقديراتت خير و بركت به من عطا فرما! ❇️ سپاس به تربيت‌های الهی:  خداوندا! ستايش از آن توست كه مرا آفريدی. و مرا شنوا و بينا گرداندی! و ستايش سزاوار توست كه مرا بيافريدی و خلقتم را نيكو بيا راستی. به خاطر لطفی كه به من داشتی والا... . ❇️ نيازهای تربيتی از خدا:  و مرا بر مشكلات روزگار، و كشمكش شب‌ها و روزها ياری فرمای! و مرا از رنج‌های اين جهان و محنت‌های آن جهان نجات بده و از شر بدی‌هايی كه ستمكاران در زمين می‌كنند نگاه بدار... . ❇️ شكايت به پيشگاه خداوند:  خدايا! مرا به كه وا می‌گذاری؟ آيا به خويشاوندی كه پيوند خويشاوندی را خواهد گسست؟ يا به بيگانه كه بر من بر آشفتد؟ يا به كسانی كه مرا به استضعاف و استثمار كشانند؟ در صورتی كه تو پروردگار من و مالك سرنوشت منی؟ ❇️ ای مربی پيامبران و فرستنده كتب آسمانی:  ای خدای من و ای خدای پدران من! ابراهيم، اسماعيل، اسحاق و يعقوب، و ای پروردگار جبرائيل، ميكائيل و اسرافيل. و ای تربيت كننده محمد، خاتم پيامبران و فرزندان برگزيده‌اش. ای فرو فرستنده تورات، انجيل زبور و فرقان ... . ❇️ تو پناهگاه منی:  تو پناهگاه منی، به هنگامی كه راه‌ها با همه وسعت، بر من صعب و دشوار شوند و فراخنای زمين بر من تنگ گردد. و اگر رحمت تو نبود من اكنون جزء هلاک شدگان بودم. و تو مرا از خطاهايم باز می‌داری. و اگر پرده پوشی تو نبود از رسوايان بودم. #دعای_عرفه @rkhanjani

✅راهی برای گناه نکردن 📝امان نامه از گناه... 💠امیــرالمـومـنین علی (ع) فرمـودند: 🔹هر کس نماز صبح را بر پا دارد و پس از نماز در جایش بنشیند و «سوره توحید» را یازده مرتبه قبل از طلوع خورشید قرائت کند آن روز مرتکب گناه نمےشود، هر چند شیطان به سوی او طمع کند. 📓«ثواب الاعمال، صفحه ۳۴۱» @rkhanjani

🌿 قربانی کردن آرزوها اگر بخواهى به آرزوها پا بدهى و نرمى كنى، تو را مى‌‏برند. و اين است كه بايد قربانى‏ كنى. بايد اين آرزوها را قطع و رمى كنى. @rkhanjani

دوستان یه وقت خواب نمونید ...😉 حضرت آقا سخنرانی دارند ❤️❤️❤️❤️

#ماه_ذی‌الحجه #عید_قربان 💠 *آسمانی شوید* ✨ برای درک ملکوت آسمان باید آسمانی شد، رها و سبک! 🍀 برای پرواز باید تعلقات را ذبح کرد! 🔸 *قربانی، چشم پوشی و انقطاع از مادیات است که در پی آن وصال دوست حاصل می‌شود.* @rkhanjani

🕊 اگر تو عید همایون! به عهد بازآیی بخیلم ار نکنم خویشتن به قربانت #سعدی .

‍ 💠 مرحوم کربلایی کاظم ساروقی • کشاورز ساده‌ای بود که علاوه بر نداشتن سواد، فردی نیز کم حافظه بود تا حدّی‌که یک مسیر را بعد از مدت‌ها پیمودن، باز گم می‌کرد. ولیکن موهبتی بزرگ از طرف حق‌تعالی نصیب او گشت که اعجاب همه را برانگیخت و آن، حفظ همه آیات قرآن کریم بود، آن‌هم به‌نحوی که می‌دانست هر آیه در کجای قرآن و در چه سوره‌ای قرار دارد و اگر در جایی حرفی از آیه، اشتباه چاپ شده بود او می‌فهمید و یا اگر در کتابی آیه و یا آیاتی از قرآن در ضمن مطالب عربی وجود داشت، او آن آیات را می‌شناخت و نشان می‌داد، و اگر از او سوال می‌شد چگونه منوجه این امر می‌شوی؟ می‌فرمود این کلمات مانند نور برای من می‌درخشد. و مهم‌تر آن‌که چنان تسلطی بر آیات الهی قرآن پیدا کرده بود که سوره‌های قرآن را می ‌توانست از آخر به سمت اول بخواند، مرحوم آیت‌الله حاج سیّدمحمّدتقی خوانساری(ره) پس از آزمایش‌های متعدد، به او فرمود که قرآن را می‌توانی معکوساً بخوانی؟ او گفت: آری! و شروع کرد به خواندن سورة بقره، از آخر به اول و آقای خوانساری(ره) فرمودند: بسیار عجیب است، من شصت سال «قل‌هوالله احد» را که چهار آیه است می‌خوانم، ولی نمی‌توانم بدون فکر و تأمل از آخر به اول بخوانم ولی این مرد عامی، سوره بقره را که ۲۸۶ آیه است، بدون تأمل، مستقیماً و معکوساً از حفظ می‌خواند. • بله او کربلایی محمد کاظم کریمی ساروقی است‌که در سال ۱۳۰۰ه-ق، در دهکده ساروق از توابع اراک به‌دنیا آمد، و در دوران جوانی خویش در امام‌زاده آن منطقه که برای زیارت و فاتحه خوانی رفته بود دو نفر جوان را می‌بیند که با لباس‌های سفید و تمیز به سوی او می‌آیند و آن دو نفر در داخل امام‌زاده، دعاهایی می‌خوانند که محمد کاظم خیلی متوجه نمی‌شود و هم‌چنان ساکت و آرام می‌ایستد، ولی می‌بیند داخل امام‌زاده که معمولا تاریک بود امروز خیلی روشن شده، بعلاوه در اطراف سقف امام‌زاده کلماتی روشن نوشته شده و یکی از آن دو نفر رو به محمد کاظم می‌کند و می‌‌فرماید: «چرا چیزی نمی‌خوانی؟ » محمد کاظم می‌گوید: «آقا آخر من که مکتب نرفته‌ام و سواد ندارم » آن جوان می‌فرماید: «ولی تو می‌توانی بخوانی»، آن‌گاه دست خود را روی سینه محمد کاظم می‌گذارد و مقداری فشار می‌دهد و می‌فرماید: «حالا بخوان»، و محمد کاظم می‌گوید: «چه بخوانم؟» آن آقا شروع به‌خواندن آیات ۵۳ تا ۵۹ سوره اعراف می‌کند و محمد کاظم تکرار می‌کند و از آن لحظه به بعد احساس می‌کند حافظ کل قرآن شده است. و بزرگان و علمای حوزه‌های علمیه قم، نجف، کربلا، کاظمین، مانند مرحوم آیة الله هبة الله شهرستانی، سید محمد میلانی، علامه امینی، مرعشی نجفی، سید محسن حکیم، بروجردی... (رحمة الله علیهم)، امتحان‌های عدیده‌ای از او بعمل آوردند، و همگی تصدیق کردند که موهبتی الهی نصیب وی گشته است. 🔹اما چگونه کربلایی کاظم به این مقام دست پیدا کرد؟ درکنار پرهیز از لقمه حرام و شبه ناک، و مراقبت بر خواندن نماز شب، و عمل به دستورات شریعت، یکی دیگر از عوامل مهم، در سیره کربلایی کاظم توجه فوق العاده وی نسبت به حال فقرا و پرداخت انفاق به آن‌ها بود. او روستای خود را به دلیل این‌که ارباب، زکات اموالش را پرداخت نمی‌کند، ترک می‌کند و بعد از مدت‌ها، پس از اطمینان کامل از توبه صاحب ملک، دوباره به روستا بر می‌گردد؛ و صاحب ملک قطعه زمین کوچکی را نیز به کربلایی کاظم می‌دهد تا افزون بر کار برای ارباب، بر روی زمین خودش نیز کار کند. و سیره ایشان این بود، در موقعی که خرمن را می‎کوبید و گندم را از کاه جدا می‌کرد، سهم مالک را می‌پرداخت و همان‌جا زکات سهم خود را جدا می‌کرد و به مستحقّی که به‌طور کامل از وضع زندگی و معاش او مطلّع بود، می‌داد. افزون بر این، پس از جدا کردن خرج سالانه خود و بذری که برای کاشت سال بعد کنار می‌گذاشت، مابقی را بین فقرا تقسیم می‌کرد و این رویّه و روش کربلایی کاظم در رسیدگی به حال فقرا بود. • حتی ساعتی، قبل از آن‌که قرار بود در آن امام‌زاده، به چنین فیض عظیمی نائل شود، در موقع خرمن، و هنگامی که هنوز گندم را از کاه جدا نکرده بود، همان شخصی که هر ساله زکات مال خود را به او می‌داد، به سراغش می‌آ‌ید و می‌گوید: بچه‌هایم نان ندارند، ایشان می‌گوید: می‌بینی که باد نمی‌آید؛ ولی سعی می‌کنم مقداری گندم برایت تهیه کنم، شخص مستمند می‌رود. پس از رفتن او، کربلایی به وسیله غربال مقداری گندم از کاه جدا کرده، وزن می‌کند و به منزل او می‌برد؛ و موقع برگشت، در داخل امام‌زاده آن واقعه شگفت رخ می‌دهد. 🍃🍃🌷🌷🌷🌷🌷 @rkhanjani

🌼صفات امام زمان (عج)... ✍امام رضا علیه السلام فرمودند: حضرت مهدی علیه السلام برای مردم از خودشان سزاوارتر و از پدر و مادرشان مهربان تر و در برابر خدا از همه متواضع تر است آنچه به مردم فرمان می دهد، خود بیش از دیگران به آن عمل میکند. آنچه مردم را از آن نهی کند، خود بیش از همگان از آن پرهیز می‌کند. 📚 الزام النّاصب ص ۱۰ @ rkhanjani