💠 اعمال ماه ذی القعده 💠 شیخ عباس قمی رحمه الله تعالی علیه در مفاتیح الجنان قسمت اعمال ماه ذی القعده می فرماید: بدان که روایت شده که: هر که در یکی از ماه‌های حرام سه روز متوالی که ✅ پنج شنبه و ✅ جمعه و ✅ شنبه باشد روزه بدارد 👈🏻 ثواب نهصد سال عبادت برای او نوشته می شود و هم چنین در بخش اعمال ذی القعده مضاعف شدن ثواب و عقاب اعمال در ماه‌های حرام را که به آن اشاره شد ذکر می نماید. نماز یکشنبه ذی القعده: در ماه ذی القعده عملی وارد شده که فضیلت بسیار دارد که بدین شرح است: در یکی از روزهای یکشنبه این ماه غسل کند و وضو بگیرد و چهار رکعت نماز بگذارد (دو نماز دو رکعتی) و در هر رکعت حمد یک مرتبه و اخلاص سه مرتبه و معوذتین (فلق و ناس) را یک مرتبه بخواند. پس از نماز هفتاد مرتبه استغفار کند و استغفار را به ذکر شریف «لاحول و لاقوّه الّا بالله العلی العظیم» ختم نماید . سپس بگوید «یا عزیز یا غفّار اغفرلی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات فانّه لایغفر الذّنوب الّا انت». برای این نماز ثواب زیادی ذکر شده از جمله اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: هر که این نماز را بجا آورد: توبه اش مقبول، گناهانش آمرزیده شود، دشمنان او در روز قیامت از او راضی شوند، با ایمان بمیرد، دین و ایمانش از وی گرفته نشود؛ قبرش گشاده و نورانی گردد؛ والدینش از او راضی گردند؛ مغفرت شامل حال والدین او و ذریّه او گردد؛ توسعه رزق پیدا کند؛ ملک الموت با او در وقت مردن مدارا کند؛ به آسانی جان دهد و ... . روز بیست و سوم بنا بر روایات، این روز، روز زیارتی مخصوص امام علی بن موسی الرضا(ع) است. دحو الارض (روز بیست و پنجم): روز بسیت و پنجم یکى از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است و در روایتى روزهاش مثل روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر کفّاره هفتاد سالست و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبات بسر آورد از براى او عبادت صد سال نوشته شود و از براى روزهدار این روز هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار کند و این روزى است که رحمت خدا در آن منتشر گردیده و از براى عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیاریست. #ماه_ذی_القعده #اعمال_ماه_ذی_القعده #ماه_حرام #دهه_کرامت #دعا #عبادت #دحوالأرض #تماز_یکشنبه_ذی_القعده @khanjanidroos

#دحوالارض دَحْوُ الْأرْض روز بیست و پنجم ذی القعده، روزی است که اولین خشکی زمین از آب بیرون آمد و گسترده شد. زمین در ابتدا زیر آب بوده و سپس خشکی‌ها از آب سر برآورده‌اند. و طبق منابع روایی و تاریخی، اولین خشکی که از آب بیرون آمد مکان کعبه کنونی است. _ دحوالارض از روزهای بافضیلت به شمار می‌رود و انجام برخی اعمال عبادی مانند روزه و نماز در آن تأکید شده است. _ مصدر «دحو» به معنای گسترانیدن، کشیده شدن و چیزی را از جای آن برکندن می باشد و«دحوالارض» به معنای گستراندن زمین است. درمورد گسترده شدن زمین در قران آمده: وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا.أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا. و خداوند بعد از خلقت آسمان، زمين را گسترش داد. و از آن آب و چراگاه بيرون آورد. دحوالارض روزی است که انسان با تفکر در احوال زمین، می تواند به گستردگی زمین وجود خود و انواع استعدادهای نهفته در آن پی برد. همانگونه که خدای سبحان زمین ظاهری را برای انواع روییدنی ها گسترش داد و از آن چشمه هایی خارج نمود، زمین وجود انسان را نیز برای انواع رویش ها و کمالات گسترانده و آب علم و عرفت را از دل این زمین خارج می کند. باید باور داشت همانگونه که وسعت زمین بطور طبیعی به حدّی است که انواع بارش فیوضات آسمانی را در درون خود پذیرفته و دست رد به آن نمی زند و استعدادهای پنهان را از دل خویش خارج می کند، همانگونه خدای سبحان زمین وجود انسان را هم برای پذیرش انواع کمالات اعتقادی و اخلاقی گسترانده و زمین وجود برای دریافت هیچگونه کمالی، تنگ و محدود نیست. شاید بهمین جهت است که در دعای روز دحوالارض درخواستی مشاهده می شود که در هیچ روز سال چنین درخواستی از خدای سبحان نمی شود. خواسته ای که نشانگر وسعت وجود انسان است. در اواخر این دعا درخواست مي كنيم "اللهّم اجعلنا من صَحبِهِ و أُسرَتِه" (خدایا ما را جزء همراهان و خویشاوندان حضرت قرار بده) تنها روز سال كه از خدا مي خواهيم جزء خانواده ی امام زمان علیه السلام باشيم، روز دحوالارض است. هيچ روز ديگری اين درخواست را نداريم. در این روز به ما متذکر می شوند که وجود انسان بقدری قابلیت دارد که می تواند با همراهی قطب عالم امکان و انسان کامل زمان، جزء خویشاوندان او قرار گیرد. و چه خاسر است کسی که با این میزان گستردگی وجود، به اندکی قناعت کند. مانند کسیکه از هکتارها زمین حاصلخیز، تنها خود را در چند متر آن محصور نموده است. برای خویشاوندی با حضرت ولیعصر ع میتوان راهکاری را در فرمايشات علي بن موسي الرضا عليه السلام دریافت نمود. امام رضا علیه السلام: مَوَدَّةُ عِشرینَ سَنَهً قَرابَةُ؛ دوستی بیست ساله، در حکم خویشاوندی است. یعنی اگر کسی سالیان سال اعلام محبت صادقانه به امام زمان علیه السلام کند و لازمه ی محبت که تبعیت قولی و فعلی می باشد را بکار گیرد از خویشاوندان حضرت محسوب خواهد شد. ان شاالله @Khanjanidroos