#رمان_مسیحا #قسمت_بیست_وهشتم ﷽ حورا: ملینا سرش را جلو آورد و گفت: «اون پیرزنه رو ببین چقدر خپله فکرکنم باید تا ایستگاه آخر قِلِش بدیم... » بی توجه به او کتاب را بالاتر گرفتم. ملینا روی صندلی نشست و معترضانه زیر لب گفت: «نوچ این یه چیزیش شده اصلا شبیه همیشه نیست. » همانطور که خیره صفحات کتاب بودم، از ذهن گذراندم: «یه نظامی احتمالا باید شکست دشمنو درنظر بگیره...اگه یه فرمانده نبود اگه یه معلم بود فقط مردم روستا  رو درنظر میگرفت... ولی خب اون گروهک حتما اسلحه داشتن پس خودشونم یه جور تهدید برای مردم روستا به حساب میان...اگه  هم یه فرمانده باشی هم یه معلم تو اون شرایط چیکار میکنی؟» چشمانم به دنبال جواب لابه لای سطرهای کاغذ دویدند: *برادر بروجردی میگم تو این خونه ها ضد انقلاب سنگر گرفته اون وقت شما میگید نکوبیم؟ +نه ما همچین حقی نداریم. ما برای آباد کردن اومدیم اینجا نه خراب کردن. *فرمانده ما با هزار مکافات خودمونو اینجا رسوندیم و این آرایشو به نیروهامون دادیم از صبح فقط همین چهار قدمو تونستیم بیاییم جلو... +به هرحال دستور بدین کسی شلیک نکنه. محمد رفت طرف روستا: من هیچ سلاحی همراهم نیست. فقط میخوام دو کلمه باهاتون صحبت کنم. خطاب به پیرمردی که به نظرش بزرگ روستا آمد، گفت: + سلام پدر جان -سلام خوش آمدید بفرمایید. +شما باید بزرگ روستا باشید. -درخدمت شماییم. +ما شرمنده شماییم. ما رو برادر خودتون بدونید. ما برای خدمت به شما اینجا اومدیم. کاش ضدانقلاب اجازه میداد تا پول و امکانات این لشکر کشی صرف ساختن مدرسه، درمانگاه و کارخونه بشه.این انقلاب مال شماست...بیایید دست تو دست هم بدیم و این روستاها رو آباد کنیم. ما طالب برادرکشی نیستیم. -خداخیرت بده جوان، خدا خیرت بده. حرف دلمان را زدی. +شما بزرگ این روستایید از این مردم بخوایین که برن بالا کنار نیروهای ما تا در امان باشن. ما وظیفه داریم این چندتا ضد انقلاب رو دستگیر کنیم اما نمی خواییم به هیچ کدوم از شما آسیب برسه. -به روی چشم. باشه، باشه، همین کاره میکنیم. +خیلی ممنون مردم که به طرف خادمین خود حرکت کردند ناگاه صدای یکی از تروریست ها به گوش رسید: «صبرکن ما خودمانه تسلیم میکنیم.» "چه مرد عجیبی! " این را به زبان آوردم. از توانایی اش در ترکیب نوازش کلمات با مردم و ابراز قدرت نظامی با  دشمن، در حیرت بودم، طوریکه بی گناهی آسیب نبیند و گناهکاری نگریزد. هرچه می گذشت بیشتر می خواستم بدانم این مسیح کیست؟ "مسیح کردستان" با خودش فکر کرد انسانهایی که کارهای بزرگ می کنند باید گذشته متمایزی داشته باشند. گذشته ای که ثابت کند نسبت به دیگران بی تفاوت نبوده اند. به قلم سین کاف غفاری 🌸 @rkhanjani

🗣اعترافات یک زن از جهاد نکاح #قسمت_بیست_وهشتم گفت: حقیقتا خیلی طول می‌کشه بخوام براتون تعریف کنم فقط اینکه من ساعت دوازده و نیم کلاس پسرم تموم میشه باید برم دنبالش اگر اشکال نداشته باشه ادامه اش رو بذاریم یک روز دیگه تو همین هفته گفتم: باشه اشکال نداره وسایلمون رو جمع و جور کردیم اومدیم بیرون فرزانه گفت: دیدی چه جوری جواب سوال رو پیچوند!!! گفتم از اون جالبتر نوع ترغیب کردن شوهرش برای جهاد نکاح بود!!! چه تحلیل‌های منطقی و معنوی براش کرده بود قشنگ مشخصه شوهرش خیلی آدم زیرکیه... فرزانه گفت: من به این بُعدش اصلا فکر نکردم به نظرم شوهرش خیلی عاشق و مهربون اومد! ولی جدی من خودم هیچ وقت به مسئله ازدواج اینجوری نگاه نکرده بودم به نظرم خیلی دقیق و حساب شده بود. نگاهی به فرزانه انداختم و گفتم: خانم امجد جان معلومه که صحبتهای دقیق و منطقی بود چون این حرفها دقیقا حرف دین ماست! فقط اینکه شوهر خانم مائده در جهت کار خودش طرف رو مجاب کرده احتمالا باید پول زیادی بهش داده باشند که حاضر شده.... فرزانه نفس عمیقی کشید و گفت: امیدوارم اینجوری ما فکر میکنیم نباشه چقدر بد... گوشیم شروع کرد زنگ خوردن مامانم بود بعد از حال و احوال گفت: فاطمه خانم اینا قرار شده فردا شب بیان خونه، هماهنگ کن فردا مرخصی بگیری... گفتم چشم هماهنگ می کنم خداحافظی کردیم و گوشی رو قطع کردم به فرزانه گفتم: پروژه روی پروژه میدونی یعنی چی؟ سری تکون داد و گفت: چرا؟ چی شده؟ گفتم خواستگاری فرض کن تو این موقعیت! زد به شونم وبا خنده گفت: چی بهتر از این! امروز هم که یه دور کلاس همسرداری گذروندی ... این گوی و این میدان، این بهونه ها چیه در میاری سختگیری می کنی! به یکی بله بگو تموم بشه دیگه ! اینقدر ملت را حیرون نکن! با اخم نگاهش کردم و گفتم: نه اینکه خودت خیلی آسون میگیری یه جوری میگی انگار به اولین خواستگارت بله رو گفتی یه چند ده سالی هست ازدواج کردی والا! رسیدیم دفتر آقای جلالی پشت میزش مثل همیشه نشسته بود با یه عالمه کاغذ ... فرزانه گفت: آخرش نفهمیدیم ارتباط جلالی با اون دو تا پسری که خونه ی خانم مائده دیدیم چی بود؟ گفتم: صبر کن مطمئن باش تا آخر این مصاحبه معلوم میشه هر کسی چکاره است؟! رسیدیم جلوی اتاق جلالی ما را دید بلند شد و اومد بیرون گفت: خوب تموم شد دیدید گفتم سوژه ی خاصیه... حرفش تموم نشده بود برای اینکه زودتر در جریان قرار بگیره گفتم: متاسفانه نه! قرار شد یک جلسه دیگه هم داشته باشیم دستی به صورتش کشید و گفت: عجب! خوب برای فردا هماهنگ می‌کردید گفتم: ببخشید من فردا نمی تونم کار مهمی دارم اگر اجازه بدید مرخصی می‌خواستم بگیرم گفت: می خوام این مصاحبه زودتر آماده بشه بعد هم ادامه داد هرچی خیره و رفت تو اتاقش... #سیده_زهرا_بهادر 🌸 @rkhanjani