🔆🔹#عرفان_امام ✍امام راحل #عرفان را #جدای از #حضور در صحنه های مختلف اجتماعی نمی داند، بلکه آن را وسیله ای برای تحوّل و اصلاح جامعه و مردم معرفی می کند و عارف واقعی را کسی می داند که انگیزۀ او الهی باشد. 🔆🔹آنچه سلوک عرفانی امام(س) را از ویژگی خاصی برخوردار می نماید، طی نمودن #سفرهای چهارگانۀ معنوی که به صورت کامل است؛ به گونه ای که ایشان را از سایر عارفان #ممتاز ساخته بود. سلوک #عرفانی و #امام_خمینی (س) حجة الاسلام سید حسین حسینی🔻 گرچه امام خمینی(س) به عنوان یک فقیه و عالم دینی شهرت داشت، اما اندیشه و سخن او محدود در فروعات فقهی نبود؛ او در عرصه های اخلاق، سیاست، فلسفه و عرفان نیز صاحب نظر بود و آراء او مورد توجه همۀ ژرف اندیشان بوده و خواهد بود؛ گرچه افکار عرفانی این مرد بزرگ شاید کم تر مورد گفت وگوی اندیشمندان قرار گرفته باشد. در یک نگاه اجمالی می توان دربارۀ برخی از آراء او به اشارت چنین گفت: امام خمینی(س) از همان دوران جوانی که دروس معمول طلبگی و حوزه را می خواند، به افکار و نظرات عرفا توجه نمود و آن ها را نیز مورد مطالعه قرار داد و با بزرگانی که در این میدان، صاحب رأی بودند مجالست نمود. 🔆🔹موضوع #عرفان، #خداشناسی است که از طریق تهذیب نفس و شهود قلبی صورت می گیرد و منجر به یک معرفت شهودی و علم حضوری می گردد. منابع غنی عرفان چیزی نیست جز قرآن کریم و سخنان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلامکه مفسران حقیقی قرآن و کتاب خداوند می باشند. انسان فطرتاً طالب کمال است و این کمال خواهی او، نشانۀ وجود کامل مطلق در هستی است. رسیدن به باطن و حقیقت میسّر نمی شود مگر از طریق عمل به تکالیف و عبادات شرعیه. و راه شهود قلبی، عمل به فروعات فقهیه و احکام شریعت است. براهین عقلی در علوم، مرحلۀ اول رسیدن به معرفت شهودی است و بین این دو هیچ تعارضی وجود ندارد. 🔆🔹در طی سیر و سلوک، وجود یک مرشد و راهنما که طریق را نشان دهد، لازم و ضروری است و بدون آن، سالک در خطر گمراهی قرار دارد. عرفان به معنای گوشه گیری و انزوا نیست؛ بلکه عرفان، عین حضور در جمع است و عارف نیز راهنمای راه برای مردم می باشد. 📌 #اخلاق_عرفان ↶【به ما بپیوندید 】↷ ╭─┅─🍃🌸🍃─┅─╮ 🆔➯ @rkhanjani ╰─┅─🍃🌸🍃─┅─╯

🔸🔹🔸🔹🔸 #شب_نیمه‌ی_ماه_ذي‌القعده‌ #شب_مبارک #شب_اجابت_دعا سیدبن طاووس، قدس سره، در اقبال، از احمد بن جعفر بن شاذان روایت کرده است که گفت: از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت شده است که: ◀️شب پانزدهم ذی القعده، شب مبارکی است. ◀️خداوند در آن، با رحمت، به بندگان مؤمنش می نگرد. ◀️پاداش کسی که در آن، با عمل از خداوند فرمانبرداری کند، مانند پاداش صد روزه دارِ ملازم مسجد است که به‌اندازه‌ی یک چشم به‌هم زدن نیز، نافرمانی خدا را ننموده‌اند. روایت شده است: ◀️ کسی در این شب چیزی از خدا نمی خواهد، مگر این که به او عنایت می فرماید. 🔻(دعای برای ظهور مولای غريب مون يوسف فاطمه، فراموش نشه) 🔺 ميرزاجواد ملکی تبریزی : 👈طاعت و عبادت در این شب، از این جهت که مشهور نبوده و مردم، کمتر در آن به طاعت خدا مشغول می‌گردند، آن را از سایر شب‌های مشهور، #ممتاز می‌گرداند. که این مطلب، نزد اهل مراقبت، #مهم است. 👈زیرا #توجه، در زمان #غفلت_عموم، از #مراقبات_مهم و باعث #سرعت_اجابت است. 👈و نیز اعمال، نزد خداوند، بزرگتر و به قبول، نزدیکتر و اجر بیشتری دارد. ✅مفاتیح الجنان ✅المراقبات @rkhanjani

آیت الله العظمی جوادی آملی: «مرحوم سيد عبدالحسين شرف الدّين جبل عاملی (رضوان الله تعالی عليه) در شرح حال بعضی از صحابه و بزرگان، نقل می كند كه بعضی از اصحاب و بزرگان علم و دين و سير و سلوكْ برنامه ها را در منزل تقسيم می كردند. يعنی اعضای خانواده در شبانه روز اين خانه را روشن نگاه می داشتند. هنگام شب چنين نبود كه همه‌ی اعضای خانواده بعد از خوردن غذا تا صبح بخوابند؛ بلكه نگهبانی می دادند. مثلا ً مقداری از شب را يكی مشغول عبادت و درس و بحث و تلاوت و دعا بود و ديگری می خوابيد، سپس ديگری بر می خاست و به #عبادت می پرداخت و اولی می خوابيد. به دنبال آن سومی بر می خاست و به عبادت می پرداخت. به گونه ای كه جز #نام_حق در اين خانه چيز ديگری برده نشود.گاهی از يك خانواده، شخصيتی چون #شيخ_انصاری؛ يا انسان كاملی چون #بحرالعلوم تربيت می شود، كه محصول زحمات چندين ساله‌ی گذشتگان و نياكان آنان است. خدای سبحان به رايگانْ فردی #ممتاز را به خانواده ای مرحمت نمی كند. آنان سعی می كردند كه خانه را هميشه روشن نگهدارند و چيزی كه خلاف رضای حق است در آن خانه انجام نشود، تا كم كم آن خانه بتواند #مركز نورانيت باشد و سرانجام شهری را روشن كند. "خانه ای كه در آن #قرآن خوانده می شود و دين در آن خانه حاكم است، برای فرشتگان، مانند ستاره های آسمان برای اهل زمين نورافشانی می كند." [١]» [١]الکافی ج٢ ص۶١۰ منبع: حکمت عبادات ص ١٩٢ @rkhanjani