میروم گوشه تنهایی خود غرق شوم من همانم که نفهمید کسی دردش را.. #لاأدری| کنج‌خانه

اشغال کرده ای دل من را و مدتی ست هی می شوم به مسجدالاقصی شبیه تر.. #لاادری

دل را شکسته ای و غرامت نمی دهی دستت دُرُست ، دلبر گردن کلفت من !! #لاادری

باید جهانِ تازه‌تری دست و پا کنم دنیا برای عشق، کمی بی‌لیاقت است #لاادری

حاج خلیل کاظمی امروز بیتی از قدیم ها خواند که تابلوی آن ۵۰ سال پیش بر دیوار قصابی مرحوم عباس کل نصیر نصب شده بوده است؛ سزای هر سر خاری که خورده ام دیدم هر آن که پهلوی چربم خورد چه خواهد دید... #لاادری که سرچ کردم و شاعر آن را نیافتم اگر می دانید بنویسید ظرافت کار مرحوم عباس کل نصیر و انتخاب این بیت که در راستای شغل خودش بوده است جای توجه دارد. اما ؛ این نوع ابیات در دل خود یک معادله دارند ؛ مقایسه دو چیز یا دو مفهوم و موضوع با یکدیگر بدین گونه ؛ حالا که ... پس .... در واقع حتما عبرتی در شعر باید وجود داشته باشد و این عبرت از مقایسه ی موضوعی مهم که نتایج بدی داشته است با موضوعی کم اهمیت تر پیش می آید و نتیجه این می شود که پس اگر آن موضوع این شد؛ این چه خواهد شد... این اسلوب در بسیاری از ابیات که بعضا هم ضرب المثل شده اند به کار رفته است به عنوان کار تمرینی امروز و بداهه ؛ یک. اشعار اینگونه را از شاعران با ذکر نام ارسال کنید. دو. بیتی با این اسلوب از خودتان بنویسید. این ابیات گردآوری و به اشتراک گذاشته خواهد شد برای نمونه ؛ آن قصر که جمشيد در او جام گرفت آهو بچه کرد و روبَه آرام گرفت بهرام که گور مي گرفتي همه عمر ديدي که چگونه گور بهرام گرفت.. #خیام

گویند خدا همیشه با ماست ای غم ! نکند خدا تو باشی.... #لاادری