💠 خطر تحلیل های سیاسیِ مقطعی و ساعت به ساعت! 🔻آیت الله حائری شیرازی: 🔷 در زندان که بودیم هر وقت می‌خواستیم درباره توحید با اینها صحبت کنیم، می‌گفتند: «به ما دستور داده اند که #بحث_ایدئولوژیک نکنید، فقط #بحث_سیاسی کنید»! 🔹بحث ایدئولوژیک یعنی بحث پایه‌ای، اساسی؛ اما بحث سیاسی یعنی مقطعی، لحظه‌ای، نزدیک را نگاه کردن. هی به اینها گفتند: «بحث سیاسی کن»، «مقطعی نگاه کن»، «تحلیل‌های ساعت به ساعت کن». این جوری شد که زمین خوردند! نگاه به نزدیک کردند؛ لذا تعادلشان حفظ نشد و زمین خوردند. 🔶 شما در [تحلیل مسائل] انقلاب، نگاه به دور بکنید. «ای وای چه صف نانی ...» این نگاه به نزدیک کردن است! ضد انقلاب هی نگاه به نزدیک می‌کنند، می‌گویند «صفِ نان»، «صف مرغ»، «صف این»، «صف آن». 🔸شما دور را نگاه کن، آن روز را نگاه کن که دشمن بالاخره بفهمد محاصره اقتصادی کارگر نیست و بگوید «ولش کن آقا»، بعد دروازه‌ها را باز بگذارند. آن وقت دیگر نه از صف خبری است، نه ... وضع اینجا بهتر از جاهای دیگر خواهد شد. نگاه به آینده‌اش بکن. #جهاد_تبیین #ریشه‌های_اعتقادی @rohaniat_mardomi

💠 اگر ما مستقيماً وارد طرح تحلیل‌ها و اندیشه‌های اجتماعي بشويم و به بهترين شكل هم آن را بيان كنيم، ولی پیش از آن، ریشه‌های اعتقادی و معارفی‌اش را برای نسل کنونی تبیین نکرده باشیم، حرکت او مستمر نخواهد بود و دوام نخواهد داشت و نخواهد توانست يک‌دنيا مسئوليت‌هاي اجتماعي (همچون جنگ با آمريكا و كفر، انقلاب فرهنگي و نهضت علمی، درگيري با فرهنگ پيچيده كفر و...) را بر روی دوش خود تحمل کند. 🔻 آیت‌الله میرباقری: 🔶 موضوعات آموزش و تبليغ بايد داراي چند خصوصيت ذيل باشد: اولاً بايد موضوعاتي باشند كه واقعاً بتواند ريشه‏هاي معنويت و ايمان را در ميان مخاطبان خود تقويت كند، نگاه مخاطبان را از يك نگاه سطحي تغيير بدهد و يك بينش عميقی نسبت به مجموعه اعتقادات و معارف ايجاد نمايد. ثانياً ارتباط با زندگي اجتماعي و روز آنها نيز ايجاد کند. هر كدام از اين دو خصيصه نباشد، نقص وجود دارد. يعني اگر ما مستقيماً وارد مباحث روز اجتماعي بشويم و به بهترين شكل هم آن را بيان كنيم، ريشه ندارد. وقتي ريشه نداشت، مستمر نيست و دوام ندارد. از آن طرف هم اگر واقعاً مبلغ مباحث عميق را مطرح كند و ريشه‏ها را درست كند امّا ارتباط آن را با موضع‏گيري زندگي فرد روشن نكند ـ اگر چه كار خودش را مي‏كند ـ تأثير جدي نخواهد داشت. يعني اگر فرد نتواند رابطه اعتقادات با عمل اجتماعي خودش را معين كند، در زندگي اجتماعي دچار مشكلات جدّي خواهد شد. 🔶 اگر ما نتوانيم رابطه موضع‏گيري اجتماعي را با اعتقادات معنوي و سنتي جامعه تمام كنيم و اگر نتوانيم يك ريشه‏هایي ايجاد كنيم كه اين بدنه را بكشد، اين بدنه سنگين نمي‏تواند روي ريشه ضعيف بند بشود. شما مي‏خواهيد يك دنيا مسئوليت‌هاي اجتماعي روي دوش افراد بگذاريد، مي‏گوئيد جنگ با آمريكا و كفر، انقلاب فرهنگي و نهضت علمی، درگيري با فرهنگ پيچيده كفر و...، حالا مي‏خواهيد اين انسان را به حركت در بياوريد اما با كدام انگيزه؟ چه انگيزه‏اي را مي‏توانيد ايجاد كنيد كه بتواند بار اين همه سياست را بكشد؟ خدا رحمت كند مرحوم حاج شيخ علي صفائي(ره) مي‏فرمود: اين چنگي كه شما به ديوار زديد نمي‏تواند اين وزنه گوشت را تحمّل كند! 🔶 در نگاه بعضي از دوستان، جنبه اجتماعي كار براي آنها خيلي مهم است كه واقعا هم مهم است و اصلاً نبايد كم‌رنگ بشود، يعني نگاه به شرايط عيني داشتن و عمل اجتماعي جامعه را بسامان كردن، اين نكته خيلي مهم است، ولي آن پايگاهي كه بايد براي بحث تعبيه بشود كه از آن پايگاه بشود بار را بر دوش جامعه گذاشت، بینش اعتقادی و معارفی است. اگر شما نتوانيد آن پايگاه را تعبيه كنيد، جامعه نمي‏تواند آن بار را بكشد. #جهاد_تبیین #ریشه‌های_اعتقادی @rohaniat_mardomi