💚🍁💚🍁💚🍁💚🍁💚 #رمان_حورا #قسمت_بیست_و_هشتم آن شب خداراشڪر مزاحم حورا نشدند ولے صبح زود، مریم خانم باز هم بدون اجازه وارد اتاقش شد و پتو را از رویش ڪشید _پاشو دختره پررو. تا لنگ ظهر میگیره مے خوابه طلبڪارم هست. حورا با ترس از خواب پرید و گفت:چی..چی شده؟من چے ڪار ڪردم؟ _هیچی فقط پسرمو نمیدونم با چه حیله اے عاشق خودت ڪردے و از خونه فرارے دادی. شوهرمم از ڪار بے ڪار ڪردے خوب شد باز من و دخترام بودیم ڪه اجازه بده برگرده سر ڪار. _من.. زن دایے من مقصر نیستم. من ڪه.. _تو چی؟از همون اول بد قدم و نحس بودے. نباید راهت مے دادم تو خونه ام. حالا هم بیدار شو خونه رو تمیز ڪن شب مهمونے داریم. فقط خدا ڪنه مهرزاد برگرده مگر نه حسابتو بدجور مے رسم. حورا با ناچارے از جا بر خواست و تمیز ڪردن خانه را شروع ڪرد‌. خدا راشڪر فردا امتحان نداشت مگر نه به درس خواندن نمے رسید. نماز مغرب و عشا را با ڪمر درد خواند ڪه بالاخره مهرزاد پیداش شد اما بدون این ڪه با ڪسے حرف بزند به اتاقش رفت و در را بست. می دانست شب باید در اتاق باشد و بیرون نیاید.. مانند همیشه. اما ڪمے نگران مهرزاد شده بود. با حرف هاے دیشبش بیشتر حس برادرے به او پیدا ڪرده بود. برادری ڪه همه جوره هواے خواهر ڪوچڪس را داشت. اما نمے دانست مهرزاد چقدر از این طرز تفڪر بیزار بود ڪه حورا او را مثل برادرش ببیند. #نویسنده_زهرا_بانو 📚 رمانکده زوج خوشبخت https://eitaa.com/joinchat/1420559197Cbc586d52af 💚🍁💚🍁💚🍁💚🍁💚

💚🍃💚🍃💚🍃💚🍃 🍃💚🍃💚🍃💚 💚🍃💚🍃 🍃💚 📗رمــان #فالی_در_آغوش_فرشته 🖍به قلم•°: آیناز غفاری نژاد 🔗 #قسمت_بیست_و_هشتم +مروااا _بله؟ +دوساعته دارم صدات میکنما ! _ببخشید حواسم نبود +چشمت این آقای محمودی ما رو گرفته ؟ ! _محمودی کدوم... +همین آقایی که داشتی درسته قورتش میدادی ... بنده خدا یادش رفت چی میخواست بهت بگه بچه مردم از خجالت آب شده ... ای خاک بر سرِ بی شخصیتت کنن مروا وجدان ‌: اونم از نوع رُسش . من : تو دهنتو ببند وای الان این گندو چطوری جمعش کنم ؟ +بابا شوخی کردم چرا قرمز شدی دختر ؟ _من ... راستش ... عاشق چشمای عسلی هستم بخاطر همین ... یعنی ... مژده دیگه به روم نیاورد و گفت : +بیا بریم پیش بقیه ... الان نمازمون قضا مِرِ (میره ) با هم وارد نمازخانه شدیم... &ادامـــه دارد ......

#هوالعشق #ازجهنم_تابهشت #قسمت_بیست_و_هشتم 💖به روایت امیرحسین💖 آخیش.....چقدر آروم شدم😌 #همیشه_هئیت_مسکن_من_بود. خدا توفیق این #نوکری رو از ما نگیره ان شاالله.😊👌 حاج آقا_امیرحسین جان.یه لحظه بیا. 😊 _جانم حاج آقا ؟😊 حاج آقا_اتفاقی افتاده این چندوقته خیلی تغییر کردی؟😒 رازدار تر و راهنما تر از حاج آقا کی رو میتونستم پیدا کنم ؟ دل رو زدم به دریا و گفتم. از همون دو سال پیش تا الان.البته حاج آقا در جریان مشکل مالی که برای بابا پیش اومده بود، بودن ولی این که این مشکلات تونسته رو اعتقاداتش تاثیر بزاره برای حاج آقا هم حیرت آور بود.😔😕 ولی مشکل من علاوه بر اعتقادات بابا این بود که 😞😣اجازه نمیداد من برم. 😣😞 حاج آقا _ میدونستم رفتن برات مهمه ولی نه انقدر که اینجوری تغییرت بده.😐 ولی امیرجان شرط اول 😊☝️رضایت والدینه تو سعی خودت رو بکن و بقیش رو بسپار به خدا👉 مطمئن باش همیشه بهترین هارو برات رقم میزنه👌 حرفای حاج آقا همیشه برای من بشارت دهنده آرامش بودن.😊 حرفاش از جنس زمین نبود #حرفاش_آسمونی بود..... . . دوباره زیر لب صلواتی فرستادم و زنگ زدم.در که باز شد استرس من هم بیشتر شد. پرنیان_ عه داداش چته؟ چیزی شده؟🙁 من_ ها؟ نه....چیزه....یعنی قراره بشه.. پرنیان_ امیر عاشق شدیا😜😄 _ابجی چی میگی؟😳 پرنیان_ هیچی خوش باش.😄 ای بابا.عشق من الان فقط و فقط شهادت بود. 😣 با دیدن مامان و بابا تو پذیرایی دیگه استرسم به اوج رسید . میترسیدم از این که دوباره همون حرفای همیشگی رو بشنوم.😕 _ سلام. بابا میشه حرف بزنیم؟ مامان_ سلام.قبول باشه خیر باشه مادر. بابا_ سلام بابا جان.اره بیا بشین. _ ان شاالله که خیره. دوباره زیر لب صلوات فرستادم و نشستم رو مبل کنار بابا . بابا_خب؟ من_ها؟ چی؟... با این برخورد من همه زدن😃😄😁 زیر خنده و پرنیان هم کم لطفی نکرد و گفت _ نگفتم عاشق شدی؟😉 _ نه.حواسم نبود خب....عه.!😕 مامان_ عه بچمو اذیت نکنید ببینم. بگو مامان جان.😊 _ بابا ، چرا نمیزارید من برم ؟😞😣 بابا_ این بحث قبلا تموم شده.😐✋ _ نه برای من😒 بابا_ هزار بار گفتم بریز دور این مسخره بازیا رو. دوباره همون آش و همون کاسه. شروع شد.😣 _ حداقل یه راه پیش پام بزارید.😞☝️ بابا_ بیخیال شو _ اگه راهتون اینه ؛ نه.😒 بابا_ پس ازدواج کن.😕 _ میخواید دست و پام بسته بشه؟ بابا_ آقای دین دار و با ایمان ، ازدواج مگه سنت پیامبر نیست؟ _ نه برای من که قرار نیست بمونم.😒 بابا_ ازدواج کن بعد اگه زنت گذاشت برو. من که حرفی ندارم فقط من اجازه نمیدم. _شب به خیر بابا_ شب به خیر مامان _ امیرحسین پسرم بیا و بیخیال شو.😒 _ شب به خیر مامان😣 مامان_ شبت به خیر با رفتن من به سمت اتاق پرنیان هم دنبالم اومد من که وارد اتاق شدم پرنیان دم در وایساد و گفت _ میخوای باهم حرف بزنیم؟ 😒 _ بزار برای فردا😞 پرنیان _ باشه. شب خوش _ شبت به خیر😣✋ ادامه دارد.... #نویسنده_ح_سادات_کاظمی

رمان امنیتی شاخه زیتون 🌿 #قسمت_بیست_و_هشتم -کی؟ -حاج احمد متوسلیان. نشسته بودن جلوی من... داشتن با من حرف می‌زدن. غبطه می‌خورم به حالش. یاد رویای چندشب پیش در حیاط می‌افتم که هنوز برای کسی تعریفش نکرده‌ام. می‌گویم: -چه خواب قشنگی دیدی... خیلی جدی می‌گوید: -خواب نبود... عین واقعیت بود. -خوش بحالت. چی می‌گفتن بهت؟ انگار می‌خواهد از زیر سوال در برود که می‌گوید: -بیا بریم سحری بخوریم. دیر می‌شه ها. تا صبح، حس می‌کنم آب شدن و پژمردن مرضیه مهربان را زیر بار غمی که نمی‌دانم چیست و صبح دیگر به وضوح پیداست که چیزی در مرضیه تغییر کرده است. حرف کم می‌زند و وقتی چیزی می‌گوید، بغض صدایش را خش می‌زند. انگار این بغض همدمش شده است. لطیف‌تر شده اما محکم‌تر انگار. نمی‌دانم دیشب پشت خط به مرضیه چه گفتند؛ اما هرچه بود، شاید کمر مرضیه را خم کرد. در دعای ام‌داوود رسیده‌ام به ارمیا. میان نام پیامبران، ارمیا هم هست. تا چندسال پیش نمی‌دانستم ارمیا هم نام یکی از پیامبران بنی‌اسرائیل است. یاد ارمیا افتاده‌ام و یقین دارم الان برایم پیام فرستاده. اما به خودم قول داده‌ام تا آخر امروز سراغ موبایل نروم. اعمال ام‌داوود که تمام می‌شوند و موقع دعا کردن که می‌رسد، می‌مانم میان انبوه حاجاتم کدام را بخواهم. اصلا گیج شده‌ام. کدام را اول بگویم، کدام را بعد... می‌ترسم یکی از حاجاتم از قلم بیفتد. همه را خلاصه می‌کنم در خواستن آمدن امامم. می‌دانم اگر او بیاید همه چیز خوب می‌شود. می دانم بیشتر از هرچیزی، بیشتر از خانواده، کار، تحصیل و هرچیز خوبی به امام نیاز دارم و اگر او نباشد، نه مدرک، نه پول و نه خانواده نمی‌توانند آرامم کنند. خیالم آسوده می‌شود و همه دعاهایم خلاصه می‌شود در خواستن یک امام مهربان، یک پدر، یک پناه. در مفاتیح نوشته اشک ریختن – حتی به اندازه بال مگس – بعد از دعای ام‌داوود، نشانه پذیرفتن دعاست. و مرضیه به پهنای صورت اشک می‌ریزد. این یعنی حاجتش را گرفته است و من هنوز سوالم سر جایش مانده. وقتی مرضیه اشک‌هایش را پاک می‌کند و به من و زینب التماس دعا می گوید می‌پرسم: -الان توی این شرایط، چطوری میخوای شهید بشی؟ لبخند می‌زند: -چطوری و چه موقعش به من ربط نداره. یکی دیگه تعیین می‌کنه. -خودت چی دوست داری؟ انگار دوباره در یک رویای شیرین فرو رفته است: -دوست دارم توی کربلا باشم. همین. غم رفتن از مسجد با صدای اذان مغرب جان می‌گیرد در دلم. دوست ندارم بروم. دلم می‌خواهد بمانم در آغوشش. دلم برای مهمان‌نوازی‌اش تنگ می‌شود... ادامه دارد ... #شاخه_زیتون ✍🏻نویسنده خانم فاطمه شکیبا