eitaa logo
📚💠 رمانکده مذهبی (عُِاُِشُِقُِاُِنُِهُِ مُِذُِهُِبُِیُِ) 💠📚
4.8هزار دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
720 ویدیو
73 فایل
ھوﷻ 📩رمانهای عاشقانه ی مذهبی را❣️ با ما بخوانید. 💚 🔔 #رمان انلاین هم داریم روزی دو رمان ظهر #روژان فصل ٣ و شب #فالی‌دراغوش‌فرشته در خدمتتونیم. 🌸کپی رمانها بدون اجازه ادمین جایز نیست وپیگرد دارد 🚫 🆔 @Ad_noor1 👈 تبلیغات و ارتباط
مشاهده در ایتا
دانلود
📚💠 رمانکده مذهبی (عُِاُِشُِقُِاُِنُِهُِ مُِذُِهُِبُِیُِ) 💠📚
📚 #مهر_و_مهتاب 📝 نویسنده #تکین_حمزه_لو ♥️ #قسمت_صد_شصت_دوم به حسين كه اشک در چشمانش حلقه زده بو
📚 📝 نویسنده ♥️ فصل چهل و نهم كم كم زندگى به روال عادى باز مى گشت. حسين به سر كارش برگشته بود و من هم مشغول درس خواندن بودم. على و سحر، از چند هفته بعد از آمدن على به مسافرت رفته بودند. سفر ايران گردى! و فقط من و حسين مى دانستیم كه چرا على با آن عجله مى خواست به همراه همسرش جاى جاى ايران را بگردد. به اواخر ترم نزديک مى شديم و داشتيم روى روال طبيعى كارمان مى افتاديم كه اتفاق ديگرى، كاممان را تلخ كرد. چند روزى بود ليلا سر كلاس نمى آمد. چند بار از شادى سراغش را گرفته بودم كه جواب داده بود: هر چى زنگ مى زنم خونه شون كسى بر نمى داره! خودم هم چند بار به خانه مادرش تلفن كرده بودم و كسى گوشى را برنداشته بود. اواخر هفته بود كه شادى ناراحت در كلاس را باز كرد. استاد نيامده بود و هر كس مشغول كارى بود. من هم داشتم قسمتهايى از جزوه را كه نداشتم، مى نوشتم. با اولين نگاه به شادى فهميدم اتفاق بدى افتاده، فورى پرسيدم: چى شده شادى؟ روى صندلى ولو شد: ليلا بيمارستانه... هراسان پرسيدم: چرا؟ چى شده؟ شادى با بغض جواب داد: بچه اش سقط شده... - تو از كجا فهميدى؟ - امروز رفتم دم خونه شون، اتفاقا مهرداد هم داشت مى رفت بيرون، اون گفت. مى گفت چند روزه الان بيمارستانه، افتاده به خونريزى و وقتى رسوندش بچه مرده بوده! سوزش اشک را دوباره در چشمانم حس كردم. خدايا! اين چه تقديرى است. با صدايى بلند گفتم: چرا همه اش داره بد مى آد؟ شادى با تغيّر گفت: زبونت رو گاز بگير، خدا رو شكر، حال خودش خوبه. - حالا كدوم بيمارستان بستريه؟ - مهرداد گفت امروز بعدازظهر ميارنش خونه، خونه پدرى اش، مى ريم همون جا ديدنش. بعدازظهر، قبل از بيرون رفتن از خانه براى حسين يادداشت گذاشتم و راه افتادم. در بين راه چند كمپوت و يک جعبه شكلات خريدم. وقتى جلوى در خانه شان پارک كردم تازه متوجه شدم چقدر به ليلا سخت گذشته است. دو ماه بيشتر به زايمانش نمانده بود. و خيلى سخت بود بچه اى كه هفت ماه با خودت حمل كرده اى، از دست بدهى. مطمئن بودم ليلا به بچه اش علاقه مند شده بود و حالا برايش خيلى سخت بود كه مرگش را تحمل كند. وقتى وارد خانه شان شدم، شادى آمده بود. مادر ليلا جلو آمد و صورتم را بوسيد. با دقت نگاهش كردم. انگار چندين سال پيرتر شده بود. از آن زن خونسرد و بى خيال ديگر خبرى نبود. وارد اتاق سابق ليلا شدم كه باز روى تخت آن خوابيده بود. زير چشمانش دو چاله سياه افتاده بود. با ديدن من لبخند كمرنگى زد و گفت: سلام مهتاب، حال و روزم رو مى بينى؟ با بغض گفتم: آخه چى شد؟ چرا اينطورى شد؟ مادر ليلا از پشت سرم جواب داد: خوب مادر، زن جوون توجه و مراقبت مى خواد، اين دايم داشت تو اون خونه حرص مى خورد. خوب معلومه يا يک بلايى سر خودش مى آد يا بچه اش! هى بهش گفتم آروم باش، وقتى حامله اى بايد آرامش داشته باشى، تغذيه خوب داشته باشى، ورزش كنى. اما ليلا فقط حرص خورد، غذاش شده بود حرص و جوش! زير لب گفتم: خدا رو شكر خودش سالمه! صداى ليلا انگار از ته چاه مى آمد: مهتاب، من به خاطر اين بچه خيلى چيزا رو تحمل كردم، ولى حالا ديگه انگيزه اى ندارم. شادى با ناراحتى گفت: چى مى گى؟ به اين زودى تصميم نگير. خانم اقتدارى روى صندلى افتاد و گفت: نه شادى جون! اين بار تصميم درستى گرفته، حالا چون خودش خواسته زن مهرداد شده كه نبايد يک عمر بمونه و بسوزه تا تاوان بده، مردى كه با داشتن زن جوون، عياشى مى كنه قابل زندگى نيست، حتى اگر دنيايى پول و ثروت داشته باشه. اون دفعه هم به حرف من گوش نكرد، من مادرم، خير بچه مو مى خوام. حالا هم دير نشده، ليلا هنوز سنى نداره، ولى اگه بمونه و بسازه موقعى مى رسه كه مهرداد پير و از كار افتاده مى شه و اون وقت ليلا مى شه پرستار تمام وقت! اين جور مردها وقتى هم گوشه خونه مى افتن چون خودشون تو جوونى هزار جور كثافت كارى كردن، در مورد زنشون بدگمان مى شن و پدر زن بدبخت رو در مى آرن. كجا بودى؟ با كى بودى؟ كى بود زنگ زد؟ به كى زنگ زدى؟... مگه ليلا ديوانه است؟ پس تكليف خودش و زندگى اش چى مى شه؟ نبايد از عمرش لذت ببره و استفاده كنه؟ به ليلا نگاه كردم كه چانه اش مى لرزيد و اشک در چشمان سياهش موج مى زد. در دلم آرزو كردم كه اى كاش دختران جوان و دم بخت، ليلا را در اين حالت مى ديدند و به اين نتيجه مى رسيدند كه پول ضامن خوشبختى نيست! شب، وقتى براى حسين حال و روز ليلا را تعريف مى كردم، هنوز قلبم از ديدن دوستم در آن وضعيت، درد مى كرد. ادامه دارد.... ┄┅┅✿💐🍃💕🌹🌸✿┅┅┄ @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 کانال رپلای (دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان های ما و pdf رمان هایی دیگر)👇🏻👇🏻👇🏻 @repelay
🌼🍃🌼 📚 🌼🍃 🌼 📝 نویسنده: 🔻 دنیابود،جواب دادم: +سلام دوستم. باجیغ گفت: دنیا:سلام وکوفت؛ سلام ومرض،سلام و... واسه چی گوشی وروم قطع کردی؟ به مهتاب نگاه کردم، چشماش گردشده بود،انقدر صدای جیغ‌دنیابلندبودکه مهتابم‌صداش وشنید. باخنده گفتم: +ببخشیدعزیزم،بخدا وقتی ساعت وگفتی هول کردم. دنیا:من نمیدونم باید ازدلم دربیاری. خندیدم وگفتم: +سواستفاده گر. هیچی نگفت این یعنی اینکه زده به برق و قهره مثلا. خندیدم وگفتم: +خب بگوچیکارکنم برات؟ باجدیت گفت: دنیا:میتونی من رو به یک ساعت تفریح درشهر بازی وپرداخت هزینه بلیت وبستنی مهمون کنی. باصدای بلندی گفتم: +امری باشه؟ دنیا:فعلاهمین! یهویادگلزارشهداافتادم، سریع گفتم: +ولی دنیاامروزنمیشه. باناراحتی گفت: دنیا:اوممم،چرا؟ نچی کردم وگفتم: +قراره بامهتاب برم گلزارشهدا. باتعجب گفت: دنیا:کجاااا؟ پوکرفیس گفتم: +گلزارشهدا. باتمسخرگفت: دنیا:بین قبرابهت خوش بگذره. ازلحن تمسخرآمیزش‌اصلاخوشم نیومد، اخمام وکشیدم توهم وچیزی نگفتم. بعدازمکثی گفت: دنیا:باشه من برم،‌اگه باکس دیگه ای قراربیرون رفتن نذاشتی فردابریم. خواستم جوابش وبدم که دیدم مهتاب جلوم داره پرپرمیزنه. سریع به دنیاگفتم: +دنیایه لحظه صبرکن ببینم مهتاب چی میگه. منتظرجواب دنیانموندم،گوشیم وآوردم پایین وگفتم: +بله؟ مهتاب:خب بهش بگو اونم بیادازاونور بریم‌ شهربازی البته اگه من مزاحمتون نیستم. لبخندی زدم وگفتم: +توهم عقل داریا، درضمن مزاحم بدون نقطه ای. خندیدم وازجاش بلند شدوبه سمت سینک رفت ومشغول شستن فنجونامون شد. گوشی ودوباره دم گوشم گذاشتم وگفتم: +دنیا،مهتاب میگه تو‌ هم بیابریم گلزارشهدا‌ازاونوربریم شهربازی.‌ بااکراه گفت: دنیا:آخه گلزارشهدا... اجازه ندادم حرفش و کامل کنه سریع گفتم: +نه نیاردیگه،یبارتو عمرمون یه جای مذهبی هم بریم. دنیا:باشه،ساعت چند؟ +اوممم نمیدونم صبرکن ازمهتاب بپرسم. دنیا:باشه. روکردم به مهتاب وگفتم: +مهتاب ساعت چند؟ کمی فکرکردوگفت: مهتاب:بگویکی دوساعت دیگه اینجاباشه. سرم وتکون دادم وهمین حرف وبه دنیاگفتم. دنیا:باشه عزیزم،کاری نداری؟ +نچ،منتظریم،بای. دنیا:باش،بای. مهتاب متفکرگفت: مهتاب:حالاناهارچی بخوریم؟ باشرمندگی گفتم: +خاک توسرم انگارنه انگاراینجاخدمتکارم بعدبه هیچکدوم ازکاراهم نمیرسم. مهتاب دستش ورو شونم گذاشت وبا مهربونی گفت: مهتاب:ماتوروخدمتکارمون نمیدونیم هالین،ماتورو جزئی ازخانوادمون میدونیم. لبخندی زدم وگفتم: +لطف داری. به سمت سالن رفت وگفت: مهتاب:میخوام زنگ بزنم غذابیارن،چی میخوری؟ پشت سرش رفتم و گفتم: +کوبیده. مهتاب:پس منم همینومیخورم. گوشی وبرداشت ومشغول زنگ زدن شد. &ادامه دارد.... 🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼 📚@ROMANKADEMAZHABI❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌❌این رمان سفارشی کانال رمانکده مذهبی میباشد کپی شرعا اشکال دارد❌❌ کانال رپلای (دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان های ما و pdf رمان هایی دیگر)👇🏻👇🏻👇🏻 @repelay
🍃🥀🍃🥀 🥀🍃🥀 🍃🥀 🥀 ⚜هوالعشق ⚜ 📕🥀 ✍ به قلم : 🍃 خاطراتش با محمدحسین فیلم وار جلوی چشمش میگذشت و دلش را داغدار میکرد ... اولین دیدارش را به یاد آورد 'سحرگاه هر دو مقابل پنجره هوای گرگ و میش را نفس میکشیدند .... 'روزی که فیلم بازی کرد و تظاهر کرد او را نمی شناسد ـ بفرمایید ، امری داشتین ؟ محمدحسین : سلام ، خانم . ببخشید با خانم حسینی کار داشتم ! ـ سلام ، ببخشید شما ؟ ـ برای اینکه بگید کجاست باید بیوگرافی داشته باشین ؟ ـ ببخشید ، نمی تونم کمکی بهتون بکنم . ـ خانم محترم میشه بجای تجسس در امور دیگران لطفا بگید کجاست ؟ ـ بهتون گفتم چه کار یا نسبتی با ایشون دارین ولی شما نخواستین توضیحی بدید ، منم صلاح نمیدونم به یه آدم غریبه ی مشکوک آمار دوستمو بدم ‌!! محمد حسین عصبی خندید و گفت : غریبه مشکوک ! خانم مارپل من برادرش هستم ، حالا لطف میکنید بگید کجاست ؟! ' آن روزی که شجاعانه همراهیش کرد تا مائده را از آتش بیرون بکشد .... 'روزی که امیر کتک خورده را به خانه رساندند در راه برگشت گفت : روحتون آرامش خاصی داره ... دل آدمو به خدا نزدیک میکنه ' مهدا خانوم ؟ شما از دست من ناراحت هستین ؟ ـ سعی میکنم دلم جایگاه صاحبش باقی بمونه ـ پس ... ـ قضاوت ایمان وجود آدمو تباه میکنه ، گاهی باید حرف زد تا دچار قضاوت نشد گاهی سکوت ... خالق فقط خداست پس قاضی هم فقط اونه ! آقای حسینی ، من نگران شدم از اینکه چرا اینقدر زود به " پس ...." میرسید . ـ ببخشید حق با شماست ' زمان فتنه که اجازه نمیداد مهدا به صحنه خطر برود و مدام میگفت : این کارا چه ربطی به شما داره بمونین همین جا ' خواهشا سالم برگرد ... ' روزی که وصیت نامه امیر را با گریه میخواند صدای محزون مردانه اش دل مهدا را می لرزاند ... محمدحسین : چرا من اینقدر برای شهادت بیچارم ؟ آن روز به نبودش فکر کرد .... تصورش هم آزار دهنده بود ... اما او عهد کرد او را فراموش کند ، بخاطر محمدحسین ، بخاطر ندا ... بخاطر ناتوانی خودش ... بازگشت از راهیان عشق برای مهدا به معنای شروع دیگر بود اما اتفاقات متفاوتی باعث میشد این قرار متزلزل بشود . جلسه ای برگزار شد و سید هادی توضیحات لازم را به محمدحسین داد و او متعهد شد این محرمیت بینشان تنها به منزله همکاری تلقی شود . بعد از جلسه ای با حضور محمدحسین که برای مهدا هر ثانیه اش یک عمر بود با همکارانش خداحافظی کرد و به سمت خروجی راه افتاد که محمدحسین صدایش کرد : ببخشید من باید یه چیزی بگم. نگاهش را به یقه محمدحسین دوخت و گفت : بفرمایید گوش میکنم ـ من متعهد شدم آدم بی قیدو بندی هم نیستم احترام به شخصیت زن و ارزشش مهم ترین عامل در تربیت سید حیدر بوده و هست اما من قول ندادم از این فرصت برای تصاحب قلبی که روحمو به مبارزه کشیده تلاش نکنم ـ این یعنی چی ؟ ـ یعنی من تمام تلاشمو میکنم به چشمتون بیام انگار هوای این روز های اول پاییز برای مهدا گرم تر از تابستان خورشید بود ، بدون جوابی به نگاه منتظر محمدحسین از اداره بیرون زد حتی فراموش کرد ماشینش را ببرد انگار گام های نگرانش زمین را می طلبید . خودش پذیرفته بود در این سفر همراه محمدحسین باشد اما یک جای قلبش احساس ضعف میکرد . حس میکرد نمیتواند به عهدش متعهد بماند و در کویر پر ستاره چشمان محمدحسین غرق نشود ... شاید تنها راهی که میتوانست قلب بی تاب و فکرش را متمرکز کند خواندن دوباره ی دفتر خاطرات امیر بود . به مزار شهید آشنا پناه برد فانوس های قبور روشن بود و اندک نورشان فضای زیبایی ایجاد کرده بود . درست مثل چند ماه گذشته . دفتر امیر را بیرون آورد و خواندن جملاتی که حالش را دگرگون میکرد آغاز کرد : " به دلم فهماندم که برای من نمیشه ، به دلم اجاره نمیدم بر عقلی که با سختی بدستش آوردم پیروز بشه ، برای من فقط یه دختر استثنایی و یه انسان واقعی باقی میمونه ، به حضرت عباس قول دادم برای داشتنش هیچ کاری نکنم. این روز ها که ذهنم درگیر رویای مهداست ، هر لحظه ام از خاطراتم با هیوا پر می شود ، انگار در و دیوار حضورش و خیانت مرا فریاد میزنند . با خودم میجنگم تا بدانم حقیقت کدام است ، نباید او را از کاری که در حقم کرده پشیمان کنم . محمدحسین تنها کسی ست که لیاقتش را دارد ، عشق نگاهش تبدارست ، درکش میکنم ... کمکش میکنم ... تنها نمی گذارمش ، او از برادر نداشته ام عزیز تر است ... نگاه مهدا تنها نگران وظیفه اش نیست ، نگران قلبش است" &ادامه دارد ... 🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃 📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌❌این رمان سفارشی کانال رمانکده مذهبی میباشد کپی شرعا اشکال دارد❌❌ ↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻 @repelay