#رمان_مذهبی_سجاده_صبر #قسمت_98 توی راهروی بیمارستان قدم میزد، چیزی نمی فهمید، انگار جایی رو نمیدید فقط منتظر بود که دکتر از اتاق عمل بیاد بیرون، احساس تنهایی میکرد، انگار همه دنیاش رو تار گرفته بود، بی تاب قدم میزد،مدام با خودش تکرار میکرد: خدایا چیکار کنم ... خدایا کمک کن... خدایا... پرستاری که از کنارش رد میشد با ترحم نگاهش کرد و گفت: لطفا آروم باشید، عمل طولانیه، اینجوری دارید خودتون رو اذیت میکنید ... سهیل انگار حتی حرفهاش رو هم نشنید... چه انتظاری ازش داشت؟ انتظار داشت وقتی تمام زندگیش توی اتاق عمله راحت و آروم روی اون صندلی لعنتی بشینه و به هیچ چیز فکر نکنه... گوشیش زنگ خورد، فورا از جیبش درآورد، سها بود: -سهیل، چی شد؟ عملشون تموم نشد؟ -نه، میگن عمل طولانیه، شما کجایین؟ -644 کیلومتر مونده، هیچ خبری نیاوردن؟ -نه، هیچی... -غصه نخوری داداشی ها، خوب میشن سهیل نمیدونست چی بگه، بدون خداحافظی گوشی رو قطع کرد و دوباره به ساعت بیمارستان خیره شد، ساعت 1 بعد از ظهر بود و معلوم نبود تا چند ساعت دیگه باید منتظر میموند... هم فاطمه توی اتاق عمل بود و هم علی ... بی تاب و بی قرار بود، انگار ثانیه ها قصد گذشتن نداشتن، هر بار که به عقربه ها نگاه میکرد انگار از جاشون جم نخورده بودند ... دلشوره بدی داشت، دلشوره ای که باعث شده بود حالت تهوع شدیدی بهش دست بده .... دیگه خسته شده بود... تا وقتی که ساعت 6 رو نشون میداد همچنان قدم میزد، پاهاش دیگه سر شده بودند و هیچ حسی نداشتند، توی این مدت تمام طول عمر 44 سالش رو با فاطمه مرور کرده بود، تک تک لحظه هاش رو، لحظات خوب و بدش رو .... لحظاتی که با علی بود، با هم دو تایی مردونه میرفتن رستوران ... زمانایی که با هم درد و دل میکردن ... زمانایی که به چشمهای پر غرور علی نگاه میکرد و کیف میکرد ... توی دلش گفت: خدایا، زندگیم رو ازم نگیری ... خدایا فاطمه ام رو ازم نگیری ... علیم رو ازم نگیری ... در حال راز و نیاز بود که مردی با لباس سبز از اتاق بیرون اومد،سهیل با دیدنش فورا به سمتش رفت، مرد رو کرد به سهیل و گفت: شما چه نسبتی با علی نادی دارید. سهیل انگار قلبش توی دهنش اومده بود، فورا گفت: پدرش هستم.ضربان قلبش از 244 هم بالاتر رفته بود، هر لحظه که میگذشت تا اون مرد حرف بزنه احساس میکرد الان قلبش از قفسه سینش میزنه بیرون.. مرد پرستار مستقیم توی چشمهای سهیل نگاه کرد و گفت: متاسفم ... هر کاری از دستمون براومد انجام دادیم .... اما ... برای چند لحظه دنیا برای سهیل متوقف شد، چند بار پلک زد، انگار ادامه حرفهای اون مرد رو نمیشنید، فقط دید مرد بعد از گفتن یک سری حرف رفت و سهیل موند و راهروی خلوت بیمارستان ... سهیل موند و اون همه خاطره، سهیل موند و ... غم از دست دادن پسر دوست داشتنیش... انگار باورش نمیشد زیر لب زمزمه کرد: علی... علی دوست داشتنی من ... رفت؟ ... نمیتونست سر پا بایسته، چشمهاش تار میدید، مجبور شد چند بار پلک بزنه تا بتونه چیزی ببینه ... با خودش چند بار تکرار کرد: علی؟ دروغ گفت... حتما اون پرستار دروغ گفت ... اما وقتی دکتر هم از اتاق عمل بیرون اومد و سری به افسوس تکون داد و بهش تسلیت گفت تازه فهمید همه چی حقیقت داره ... علی واقعا رفته بود ... نفسهاش به شماره افتاد ... علی ... علی من ... رفت .... اشکهاش بی اجازه سرازیر میشدند، توی حیاط بیمارستان نشسته بود و زار زار گریه میکرد، مردمی که از اطرافش میگذشتند با ترحم بهش نگاه میکردند، سرش رو روی چمنهای اونجا گذاشت و گفت: خدا ... خدا ... خدایا علی رو ازم گرفتی... پسرم رو ازم گرفتی ... مایه جونم رو ازم گرفتی ... فاطمم رو نگیر... خدایا قول میدم تا آخر عمر بندگیت رو کنم .... خدایا قول میدم ... خدایا به ریحانم رحم کن ... خدایا رحم کن بهم ... خدایا ریحانم رو بی برادر کردی ... بی مادر نکن ... خدایا جونم رو ازم نگیر ... فاطمم رو ازم نگیر ... صداش بر اثر گریه به لرزش افتاده بود، از ته دل فریاد زد: خدا .... +++ ساعت 9 شب بود که سها و پدرمادر سهیل و مادر فاطمه رسیدند، وقتی وارد بیمارستان شدند و به چشمهای پف کرده سهیل نگاه کردند قلب همشون از حرکت ایستاد... نمیدونستند چی شده... -سهیل چی شده؟ چرا اینجوری ای؟ سهیل تمام توانش رو جمع کرد و گفت: هنوز زیر عملن دلش نمیخواست از مرگ علی چیزی بگه، هنوز زود بود، دل نگران فاطمه بود .. نمیدونست چی میشه، فقط دعا میکرد، بقیه هم بی خبر از مرگ علی مشغول دعا شدند ... #ادامه دارد... 📝نویسنده:مشکات #کپی_کلیه_رمانها_فقط_با_ایدی_و_لینک_کانال _مجازه 🚫 #لطفا_کانال_را_به_دوستان_خود_معرفی_کنید. @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 برای دسترسی به قسمت اول رمان به کانال ریپلای با پیام سنجاق شده در کانال مراجعه کنید👇👇👇 @repelay

🌾🌹🌾🌹🌾🌹🌾🌹 🌹🌾🌹🌾🌹🌾🌹 🌾🌹🌾🌹🌾🌹 🌹🌾🌹🌾🌹 🌾🌹🌾🌹 🌹🌾🌹 🌾🌹 🌹 بِسمِ‌اللّهِ‌الرَحمٰنِ‌الرَحیمَ✨ 🌾رمان بـازمانده🌹 #قسمت_98 ✍ #زینب_قائم بغضش شکست: _دلم میخواد جایی که همسرمه منم اونجا باشم.... یه حسی بهم میگه رفته یعنی همسرش شهید شده بود... وای!! شمرده شمرده پرسیدم: _یعنی همسرت شهید شده؟ شدت گریه اش بالا رفت _فکر میکنم اروم سرش را در بغلم گرفتم نمیدانم چرا با دیدن گریه هایش یاد سارا اقتادم که در بغلم گریه میکرد بعد از اندکی راز و نیاز، صدای در حیاط نگاه هر سه نفرمان را به در کشاند... فاطمه چادرش را سر کرد و کلتش را اماده... به سحر اشاره کرد که من را به در حیاط پشتی ببرد... سحر اروم دستم را کشید و به در حیاط پشتی برد هنوز از شیشه، فاطمه را میدیدم... به سمت در حیاط رفت و یکی از دستانش را روی کلتش گذاشت عجیب بود که حتی صدایش را هم می شنیدم _بله؟ صدای کسی که پشت در بود را نمیشنیدم ولی انگار خودی بود که فاطمه کلتش را برداشت و در را باز کرد من و سحر از پشت در کنار اومدیم محمد و علی و همان مرد پشت فرمون بود سحر و فاطمه او را اقا سجاد صدا میزدند.. از دیدن محمد و علی خوشحال شدم و لبخند به لبانم امد محمد با دیدن من خوشحال شد و به سمتم اومد: _سلام... خوبی؟ _سلام داداش... اره خوبم.. چشمکی نامحسوس به من زد: _نترسیدی که؟ سری به نشانه نه تکون دادم کنار هم نشستیم فاطمه پرسید: _چیشد؟ اقا سجاد با اجازه ای گفت و پاهایش را ماساژ داد: _هیچی... فهمیدم که با نیما و یه سری از عرب های همینجا اومده.... و بعد نگاهش را به محمد دوخت: _دنبال محمده البته یه مرد ایرانی هم باهاشه که هنوز نتونستیم هویتش را مشخص کنیم باید حتما ساعت ۷ از اینجا بیرون بزنید خانم منتظری شما بخاطر احتیاط باید روی صندلی عقب دراز بکشید تا معلوم نشه چشمی گفتم علی به شوخی رو به من گفت: _بهم میاد؟ و بعد اشاره ای به لباسش کرد ابرویی بالا انداختم و نگاهی به لباس های عربیش کردم _بد نیست با این حرفم لب و لوچه اش اویزون شد و بعد اروم بهش گفتم: _خیلی بهت میاد... راستی نگفتی توی اون ون چیکار میکردی؟ ایرویی بالا انداخت: _دیگه دیگه ساعت ۶ بود... اقا سجاد بلند شد و گفت: _من باید برم... یه سر به مرصاد بزنم ببینم چکار کرده... اگه دیر اومدم شما برید از جا پریدم: _داداش کوله هامون کجاست؟ _اه... خوب شد یادم اومد... توی اون خیمه کنار حرم گذاشتم که با علی رفتم و علی با این حرف محمد، بلند شد: _منم با اقا سجاد میرم... تا کوله هارا بیارم محمد باشه ای گفت: _مواظب خودت باش علی سری تکان داد..... و با اقا سجاد بیرون رفتند #ادامه‌دارد #بر‌اساس‌حقیقت 🚫کپی فقط با رضایت و هماهنگی با نویسنده حلال است. 🚫در غیر این صورت نویسنده به هیچ عنوان راضی نیستند. 🌹 🌾🌹 🌹🌾🌹 🌾🌹🌾🌹 🌹🌾🌹🌾🌹 🌾🌹🌾🌹🌾🌹 🌹🌾🌹🌾🌹🌾🌹 🌾🌹🌾🌹🌾🌹🌾🌹