هدایت شده از مجله دینی نکتههای ناب مهدوی
«السَّلامُ عَلَيْكَ يَا اَمِينَ اللّهِ فِي اَرْضِهِ، وَ حُجَّتَهُ عَلَى عِبادِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا اَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ»
#ذکر_فضائل_امیرالمؤمنین
روایتی از طرق عامّه در #انفاق امیرالمؤمنین(ع) نقل شده:
ظاهراً مربوط به دوران بیست و پنج ساله است که آن بزرگوار فراغت بیشتری داشت و به آباد کردن ملک و حفر چاه و از این قبیل امور میپرداخت. چنین هم نبود که کارگر بگیرد و آنها حفر چاه کنند؛ نه. خودش کلنگ برمیداشت، با بازوی خودش چاه میکَند و زمین آباد میکرد.
در یک سال، چهل هزار دینار درآمد ملکی آن حضرت بود که گندم و خرما و از این قبیل، کاشته و برداشته بود.
چهل هزار دینار در آمدِ یک سال!
تمام این چهل هزار دینار درآمدِ یک سال خود را #صدقه داد!
حرف را در ذهن خودتان مرور کنید! امیرالمؤمنین، تمام درآمد سالش را صدقه داد! پول دیگری هم نداشت که زندگی را از آن طریق بگذراند.
دنباله روایت این است: همان روز که درآمدِ خود را صدقه داد، به بازار رفت و شمشیرش را گذاشت که بفروشد. گفتند: یا امیرالمؤمنین! شما امروز چهل هزار دینار وجه نقد یا جنس داشتی و صدقه دادی! یعنی حالا شمشیرت را میفروشی؟ فرمود: اگر برای شام، غذا داشتم، شمشیرم را نمیفروختم!
اینها افسانه نیست؛ واقعیّات است! برای این است که من و شما درس بگیریم که از دادن خمس مالمان، زکات واجبمان و انفاق برای مستحقّین، این قدر ابا داریم!
#انسان_250_ساله (حلقه سوم-ص104)
#امام_خامنهای
@rooshanfekr