🇮🇷🇵🇸 ❇️ بررسی #کارنامه_انقلاب_اسلامی 4️⃣ انقلاب اسلامی برای تحقق اهداف خود با چه شرایط و موانعی روبرو بود؟ 🍃🌹🍃 🔹 همان‌طور که در بخش قبل گفته شد هدف از انقلاب تحقق اسلام بود، اما آقا می‌فرمایند «این هدف را انقلاب اسلامی داشت؛ ما در خلأ که زندگی نمیکنیم، ما در یک واقعیاتی داریم زندگی میکنیم؛ این واقعیات چقدر برای رسیدن به این هدفها کمک بود یا مزاحمت بود؟ یقیناً ا گر مزاحمهائی که حالا میشمارم، وجود نداشت، رسیدن به این هدف، زمان زیادی نمیخواست. شاید در طول پنج سال، ده سال یک گروه متشکل قوی میتوانستند این اهداف را برآورده کنند؛ منتها در سر راه انسان موانع وجود دارد... این موانع چه بودند؟ ما دو نوع موانع داشتیم: یکی موانع درونی، یکی موانع بیرونی. موانع درونی یعنی چه چیزهائی؟ یعنی آن چیزهائی که در درون خود ما انسانها - چه تصمیم‌گیرانمان، چه آحاد مردممان، چه ناظرین بیرون از گود مبارزه و انقلاب - وجود دارد؛ اینها موانع درونی است. ۸۷/۲/۱۴» در ادامه آقا این مثال‌ها را ذکر می‌کنند: ضعف‌های فکری، ضعف‌های عقلانی، راحت‌طلبی، آسان‌پنداری، گریز از چالش، تربیت‌های اجتماعی موجود و عادت‌های تاریخی، بد فهمیدن دین، اسراف و... «خب، اینها هر کدامش یک مانع بود. البته اینها برطرف شدنی بود، نه اینکه برطرف شدنی نبود؛ خیلیاش هم با تبیین برطرف شد. لذا در مبارزات اسلامی، تبیین خیلی نقش دارد. ۸۷/۲/۱۴» و امروز در روزگار #جنگ_رسانه_ای هنگامه‌ی #جهاد_تبیین است. باید آگاه شد و آگاهی داد... انشاءالله در بخش بعدی به چیستی موانع بیرونی خواهیم پرداخت.

🇮🇷🇵🇸 ❇️ بررسی #کارنامه_انقلاب_اسلامی 9⃣ مقایسه انقلاب اسلامی با انقلاب کبیر فرانسه 🍃🌹🍃 🔹در بخش پیش گفته شد که باید پدیده‌ها را با هم‌جنس خودشان مقایسه کرد و یک انقلاب مردمی را باید با انقلاب‌های دیگر مقایسه کرد، نه با حکومت‌های سلطنتی و... در این راستا ابتدا انقلاب اسلامی ایران را با انقلاب کبیر فرانسه که در سال ۱۷۸۹ میلادی رخ داده، از دید آقا (که به اعتراف بسیاری از اهل فن، تسلط مناسبی بر تاریخ دارند) مقایسه می‌کنیم: «انقلاب یك جریان است، همه جا همین‌جور است؛ یك جریان است، یك حادثه نیست، لكن این جریان در بسیاری از جاها در وسط راه متوقف می‌شود. به تاریخ انقلاب‌های گوناگون، انقلاب‌های بزرگ نگاه كنید؛ وسط راه متوقف می‌شوند. یك عده‌ای به یك پیروزی می‌رسند، دل خوش می‌كنند، از مردم فراموش می‌كنند، مردم یواش‌یواش صحنه را رها می‌كنند؛ تمام می‌شود. انقلاب كبیر فرانسه كه در قرن هیجدهم- اواخر قرن هیجدهم- شروع شد، در اوائل و اول قرن نوزدهم زایل شده بود، از بین رفته بود، چیزی ازش باقی نمانده بود. علیه سلطنت دیكتاتوری قیام كردند، سلطنت را زائل كردند، بعد از حدود پانزده سال، یك پادشاه مقتدر مستبد دیگری به نام ناپلئون بناپارت آمد سر كار. دهها سال این‌ها گرفتار بودند، بعد یواش‌یواش، بتدریج توانستند یك‌جوری خودشان را از بخشی از آن مسائل كنار بكشند. انقلابها نمی‌مانند؛ نیمه‌كاره رها می‌شوند؛ چون #ایمان نیست؛ چون آن عروه‌ی وثقی نیست. این انقلاب در بین مردم ما ماند و روز به روز شاداب‌تر شد و كارائی خودش را روز به روز بیشتر نشان داد. ۸۶/۱۱/۲۸» https://eitaa.com/samen001markazi