📛بایدقبول کنیم در کنار گرونی و تورّم، شیوۀ زندگی‌ ما هم عوض شده، قناعت تو زندگی های ما کم شده، توقّعات ما تو زندگی، بیش از اندازۀ نیاز شده و بعضی از چیزهایی که واقعاً از نیازهای اساسی یه زندگی نیست، وارد حلقۀ نیازهامون شده . 🛋 مثلاً قبلنا، اگه خونواده‌ای توان خرید موکت یا زیلو نداشت، خودش رو فقیر حساب می‌کرد. بعدش، نداشتن فرش، نشونۀ فقر شد و حالا اگر کسی مبلمان نداشته باشه، باید خودش رو فقیر بدونه. 🍗 یا مثلاً اگه پای صحبت بابا بزرگا و مامان بزرگا بشینیم برامون میگن که خیلی از خونواده‌ها، (البته غیر از شمالیهای عزیز)، هفته‌ای یه بار هم برنج نمی‌خوردن و یکی دو ماه، یه بار هم پای مرغ به سفره‌شون باز نمی‌شد؛ امّا با وجود این، احساس فقر نمیکردن! اما امروز اگه کسی هر روز برنج نخوره و هفته‌ای یکی دو بار مرغ روی سفرۀ خونه‌ ش پرواز نکنه، احساس فقر می‌کنه؛ در حالی که هیچ پزشکی مصرف روزانۀ برنج و هفتگیِ مرغ رو برای سلامت، اگه مُضر ندونه، ضروری هم نمی‌دونه. ✅ چه‌قدر خوبه پدر و مادرهایی که حالا حدود چهل سالشونه، سبد غذایی امروزشون رو با سبد غذایی دیروزِ پدر و مادرشون مقایسه کنن و ببینن که چه قدر قناعت ما کم شده! 📚#کتاب_ایران_جوان_بمان ص ۸۴ #محسن_عباسی_ولدی #روشنا_زنجان 💠⃟🇮🇷@roshana_zanjan