eitaa logo
به سوی روشنایی
178 دنبال‌کننده
776 عکس
492 ویدیو
21 فایل
🔸️بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر (واحد خواهران)
مشاهده در ایتا
دانلود
⚜ هفت راز آوینی 🔰 سیدمرتضی آوینی مصداق مفهوم «هنر انقلاب» است و تجسدِ رویاهای کسانی که در این سال‌ها، خدمت به انقلاب اسلامی از مسیر پرپیچ‌وخم فرهنگ را انتخاب کرده‌اند. اما چرا آوینی این چنین خواستنی است؟ 💠 آوینی پرکار بود. خودش را وقف ایده‌هایش کرده‌ بود. کار را جدا از زندگی نمی‌دید. اعتقاد را از شغل جدا نمی‌کرد. با اعتقادش کار می‌کرد. دلش را وسط گذاشته بود و برای همین، کم نمی‌گذاشت. همیشه بهترینِ خودش بود؛ پرکار و پرتلاش. مصداقِ «کار مضاعف» در عرصه‌ی فرهنگ. 💠 آوینی صریح بود. در بیان چیزی که حق می‌دانست، ملاحظه‌ی کسی یا چیزی را نمی‌کرد. در مواجهه با دشمن شدت داشت و برای اعتقاداتش هزینه می‌داد. گاهی تکفیر می‌شد، گاهی تمسخر؛ اما هیچ‌وقت هم‌رنگِ جماعت نشد. از طرف دیگر، نسبت به دوستانش سنگ صبور بود. «با دوستان مروت» را از ادبِ فارسی آموخته بود اما با دشمنی که شمشیر از رو بسته، مدارا نمی‌کرد. 💠 آوینی پیش‌تاز بود. از زمانه‌ی خودش جلوتر حرکت می‌کرد. چه در زمانه امام روح الله و چه بعد او. آوینی کلمه‌ی «ولایت‌مداری» را خیلی زودتر از آن‌که سکه‌ی بازار و رونق محافل شود شناخت و به کار بست. در عرصه‌ی تخصصی‌اش هم جلوتر از دیگران بود انگار. آوینی چارچوب‌های زمانه‌ی خودش را خوب می‌شناخت، اما محدود در آن‌ها نمی‌ماند. 💠 آوینی اهل «تولید فکر» بود. خوب می‌اندیشید و اندیشه‌اش را خوب بسته‌بندی می‌کرد. برای همین نام نشریه «سوره» در تاریخ فرهنگ و هنر این کشور ماندگار شد. آوینی نه فقط هنرمند بود و نه فقط اندیشمند. درست در نقطه‌ی امتزاج این دو مفهوم ایستاده‌بود. هنر را برای صیقل‌دادن اندیشه می‌خواست و اندیشه را برای پالودنِ هنر. 💠 آوینی مجاهد بود. در صف اول مبارزه می‌ایستاد. فرقی نمی‌کرد میدان جهاد خرمشهر باشد، یا روستایی دورافتاده، یا کیوسک‌های مطبوعاتی تهران. او دنبال «روایت فتح» بود و «فتح» را در هر جایی که می‌شد جستجو می‌کرد. 💠 آوینی عملگرا بود. با کافه‌نشینی و حرّافی میانه‌ای نداشت. «تولید اثر» برایش ارزشمند بود. از حرکت نمی‌ایستاد و مدام خلق می‌کرد. مستند، مقاله، نقد فیلم و هرچه بلد بود را خرج انقلاب کرد. 💠 آوینی مربی بود. می‌دانست باید برای آینده میراثی فراتر از آثارش برجای بگذارد. نمی‌خواست این راه از رهرو خالی بماند. برای همین هرچه بلد بود را به دیگران آموخت، آموختنی در میدان، و در عمل. از نادر طالب‌زاده تا ابراهیم حاتمی‌کیا؛ فرزندان آوینی پرچم «هنر انقلاب» را سر دست گرفتند و راه سیدمرتضی را خوب ادامه دادند. 🆔@roshanaee99