بسم الله الرحمن الرحیم 📋 هشداری جدی نسبت به وضعیتی خطرناک!؛ در این آیه حقیقتی بسیار تلخ و نگران کننده بیان می شود. اینکه ارتکاب مداوم گناه، کار انسان را به جایی می رساند که انسان آیات و نشانه های الهی را تکذیب و حتی مسخره کند! در واقع این یکی از سنت های الهی است. یعنی یکی از مجازات های دنیایی شخص گناهکار ضعیف شدن ایمان اوست. به گونه ای که قدرت تشخیص حق از باطل در وجود او روز به روز ضعیفتر می شود تا اینکه نشانه های الهی که می تواند آیات قرآن، مفاهیم مذهبی و یا احکام دینی باشد را تکذیب و حتی آنها را مسخره میکند. این یعنی عاقبت به شری! یعنی سقوط کامل شخص، که وضعیتی بسیار خطرناک است. پس فکر نکنیم که میان تن دادن به گناه و یا تن ندادن به آن تفاوتی نیست. باید هشیار و حساس باشیم. 🔷 آیه روز ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاؤُوا السُّوأَى أَن كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَ كَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُون (روم / آیه ۱۰) 🔶 ترجمه سپس سرانجام كسانى كه اعمال بد مرتكب شدند به جایى رسید كه آیات خدا را تكذیب كردند و آن را به مسخره گرفتند! ✅پیشنهاد با توجه به حساسیت این مسئله بد نیست وجود خود را پایش کنیم. ببینیم آیا نسبت به برخی اعتقادات مذهبی که قبلا آنها را قبول داشتیم سست باور و یا خدای نکرده مسخره کننده شده ایم یا نه! البته اگر هم شده باشیم، راه بازگشت بسته نیست. انسان همان طور که تدریجی می تواند از خدا دور شود می تواند تدریجی و یا حتی دفعتا به سوی او باز گردد. روش این کار توبه از گناهان است و افزودن بر طاعات و عبادات، به ویژه بر زبان راندن ذکر استغفار و دعا. دعاهایی سرشار از معرفت الهی که از بزرگان به ما رسیده است مثل دعای کمیل و یا دعاهای صحیفه سجادیه. #سنت_الهی، #عبادت، #مسخره، #تکذیب، #استهزاء 🌼 هر روز یک آیه 🌼

💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️از ديدگاه قرآن خداوند در قیامت با تمسخر کنندگان «مؤمنین» چه برخوردی ميكند؟ 🔹مطابق آیات ۱۰۷ و ۱۰۸ سوره «مؤمنون» از سوى پروردگار به #جهنّميان گفته مى شود: «قَالَ اَخْسَئُوا فِيهَا وَ لَا تُكَلِّمُونِ؛ دور شويد در دوزخ! و با من سخن مگوييد!». تقريباً همه ارباب لغت و مفسّران تصريح كرده اند كه تعبير به «اخسأ» تعبيرى است كه در موقع دور ساختن سگ به كار مى رود و به كارگيرى آن در اينجا براى تحقير اين #ظالمان_گنهكار و #مستكبر است؛ بلكه مى توان جمله «لَا تُكَلِّمُونِ»؛ (با من سخن نگوييد) از آن دردناكتر و غم انگيزتر است كه مولاى كريم و رحيم، بنده اى را از خود براند و به او بگويد: هرگز با من سخن مگو! اين همان چيزى است كه در تعبير بسيار لطيفى در «دعاى كميل» به آن اشاره شده: «فَهَبْنِي يَا اِلَهِي وَ سَيِّدِي وَ مَوْلَايَ وَ رَبِّي صَبَرْتُ عَلَى عَذَابِكَ فَكَيْفَ اَصْبِرُ عَلَى فِرَاقِكَ؛ گيرم اى خدا و آقا و مولا و پروردگار من، بر عذاب تو صبر كنم، چگونه مى توانم بر فراق و دوريت شكيبا باشم؟!»؛ 🔹چرا آنها به چنين عذاب دردناك روحى در آنجا مبتلا مى شوند، آيات بعد از آن پرده از روى اين مسئله برداشته، مى گويند: «اِنَّهُ كانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا وَ اَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ - فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيّاً حَتَّى اَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَ كُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ؛ اين به خاطر آن است كه گروهى از بندگان من مى گفتند: پروردگارا ما ايمان آورده ايم، ما را ببخش و بر ما رحم كن و تو بهترين رحم كنندگانى - ولی شما آنان را به #مسخره گرفتید، تا [دل مشغولی شما به مسخره آنان] یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به [ایمان، عمل و دعاهای] آنان می خندیدید!!». [مومنون، ۱۰۹ و ۱۱۰] نتيجه آن سخريه و #استهزاء و خنديدن به افراد با ايمان اين است كه امروز مورد تحقير قرار گيريد و اين در حقيقت تجسّمى است از اعمال خودتان!. 🔹همچنین خداوند در سوره «مؤمن»، آیات ۴۹ و ۵۰ به گوشه ای از ملامت، سرزنش و #تحقير_دوزخيان از سوى خازن دوزخ و مأموران عذاب و كيفر اشاره کرده مى فرمايد: «وَ قالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْماً مِنَ الْعَذَابِ - قَالُوا اَوَ لَمْ تَكُ تَأتِيكُمْ رُسُلُكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَى قَالُوا فَادْعُوا وَ مَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ اِلَّا فِي ضَلَالٍ؛ كسانى كه در آتش دوزخند به خازنان جهنّم مى گويند: از پروردگارتان بخواهيد [لااقل] يك روز عذاب را از ما بردارند - آنها مى گويند: آيا پيامبرانتان با دلائل روشن به سراغ شما نيامدند؟! مى گويند: بلى [آمدند] مى گويند: پس هر چه مى خواهيد دعا كنيد؛ ولى [بدانيد] دعاى كافران جز در ضلالت نيست [و هرگز به اجابت نمى رسد]». 🔹اين تعبيرات همچون شلّاقى بر روح آنها نواخته مى شود و آنها را شكنجه مى دهد. آنها فقط تقاضاى يك‌روز نجات از عذاب كردند؛ اما پذيرفته نشد، آنها از خازنان تقاضاى دعا كردند؛ ولى خازنان در پاسخ گفته اند: خودتان دعا كنيد، به خاطر اينكه آنها لايق دعا نبودند كه اين خود، نوعى تحقير است و يا دعا كردن براى آنها بايد به اذن خدا باشد و خدا هرگز چنين اذنى نداده و يا اينكه چون اين دعا به اجابت نمى رسد بيهوده است، لذا حتى از دعا كردن نيز مضايقه مى كنند و مى گويند: خودتان دعا كنيد (و بدانيد به جايى نمى رسد) و اين نيز تعبير دردآور ديگرى است. 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلامية‏، ‏۱۳۸۶ش، چ نهم، ج ۶، ص ۳۵۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #مؤمن #مؤمنین #مسخره_کنندگان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد