کودک فلسطینی: این الاغ بهتر از کشورهای عربی از ما حمایت کرده است. 👉 @roshangarii 🚩

نماینده کنگره آمریکا (رهبر نظم جهانی) در پاسخ به اعتراض نسل‌کشی و کودک کشی یک فعال مدنی: 🔹باید همه شان (کودکان غزه) را بکشیم! 👉 @roshangarii 🚩

رٱی ندید ... •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• کپی کن #روشنگری = گسترش آگاهی 👇👇 👉 @Roshangarii 🚩

⚠️شکستن و جداشدن بخشی از بال هواپیمای مسافربری آمریکایی بوئینگ ٧۵٧ در سان‌فرانسیسکو را مجبور به فرود اضطراری کرد! 📍پ.ن: باز خدا رو شکر که ایران نبود وگرنه ها جنگ جهانی سوم راه مینداختن رسانه‌های معاند! #خود_تحقیر_نباشیم •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• کپی کن #روشنگری = گسترش آگاهی 👇👇 👉 @Roshangarii 🚩

🎥افسر نیروی دریایی ایالات متحده؛ حوثی ها اولین نیرویی در تاریخ هستند که از موشک های بالستیک ضد کشتی استفاده می کنند، این موشک ها بسیار پیچیده و موثر هستند. خبرنگار؛ موشک چه تاثیری روی کشتی دارد؟ افسر؛ بیا اینجا تماشاش کن 👉 @roshangarii 🚩

استوری متفاوت #محمد_معتمدی در واکنش به حواشی کورش کمپانی‼️ ⬅️ تشنگی ما ایرانیان برای خرید این گوشی ناکارآمد در ایران و استفاده از آن با مشقات فراوان نیاز به تحلیل جامعه شناسان دارد! •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• کپی کن #روشنگری = گسترش آگاهی 👇👇 👉 @Roshangarii 🚩

📌آثار حملات حزب‌الله به شهرک های شمالی سرزمین های اشغالی 👉 @roshangarii 🚩

📌شرکت امنیت دریایی امبر: یک کشتی باری و متعلق به یک طرف انگلیسی مورد حمله دو موشک در جنوب شرقی عدن قرار گرفت. 👉 @roshangarii 🚩

🚨تیراندازی در نزدیکی معالیه ادومیم/10 صهیونیست کشته و زخمی شدند منابع عبری زبان از وقوع عملیات تیراندازی در نزدیکی شهرک صهیونیست‌نشین معالیه ادومیم در قدس شرقی خبر دادند. به گفته این منابع، در این عملیات 2 صهیونیست کشته و 8 نفر دیگر زخمی شدند که حال 3 نفر از آن‌ها به شدت وخیم است. رسانه‌های اسرائیلی اعلام کردند مجریان عملیات دو نفر بودند که هر دو به ضرب گلوله نیروهای امنیتی به شهادت رسیدند. 👉 @roshangarii 🚩

✍️ داستان #نامزد_شهادت #قسمت_پنجم ▪️سپس با لبخندی معنادار مقنعه سبزم را نشانه رفت و دلیل آورد: «اما بخاطر همین رنگ سبزی که همه‌تون استفاده می‌کردید و تو تجمعات‌تون می‌دیدید همه سبز هستن، این احساس براتون ایجاد شده بود که شما اکثریت هستید، درحالی‌که اصلا اینجوری نبود. الانم همه‌چی تموم شده، دیگه باید برگردیم سر زندگی خودمون...» و نگذاشتم حرفش به آخر برسد که دوباره کاسه صبرم سر رفت: «هیچی تموم نشده! تو هنوزم داری دروغ میگی! شماها تقلب کردید، دروغ میگید! اکثریت جامعه ما بودیم، اما شماها رأی مون رو دزدیدید!» ▫️سفیدی چشمان کشیده‌اش از عصبانیت سرخ شد و من احساس می‌کردم دیگر در برابر این مرد چیزی برای از دست دادن ندارم که اختیار زبانم از دستم رفت: «شماها می‌خواید هر غلطی بکنید، همه مردم مثل گوسفند سرشون رو بندازن پایین و هیچی نگن! اما من گوسفند نیستم! با تو هم سر هیچ خونه زندگی نمیام!» از شدت عصبانیت رگ پیشانی‌اش از خون پُر شد. می‌دیدم قلب نگاهش می‌لرزد و درست در لحظه‌ای که خواست پاسخم را بدهد صدای بلندی سرش را چرخاند. ▪️من هم از دیوار کَندم و قدمی جلوتر رفتم تا ببینم چه خبر شده که دیدم دوستانم به همراه تعداد دیگری از بچه‌های دانشگاه در انتهای راهرو و در محوطه باز بین کلاس‌ها، چند حلقه تو در تو تشکیل داده و می‌چرخند. می‌چرخیدند، دستان‌شان را بالای سرشان به هم می‌زدند و سرود "یار دبستانی من" را با صدای بلند می‌خواندند. ▫️اولین باری نبود که دانشگاه ما شاهد این شکل از تجمعات بود و حالا امروز دانشجوها در اعتراض به تقلب در انتخابات، بار دیگر دانشکده را به هم ریخته بودند. می‌دانستم حق دارند و دلم می‌خواست وارد حلقه اعتراض‌شان شوم، اما این چادر دست و پایم را بند کرده بود. ▪️دیگر حواسم به مَهدی نبود، محو جسارت دوستانم شده بودم که برای گرفتن حق شان قیام کرده و اصلاً نمی‌دیدم مَهدی چطور مات فرشته‌ای شده است که انگار دیگر او را نمی‌شناخت. قدمی به سمتم آمد، نگاهش سرد شده بود، اصلاً انگار دلش یخ زده بود که با نفسی که از اعماق سینه‌اش به سختی بیرون می‌زد، صدایم کرد: «دیگه نمی شناسمت فرشته...» ▫️هنوز نگاهم می‌کرد اما انگار دیگر حرفی برای گفتن نداشت که همچنانکه رویش به من بود، چند قدمی عقب رفت. نگاهش به قدری سنگین بود که احساس کردم همه وجودم را در هم شکست و دیگر حتی نمی‌خواست نگاهم کند که رویش را از من گرداند و به سرعت دور شد. ▪️همهمه یار دبستانی من، دانشجویانی که برای مبارزه به پا خواسته بودند، عشقی که رهایم کرد و دلی که در سینه ام بی‌صدا جان داد؛ اصلاً اینها چه ارتباطی با هم داشتند؟ راستی مَهدی کجا می‌رفت؟ بی‌اختیار چند قدمی دنبالش رفتم، به سمت دفتر بسیج دانشکده می‌رفت، یعنی برای خبرچینی می‌رفت؟ ▫️بهانه خوبی بود تا هم عقده حرف‌هایش را سرش خالی کنم هم انتقام عشقم را بگیرم که تقریباً دنبالش دویدم. دفتر بسیج چند متری با حلقه دانشجویان فاصله داشت و درست مقابل در دفتر، به او رسیدم. بی‌توجه به حضورم وارد دفتر شد و در دفتر تنها بود که من پشت سرش صدا بلند کردم :«چیه؟ اومدی گرای بچه ها رو بدی؟» ▪️به سمتم چرخید و بی‌توجه به طعنه تلخم، با چشمانی که از خشمی مردانه آتش گرفته بود، نهیب زد: «اگه خواستی بری قاطی شون، فقط با چادر نرو!» نمی دانم چرا، اما در انتهای نهیبش، عشقی را می‌دیدم که همچنان نگرانم بود. هیاهوی بچه‌ها هرلحظه نزدیک‌تر می‌شد و به‌گمانم به سمت دفتر بسیج می‌آمدند. مَهدی هم همین را حس کرده بود که نزدیکم شد و می‌خواست باز هم عشقش را پنهان کند که آهسته نجوا کرد: «اینجا نمون، خطرناکه! برو خونه!» و من تشنه عشقش، تنها نگاهش می‌کردم! ▫️چقدر دلم برای این دلواپسی‌هایش تنگ شده بود و او با لحنی محکم تکرار کرد: «بهت میگم اینجا نمون، الانه که بریزن تو دفتر، برو بیرون!» و همزمان با دست هُلم داد تا بروم، اما من مطمئن بودم دوستانم وحشی نیستند و دلم می‌خواست باز هم پیشش بمانم که زیر لب پاسخ دادم: «اونا کاری به ما ندارن، فقط حق شون رو می‌خوان.» از بالای سرم با نگاهش در را می پائید تا کسی داخل نشود و با صدایی که در بانگ بچه ها گم می‌شد، پاسخ خوش‌خیالی‌ام را به تلخی داد: «حالا می‌بینی چجوری حق شون رو می‌گیرن!» ▪️سپس از کنارم رد شد و در حالی که به سمت در می‌رفت تا مراقب اوضاع باشد، با صدایی عصبی ادامه داد: «تو نمی‌فهمی اینا همش بهانه‌اس تا کشور رو صحنه جنگ کنن! امروز تا شب نشده، دانشگاه که هیچ، همه شهر رو به آتیش می کشن...» و هنوز حرفش تمام نشده، شاهد از غیب رسید و صدای خُرد شدن شیشه‌های آزمایشگاه های کنار دفتر، تنم را لرزاند. مَهدی به سرعت به سمتم برگشت، دید رنگم پریده که دستم را گرفت و همچنان که مرا به سمت در می کشید، با حالتی مضطرب هشدار داد: «از همین بغل دفتر برو تو یکی از کلاس‌ها!»... #ادامه_دارد @fatemeh_valinejad