🏴 تشکیلات #بهائیت در #محرم ⬅️ با ورود به ماه #محرم، نه تنها دل‌های جامعه‌ی شیعی ایران، بلکه قلوب تمام #آزادگان جهان آکنده از توجه و تأثر می‌گردد، نسبت به قیام با‌شکوه امام حسین(ع) در مقابل جاعلان #حقیقت. ⚠️ این ارادت و علاقه‌ی ویژه همواره مورد توجه #سوءاستفاده‌گرانی بوده که با تحریف باورها، به دنبال سلطه بر افکار و کنترل آزادگی شیعه به سود خود می‌باشند. یکی از این جریان‌های فرصت‌طلب، فرقه #بهائیت است که عملکرد ضدّ و نقیض آن در ایام محرم، قابل بررسی می‌باشد. 🔊 همان‌‌طور که بارها گفته شده اولین اولویت بهائیت یا خمیرمایه‌ اصلی آن، #تبلیغ است. لذا با توجه به #سلیقه_جامعه و برای تأثیرگذاری، به هر تغییر شکل و تناقض‌گویی، دست خواهند زد. 🗨 در رابطه با ایام سوگواری سید‌الشهدا(ع) در سال‌های اخیر برخلاف رفتار توهین‌آمیز گذشته بهائیت، شاهد موجی از ظاهرسازی در مورد ارج نهادن به آن امام شهید هستیم که البته در همان هم سعی می‌کند قیام امام حسین(ع) را به سود خود تفسیر به رأی کنند اما باز هم نسبت به بی‌احترامی‌های گذشته، شاید این رفتار تشکیلات سؤال‌برانگیز باشد. 🔴در این مورد باید گفت... ⬛️ کارنامه بهائیت، تماماً مؤید پیاده‌سازی توطئه‌هایی است که تشکیلات ضمن آن سعی داشته باور مردم را نسبت به اعتقاداتشان از جمله حادثه‌ با عظمت عاشورا، مخدوش سازد. این عناد، به حدی آشکارا بود که در تقویمی که پیروانشان از بدعت‌های #علی‌_محمد_شیرازی (ملقب به #باب) تدوین نمودند، -برخلاف دیگر ایام خاصشان که با تاریخ شمسی تطبیق داده شده-، #تولد #حسینعلی_نوری و علی‌محمد شیرازی را که مصادف با اول و دوم #محرم بود، به صورت قمری ثبت کردند. 🔳 این اقدام با توجه به ناهمگونی با دیگر ایام این تقویم، غرض‌ورزانه و با هدف عناد و تبلیغ ضداسلامی صورت پذیرفت. این سوءنیت آنجا آشکار می‌شود که بهائیان از سوی محافلشان به #جشن و پایکوبی به مناسبت تولد این دو عنصر فتنه‌گر، تشویق می‌شدند. 📁 نمونه‌های زیادی از بیانیه‌های بیت‌العدل، ضیافات و محافل بهائی در رابطه با دعوت مردم به جشن، ابراز سرور و دور کردن جامعه -علی‌الخصوص جوانان- از مراسم سوگواری سیدالشهدا(ع)، در این ایام مشاهده شده است. به عنوان مثال می‌توان به اقدام پيروان دين ساختگی بهائيت -اهل جنوب هندوستان واقع در «بنگلور»- به تشويش اذهان عمومی و برنامه‌ريزی برای ايجاد مراسم جشن و پایکوبی، موازی و همزمان با ايام محرم و سعی در دور کردن جوانان شیعی از مراسم سوگواری امام حسين(ع) اشاره کرد.(1) ❌چهره مذموم بهائیت در تقابل با مقدسات تشیع، بیش از همیشه در فتنه 88 بروز یافت. در محرم آن سال، تشکیلات بهائیت که عرصه را برای پیاده‌سازی اهداف شوم خود مساعد دیده بود، با برپایی جلسات پی‌درپی و برنامه‌ریزی دقیق، دنائت را به اوج رساندند. بهائیان در #عاشورای_88 به تکایای عزاداری امام حسین(ع) حمله کرده و ضمن به آتش کشیدن آن‌ها، به عزاداران حسینی آسیب‌های زیادی وارد نمودند.(2) ❗️اما تشکیلات بهائیت با گذشت این سال‌ها دریافت در رویارویی با عاشورا و شأن والای این قیام، این رویکرد مطالباتشان را برآورده نمی‌کند. بنابراین در راستای جذب و تبلیغ، بر روحیه‌ انسان‌دوستی و صلح طلبی، تمرکز کردند. لذا اخیراً شاهد #ظاهرسازی‌ برای محترم شمردن این ایام و استناد به سخنان و حتی زیارت‌نامه‌ای از حسینعلی نوری هستیم که به اقتضای جو جامعه، برای تکریم سیدالشهدا نوشته بود.(3) 🔘هر چند در این میان باز هم به شایعات و شبهات پایان نداده و در کنار احترامی که به ظاهر ابراز می‌دارند، پرسش‌هایی شبهه برانگیز و غرض‌ورزانه از عزاداری و مسائل مربوط به آن برای خلط مبحث مطرح می‌کنند. 🔻امروزه بهائیان در رسانه‌های تبلیغاتی خود، به اظهار اندوه نسبت به شهادت امام حسین(ع) می‌پردازند. زاویه‌ برخورد تشکیلات و وابستگان فرقه با این ایام، نوعی القای دلسوزی نسبت به ظلم غیرقابل‌انکاری است که در حق امام(ع) و خاندانشان -به عنوان نوع بشر- روا شده است؛ نه به عنوان امامی در پی احیای #اسلام حقیقی و تشکیل حکومت اسلامی. 🔴حتی در اقدامی نامعقول و قبیح، از نام امام و قیامشان، در کنار نام مجرمین بهائی که مورد اعمال قانون واقع گشته‌اند، سوءاستفاده کرده و خرابکاری‌های خود را با قیام حضرت، از یک جنس مطرح می‌کنند! حال آنکه شکوه واقعه‌ کربلا، جای چنین دل‌سوزی‌هایی نبوده و هر چند احترام و ارج نهادن پسندیده می‌باشد، اما اظهار دل‌سوزی دلیلی برای پذیرش حقیقت و نهفته ماندن #دشمنی این فرقه با اسلام و ائمه(ع) نمی‌باشد.

📛پایکوبی و حرمت‌شکنی سران بابیت و بهائیت در ماه #محرم 🔺جریان بهائیت، یک فرقه دو چهره است، زیرا به ظاهر به معاشرت با پيروان اديان سفارش مي‌کند: «عاشروا مع الاديان بالروح و الريحان.»(۱) و در جای دیگر از توهين به ديگران نهي مي‌کند: «تعاليم الهيه در اين دور نوراني چنين است که نبايد نفوس را توهين نمود.»(۲) ✍عباس افندی می‌نویسد: «وقتي حضرت بهاء اللّه چون شمس از افق شرق طالع شد و جميع را به محبّت و معاشرت دعوت فرمود و به نصيحت و تربيت آن‌ها پرداخت، از هر ملّت و مذهبي هدايت کرد، ملل و مذاهب مختلفه را التيام داد و به نهايت اتّحاد و اتّفاق رسانيد.»(۳) ➕او همچنين مي‌گويد: «ثالث تعليم حضرت بهاء اللّه اين است که دين بايد سبب الفت باشد سبب ارتباط بين بشر باشد؛ رحمت پروردگار باشد و اگر دين سبب عداوت شود و سبب جنگ گردد، عدمش بهتر؛ بي ديني به از دين است، بلکه بالعکس، دين بايد سبب الفت باشد، سبب محبّت باشد، سبب ارتباط بين عموم بشر باشد.»(۴) 📌این شعارهای قشنگ در حالی است که سران بهائیت در دوره بابیت، با بی‌حرمتی به مقدسات مسلمانان، خون آنان را به جوش می‌آورند. آنان پس از مهاجرت به عراق حرمت ماه محرم را نگه نداشته و در بغداد و … به بهانه تولد علي‌محمّد، به جشن و پاي‌کوبي مي‌پرداختند.(۱) شوقي افندي در گزارش بي‌حرمتي‌هاي فاطمه زرين تاج (طاهره قرة العين) در کربلا مي‌نويسد: «جناب طاهره در کربلاي معلّا که حصن حصين شيعه و از مشاهد مشرّفه محسوب … به کمال شجاعت در حيني که مردم متعصّب آن شهر در ايام اوّليه محرّم مراسم سوگواري حضرت سيدالشّهداء عليه التّحية و الثّناء را بر پا مي‌داشتند، او يوم اوّل همان ماه را که مصادف با ولادت حضرت باب اعظم بود، عيد مي‌گرفت و تجليل مي‌کرد.»(۲) محمّدحسيني در اين‌باره مي‌نويسد: «قرة العين در روز اول محرم، به جاي اجراي مراسم عزاداري حضرت حسيني، تولد حضرت باب را جشن مي‌گرفت و تحليل نمود.»(۳) ✂️تنش سران بابيت و اباحه‌گري پيروان آنان خشم مسلمانان را برانگيخت و سبب شد ميرزا بزرگ‌خان قزويني (كنسول ايران در بغداد) با همراهي شيخ عبدالحسين تهراني (شيخ العراقين) پس از ۹ ماه مكاتبه با درباره عثماني، امكان تبعيد بابيان از بغداد به استانبول را در سال ۱۲۷۹ق فراهم آورند.(۴) این حقیقت بهائیتی است که از معاشرت با ادیان و روح و ریحان سخن می‌گوید… 📚پانوشت ۱. اقدس، ص ۱۳۷. ۲. مکاتيب، ج ۱، ص ۳۵۵. ۳. خطابات، ج ۲، ص ۵۴. ۴. خطابات، ج ۲، ص ۱۴۶. ۵. پيشين، ج ۸، ص ۱۸۶ – ۱۸۷. ۶. قرن بديع، ص ۱۷۳. ۷. حضرت طاهره، ص ۱۹۰ – ۱۹۱. ۸. فتنه باب، ص ۱۵۹. منبع: خاستگاه بابیت و بهائیت؛ محمّد علی پرهیزگار @Feraghvaadyan

استاد دانشگاه ادیان و مذاهب: برخی مداحی‌ها به سبک موسیقی‌های #مستهجن شبیه شده حجت‌الاسلام والمسلمین مهراب صادق‌نیا، استاد دانشگاه #ادیان_و_مذاهب، در ادامه نشست‌های «عاشوار و امروز ما» که به همت انجمن اندیشه و قلم برگزار می‌شود به بررسی رابطه نهاد #دین با نهاد سوگواری #محرم پرداخت و گفت: 🔶 سوگواری برای امام حسین (ع) در طول تاریخ فراز و نشیب داشته است؛ #شیعیان بصورت کلی گروهی با هویت سیاسی بوند، یعنی پیش از آنکه هویت متفاوت فقهی و کلامی متمایز از سایر گروه‌های #اسلامی داشته باشند، از نظر سیاسی معترض به حکومت‌ها بودند و معتقد بودند خلفا و حاکمان پس از پیامبر، صلاحیت حکومت نداشتند. ↩️وی افزود: سوگواری یکی از مولفه‌های هویتی است که در دوران حکومت آل بویه در سال ۳۵۰ هجری قمری با عزاداری آغاز شد، پس از یک قرن در حکومت سلجوقیان ممنوع شد تا اینکه پس از ۳۰۰ سال در دوران حکومت مغول، مجددا عزاداری برقرار گردید و در این ۳۰۰ سال، سوگواری از آشکار به پنهان و از مسجد به #خانقاه_‌ها و حسینیه‌ها منتقل می‌شود و ماهیت اعتراضی آن به #عرفانی تغییر می‌کند. 🔹صادق‌نیا با تاکید بر اینکه تساهل در این ادبیات قابل مقایسه با سختگیری در فقه نیست، افزود: در فقه گفته می‌شود اگر کسی روزه را عمدا افطار کند باید کفاره جمع بدهد و ۶۰ روز روزه بگیرد و ۶۰ مسکین را اطعام کند، اگر کسی حج را نیمه کاره رها کند فلان مجازات را دارد ولی کسانی که در نهاد سوگواری شریک هستند وقتی ببیند که با یک اشک ریختن وارد بهشت خواهند شد ترجیح می‌دهند از این طریق عمل کنند. ⭕صادق‌نیا بیان کرد: در جمهوری اسلامی بین نهاد دین و سیاست هم داستانی وجود دارد، این اتفاق در هیئات عزاداری ممکن است بیشتر به چشم بیاید و چالش‌برانگیزتر هم باشد، مداحی‌هایی می‌بینیم که گاهی به رپ نزدیک است که در دو سه دهه قبل باب نبود، مداحی‌ها در این دوره مبتنی بر عشق و ارادت توصیف می‌شوند و عشق هم مبتنی بر هیچ قاعده اعتقادی نیست و بیانگر رابطه سوگوار و ۳امام(ع) خود است. لذا این مؤلفه سبب می‌شود #حکومتی که نُرم‌گراست نتواند با این سوگواری همراه باشد و باید منتظر باشیم که از دل این نوع عزاداری صورت‌هایی بیرون بیاید که مورد انتقاد نهاد دین و حتی حکومت قرار بگیرد. https://eitaa.com/joinchat/2125070336Cb3c07ddb09

🏴🏴 سروده‌ای زیبا از بانوی زرتشتی، توران شهریاری در مدح امام حسین (ع) بیارمیده اگر جسم لاله‌گون حسین هنوز در رگِ جان جاری اَست خون حسین ▪️خانم شهریاری در خرداد ۱۴۰۳ از دنیا رفت. #محرم #امام_حسین #عاشورا #زرتشتی 🆔 @RoshangarMedia