💢سفر به آینده تاریخ ۲۸💢 #داستان_مهدوی #قسمت_بیست_و_هشتم آن سنگ بزرگ را بیاورید❗️ امام یکی از یاران نزدیک خود را به عنوان فرماندار مکه 🕋 و جانشین خود معین می نماید ودستور حرکت به سوی مدینه 🕌 را صادر می کند. لشکر به سمت مدینه به پیش می رود. هوا خیلی گرم است و کم کم تشنگی بر همه غلبه می کند. من که خیلی تشنه هستم و در این فکرم که چگونه در این بیابان خشک، آب پیدا کنم 🚰آیا تو هم تشنه شده ای❓ امام تشنگی و گرسنگی یارانش را می بیند، دستور می دهد تا لشکر در وسط بیابان منزل کند. اینجا یک بیابان خشک است، نه آبی🚰نه گیاهی 🌴 فقط عطش است وگرمای سوزان صحرای حجاز❗️ آن طرف چه خبر است ❓ چرا همه نگاه ها متوجّه آنجا شده است❓🤔 امام دستور داده است سنگ بزرگی را پیش او بیاورند. این سنگ کجا بوده است❓ گویا از زمانی که از مکه حرکت کرده ایم، این سنگ همراه این لشکر بوده است. اکنون، امام با عصایش به این سنگ می زند. ناگهان همه فریاد می زنند: آب❗️ آب❗️ چه آب گوارایی از این سنگ جاری می شود❗️ خدایا این سنگ واین عصا چه حکایتی دارند❓ اصل ماجرا به زمان موسی (علیه السلام)، برمی گردد، آن زمانی که قوم موسی در بیابانی بدون آب، گرفتار شده بودند و نزدیک بود از تشنگی هلاک شوند، پس موسی (علیه السلام) عصای خود را بر سنگی زد و دوازده چشمه آب از آن سنگ جاری شد. همه قوم بنی اسرائیل که بیش از ششصد هزار نفر بودند از آن آب سیراب شدند. اکنون همان سنگ در مقابل امام زمان می باشد. این سنگ از موسی (علیه السلام) به امام به ارث رسیده است، آری به راستی که او وارث همه پیامبران می باشد👌 آبی که از این سنگ می جوشد هم تشنگی را برطرف می کند وهم نیاز انسان را به غذا😊 🔚#ادامه_دارد...... ✍️تنظیم شده در واحد تحقیق و پژوهش قرارگاه محکمات