هوالعالم ‌ از جمله عبارت هایی که ما به تعریفی واحد از آن نرسیده ایم و شاید نمیخواهیم برسیم، همین عبارت پر حاشیه #تعامل هست. در ادبیات خیلی ها، تعامل به معنای بده بِستان است؛ فلذا در نظر آن ها، کسی که اهل بده بستان باشد، تعامل گر خوبی است و اگر اهلش نباشد، مارک #فلانی_اهل_تعامل_نیست خواهد خورد. در منظر برخی ها، تعامل به معنای سکوت در مقابل انحرافات فرد یا نهادی به طَمَع امتیازات متوَقَّع از آن ها و یا سکوت برای روز مبادایی است که قرار است منفعتی یا امتیازی جلب شده و یا ضرری دفع شود. البته ظاهرا این قرائت ها از "تعامل" متداول تر از قرائت های دیگر هستند! و این راز خانه نشینی و منزوی شدن و در حاشیه بودن خیلی از نیروهای ارزشی که اهل سکوت و راه آمدن با ظلم و بی عدالتی نیستند و راز بر مسند تکیه زدن های نااهلان است. همین نکته در خیلی جاها فراهم کننده بسترهای امن برای فساد و مفسدین است. شما فرض کنید در مقابل چند امتیازی که از فلان مسئول یا نهاد، برای خودت یا اطرافیانت و یا نهاد خودت گرفته ای، دیگر جرات حرف زدن در مقابل مفاسد و اشکالات و انحرافات آن فرد یا نهاد را نداشته باشی و بدتر اینکه دست به توجیه و ماسمالی و گاها رجزخوانی هم بزنی. القصه این که این نوع خطرناک از "تعامل" به شدت در حال رشد و پیشرفت است. و روز به روز خانه خرابترمان میکند. ظاهرا در این روزگار بعید است اهل "تعامل" نباشی و بر مسئولیتی برسی؛ الا استثنائات. #تعامل #بده_بستان #مرثیه_خوان #انتظار_در_مبارزه_است