شعربخونیم سنگ است دلم عشق علی سنگ نوشته می‌سوزم از اين عشق چو اسفند برشته با جوهر اشك و قلم بال فرشته بر لوح دل خسته‌ام اين جمله نوشته: جز مهر علی در دل من خانه ندارد "كس جای در اين خانه‌ی ويرانه ندارد" ما از میِ مرد افكن اين می‌كده مستيم شاديم كه پيمانه و پيمان نشكستیم تا عشق علی هست در اين ميكده هستيم پس خورده نگيريد كه ما باده پرستيم هشدار كه نوشيدن اين باده مجاز است "المنت لله که در میکده باز است" چون غير علی در دو جهان هيچ نديدند "مردان خدا پرده‌ی پندار دريدند" تا نام تو پيچيد در آن شبه جزيره شد پاک از اين خاک گناهان كبيره زد چنگ به دامان تو هر ايل و عشيره شد ثابت و سيار در اوصاف تو خيره جز ساقی كوثر ز كسی جام نگيريم "ما زنده به آنيم كه آرام نگيريم" زان باده كه در روز غديريه به خم بود پيدای تو شد هر كه در آن حادثه گم بود فرياد ملائک بابی انت و ام بود زان راز كه در آيه اكملت لكم بود بيتي است امامت در اين خانه تويی تو امروز امير در ميخانه تويی تو آن بازوی خيبر شكنش رفت چو بالا با دست شريف پدر ام ابيها دادند دو دريا چو به هم دست تولا شد ولوله و غلغله در عرش معلا گفتند ملائک همگی عيد مبارك اين عيد به هر پيرو توحيد مبارك ای عقل در اوصاف تو حيران و مردد وصف تو نگنجيده به هفتاد مجلد عالم همه گم گشته آن موی مجعد محبوب ابوالقاسم محمود محمد نامش همه جا هست بگوييد كجا نيست "كس نيست كه آشفته آن زلف دوتا نيست" از نام علی كاخ ستم در خطر افتاد "با آل علی هركه در افتاد ور افتاد" ما با تو نشستيم و از اين قوم بريديم "ما چون ز دری پای كشيديم، كشيديم" #عباس_احمدی #عید_غدیر 🌻🌻🌻