از کباب شاورما تا علف خوردن زنان الزهرا... تلنگر.... وزیر محترم خارجه مان در دل جنگ و آشوب شام در دل دمشق کباب شاورما خورد اما چند روز بعد زنان و کودکان نبل و الزهرا در حال اسارت در چنگال اشقیا دارند #علف می‌خورند... کباب خوردن وزیر ما با وزیر سوری اگر مانع از علف خوردن زنان شیعه نشود، چه فایده‌ای دارد؟ امر جنگ #مرد_میدان می‌خواهد وحوش #صهیو_سلفی با این تحرکات دیپلماتیک قدم از قدم به عقب برنمی‌دارند که هر لحظه و هر روز پیشتر می‌آیند... محدود شدن به ابزار دیپلماسی در مواجهه با دشمن مسلح بی‌رحم، مثل مواجهه شمشیر آخته با #سپر_کاغذی است! هر روز که کندتر و منفعل‌تر به معرکه وارد شویم، فردای تصميم و اقدام کارمان دشوارتر خواهد شد.... ▫️پ.ن: خدا به وزیر خارجه مان خیر دهد هر چه در توان دارد به میدان آورده اما مسئله آن است که نباید به این اقدامات محدود بود... @rozaneebefarda

امضای الجولانی تضمین است؟! امان از این تحلیل‌فروش‌های بی‌مایه! از سنگ هم برای خودشان کره می‌گیرند! بعد از وقایع تلخ سوریه _فارغ از هر تحلیلی که در ریشه‌یابی واقعی‌اش داشته باشیم_ یک عده بر این خط خبری/تحلیلی متمرکز شده‌اند که این وحوش #صهیو_سلفی را تطهیر کنند! آنها عناصری جهادی بنامند، آنها را متعهد به قرار و مدارها نشان دهند! و خلاصه آنکه حالا از تضمین بودن امضای جان کری و اردوغان رسیده‌ایم به تضمین دانستن امضای الجولانی جانی! از ابتدای تحولات جبهه مقاومت خط #نواخوانی‌گری_شیعی به موازات خط #نوعثمانی‌گری_سنی پیش می‌رفت و چه خزنده و آرام هم پیش می‌رفت! یک سر این کلاف سردرگم در برخی حلقه‌های به ظاهر انقلابی قم و تهران و سر دیگر در آنکارا و استانبول! در فضای داخلی نیز این خرده‌جریان بر طیف متنوعی از چهره‌های عملگرای اجرایی اثر گذاشت؛ از هاشمی تا احمدی‌نژاد! از فلانی تا بهمانی! راز تنها ماندن حاج قاسم در معرکه شام و رمز پیروزی‌اش را بدون فهم این جریان خزنده در لایه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی، نمی‌توان تحلیل کرد. خلاصه آنکه هر جریان و جناحی اگر از #مکتب_امام_خمینی و #مرام_امام_خامنه‌ای دور شود، سرنوشتش به هوا و هوس بیگانه‌گان قدرت‌طلب گره خواهد خورد! @rozaneebefarda

ما و بشار اسد در روزهای اخیر تحلیل‌های مختلفی در مورد #بشار_اسد مطرح می‌شود که در این میان گاه در مورد او تا مرز #خیانت پیش می‌روند! واقعیت آن است که در مورد کارنامه بشار اسد نباید غیرواقع‌بینانه و غیرمنصفانه قضاوت کرد: بشار اسد وارث حکومتی بود که در دل حزب بعث تعریف می‌شد و ماهیتی اسلامی نداشت و از سوی دیگر به فرقه‌ علوی‌ها تعلق داشت که کمی بیش از ده درصد مردم را شامل می‌شد! این یعنی نه پایگاه مذهبی داشت و نه حتی جایگاه قومیتی و فرقه‌ای قوی! او در امر حکمرانی و در مواجهه با شورش‌ها و آشوب‌های شام و خصوصا این مورد آخر، اشتباهات راهبردی و خطاهای محاسباتی بزرگی داشت اما بر اساس اخبار متقنی که تا این لحظه وجود دارد نه به مردم و کشورش خیانت کرد و نه به مقاومت. بزرگترین خطای بشار آن بود که انذارها و هشدارهای آقا را آنگونه که بایسته بود جدی نگرفت؛ تاریخ پرحادثه انقلاب اسلامی ثابت کرده که هر گاه سیاستمداری توصیه‌ها و انذارهای امام و رهبری را با نحو بایسته به کار نگیرد، سیلی خواهد خورد؛ نه فقط در فضای جبهه مقاومت که در فضای داخلی خودمان تجربه‌های تلخ از این دست کم نیست! بشار با جامعه‌ای پرآشوب و از هم گسیخته مواجه بود که از این پس نشانه‌های آن فروپاشی اجتماعی را عیان‌تر خواهیم دید و نیز با ارتشی فقیر و فاسد و بی‌انگیزه مواجه بود که نه اجازه ایجاد نهادهای موازی و مردمی سازی مقاومت و دفاع را می‌داد و نه خود حال و توان کافی را داشت! وضعیت اقتصادی و تحریم و توطئه‌گری های عربستان و امارات و ترکیه و حتی قطر و همزمان دشمنی تمام ناشدنی رژیم صهیونیستی را نیز به این وضع اضافه کنید! برخی افراد بی‌اطلاع که همواره با تحلیل‌های آبدوغ خیاری پسینی نان می‌خورند، چنین القا می‌کنند که سقوط سوریه جزو راهبردهای ما بوده یا مثلا ما اراده حفظ اسد را نداشته‌ایم یا اصلا تاریخ مصرف اسد تمام شده بود و از این قبیل خزعبلات! سوریه ستون فقرات محور مقاومت بود و در وضع جدید که سرانجامش بر همه طرف ها مبهم است، مشخص نیست اصلا سوریه کجای کار خواهد بود! این دو وضع یکی است؟! یا للعجب! رژیم صهیونیستی فرزند نامشروع غرب وحشی فعلا که علاوه بر نابودی زیرساختهای حیاتی و خصوصا بنیه نظامی سوریه، طمع تسخیر خاک سوریه را در سر دارد! در این شرایط همه طرفها جای خالی اسد را بیشتر حس خواهند کرد! حتی اگر رژیم صهیونیستی از تسخیر سوریه دست بکشد، نیروهای #صهیو_سلفی فعلی حداقل بطور بالقوه برای او تهدید وجودی محسوب می‌شوند! و این امر سوریه را در وضعیتی به مراتب بحرانی تر از قبل قرار می‌دهد و ارتباط نیم‌بند با آمریکا نمی‌تواند تحریرالشام را از گرداب نجات دهد و آنان راه چاره را در درگیری خواهند یافت؛ احتمالا ابتدا درگیری داخلی با کردها و بعد هم درگیری با رژیم! این وضعیت جدید هر چه باشد، هیچ گشایشی در اوضاع سوریه بدون اسد در پی نخواهد داشت! ۲۰ آذرماه ۱۴۰۳ @rozaneebefarda