#شب_هشتم_محرم #روضه_حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام 🔸من آن پدرم کز پسرم دست کشیدم 🔸صبحم زستاره سحرم دست کشیدم زبان حال آقامون ابی عبدالله 🔸از داغ ابالفضل گرفتم به کمر دست 🔸با داغ علی از جگرم دست کشیدم شاعر: سید رضا موید داغ علی اکبر، ابی عبدالله رو پیر کرد... نمیدونم جوان دارید یا نه... الهی کسی داغ جوانش رو نبینه... میدونی بالاترین لذت پدر و مادر در دنیا چیه... بالاترین لذت پدر و مادر اینه که خدا فرزندی بهشون بده... با دستانشون فرزند رو بزرگ کنن... جوون بشه... درمقابلشون راه بره... وقتی به قدو بالای جونشون نگاه میکنن لذت میبرند... اما سخت ترین لحظه هم.. برا همچین پدر و مادری زمانیه که.. داغ جوانشون رو ببینند.. قربان غریبیت برم حسین.. داغ علی اکبر، ابی عبدالله رو پیرکرد.. قرآن کریم میفرماید: یعقوب نبی میدونست پسرش زنده است.. میدونست یوسفش سالمه.. بلاخره هم به یوسفش رسید.. اما در فراغ فرزندش آنقدر گریه کرد چشماش نابینا شد... جانها فدای ابی عبدالله.. جانها فدای جوان ابی عبدالله.. شهزاده علی اکبر.. اومد کنار ابی عبدالله صدا زد: بابا اجازه میدان بده.. حضرت بدون معطلی فرمودند پسرم علی جانم.. میخوای بری برو بابا.. اما قبل ازرفتن بزار خوب نگاهت کنم علی جانم.. 🔸من نگویم مرو ای ماه برو 🔸لیک قدری ببرم راه برو بذار برای بار آخر. قد و بالات رو نگاه کنم علی جان.. 🔸برو میدان ولی آهسته برو 🔸دیدن عمه ی دل خسته برو تا اهل حرم فهمیدند علی اكبر می خواد بره میدان.. همه از خیمه بیرون اومدند.. دور علی اکبر رو گرفتند شروع به گریه کردن.. لَمّا تَوَجَهَ إلی الحَرب إجتَمَعَتِ النِّساءُ حُولَهُ کَالحَلقَه هی صدا میزدنند: @roze1 إرحَم غُربَتَنا به غربت ما رحم کن علی وَ لاتَستَعجِل إلی القِتال فَإنَّهُ لَیسَ لَنا طاقَةٌ فی فِراقِک انقده برا جنگیدن عجله نکن.. آخه ما طاقت دوریت رو نداریم.. دور علی اکبر رو گرفتند نمیزارند بره میدان.. بلاخره ابی عبدالله اومد صدا زد: رهاش کنید... فَإنَّهُ مَمسوسٌ فِی الله وَ مَقتولٌ فی سَبیلِ الله رهاش کنید علی اکبرم دیگه شهید در راه خداست.. هر طوری بود وداع کرد رفت به سمت میدان.. اما چه رفتنی.. دیدند ابی عبدالله داره خیره خیره به جوانش نگاه میکنه.. تَغَیَّرَ حالُ الحُسَین بِحَیثُ أشرَفَ عَلَی المُوت انگار ابی عبدالله داره میمیره از فراغ جوانش.. 🔸گمان مدار که گفتم برو دل از تو بریدم جوانم علی... 🔸نفس شمرده زدم همرهت پیاده دویدم صدا زد: خدایا تو شاهد باش.. فَقَدْ بَرَزَ اِلَيْهِمْ غُلامٌ اَشْبَهُ النّاسِ خَلْقاً وَ خُلْقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِكَ خدایاشاهد باش شبیه ترین مردم به پیغمبر رو دارم به میدان میفرستم.. رفت به سمت میدان.. یا صاحب الزمان.. جنگ نمایانی کرد.. خیلی از این نانجیبا رو به درک واصل کرد.. برگشت صدا زد بابا.. يَا أَبَتِ الْعَطَش قَدْ قَتَلَنِي بابا دارم از تشنگی میمیرم.. فَبَكَى الْحُسَيْنُ علیه السلام ابی عبدالله به گریه افتاد.. فرمود عزیز دلم.. علی جان طاقت بیار بابا.. خیلی زود به دست جدت رسول خدا سیراب میشی.. برگشت به سمت میدان... طولی نکشید.. صدای ناله اش بلند شد یا ابتاه.. بابا به دادم برس.. افتاد روی اسب.. بعضی مقاتل نوشتند.. مرکب به جای اینکه علی رو به خیمه ها برگردونه.. رفت وسط قلب لشگر دشمن.. چه کردند با علی اکبر.. حالا میخواهی ناله بزنی بسم الله.. دور تا دور علی اکبر رو گرفتند.. تصور کن... یکی با شمشیر میزنه... یکی با نیزه میزنه... یکی با سنگ میزنه... فَقَطَعوهُ بِسُیوفِهِم إرباً إرباً بدن علی اکبر رو قطعه قطعه کردند.. ابی عبدالله سریع خودش رو رسوند.. کنار بدن علی جانش.. ولی دیگه پاها رمق نداره.. (فجلس علی التراب) روی زمین نشست.. دید جوونش رو قطعه قطعه کردند.. 🔸نه تیغ شمر مرا می کشد نه نیزه ی خولی 🔸زمانه کشت مرا لحضه ای که داغ تو دیدم خدایا حالا حسین چکار کنه.. سر جوانش رو به دامن گرفته.. هی صدا میزنه.. ولدی علی.. دید جواب نمیده.. دوباره صداش زد.. ولدی علی.. علی جواب نمیده.. دلش طاقت نیاورد.. سر رو به سینه چسباند دلش طاقت نیاورد. یدفعه دیدند.. وَ وَضَعَ خَدَّهُ عَلى خَدِّه ِ ابی عبدالله صورت به صورت علی جانش چسباند.. هی صدا میزنه. عَلَى الدُّنْیا بَعْدَکَ الْعَفا علی جان بابا.. اُف بر این دنیا بعد از تو علی.. 🔸سپه كوفه و شام استاده 🔸به تماشاى شه و شهزاده 🔸شه روی نعش پسر افتاده 🔸همه گفتند حسین جان داده حالا حسین میخواد علی جانش رو به سمت خیمه ها ببره.. هرکاری کرد دید رمق در بدن نداره.. یه نگاه به سمت خیمه ها.. 🔸جوانان بنی هاشم بیاید 🔸علی را بر در خیمه رسانید 🔸خدا داند که من طاقت ندارم 🔸علی را بر در خیمه رسانم - ورود به کانال روضه - سروش 👈 sapp.ir/roze14 - ایتا 👈 eitaa.com/roze14 @roze1

جوانان بنی هاشم بیایید - علی را بر در خیمه رسانید (2) بگوئید مادرش لیلا بیایید.مباشد مادرش لیلا بیایید.تماشای قد اکبر نمایید. جوانان بنی هاشم بیایید - علی را بر در خیمه رسانید (2) بگویید عمه ش زینب بیایید. علی را بر در خیمه رساند خدا داند که من طاقت ندارم.علی را بر در خیمه رسانم علی جانم چراغ شام تارم.فراقت برده آرام و قرارم نچیدم حجلگاه شادی تو.ندیدم من شب دامادی تو امیدم بود تو در هنگام پیری.عصای پیری مادر بگیری به امیدی علی اکبر بیایید.در غم بر رخ لیلا گشاید جوانان بنی هاشم بیایید - علی را بر در خیمه رسانید (2) بگویید عمه ش زینب بیایید. علی را بر در خیمه رساندج خدا داند که من طاقت ندارم.علی را بر در خیمه رسانم منو یاذ قد شمشادی تو. منو ناکامی و ناشادی تو منو یاد لب خشکیده ی تو.منو سوز دل تپدیده ی تو منو اون زخمهای بی حسابت.منو اون پیکر در خون خضابت. جوانان بنی هاشم بیایید - علی را بر در خیمه رسانید (2)

جوانان بنی هاشم بیایید علی را بر در خیمه رسانید علی جانم علی جانم علی جان خدا داند که من طاقت ندارم علی را بر در خیمه رسانم علی جانم علی جانم علی جان نباشد مادرش لیلا بیاید تماشای قد اکبر نماید علی جانم علی جانم علی جان بگویید عمه اش زینب بیاید علی را بر در خیمه رساند علی جانم علی جانم علی جان مدینه مادرش چشم انتظار است به خیمه عمه اش دل بی قرار است علی جانم علی جانم علی جان کجا رفتند و آن رعنا جوانان کجا رفتند و آن پاکیزه جانان علی جانم علی جانم علی جان همه بار سفر بستند و رفتند همه چشم از جهان بستند و رفتند علی جانم علی جانم علی جان

روضه امیربیان

روضه موسسه

#ﺣﻀﺮﺕ_ﻋﺒﺎﺱ #زنجیرزنی ▪️سینه زنی شلاقی.ویژه شب تاسوعا ➰➰➖➰➰➖➰➰➖➰➰➖ ای قمر العشیره یا اباالفضل _اباالفضل عشق تو بی نظیره یااباالفضل اباالفضل اذن دخول حرم حسینی_اباالفضل وزیر و صاحب علم حسینی _اباالفضل ای اسدالحیدر کرب وبلا _اباالفضل ساقی طفلان شه سر جدا _اباالفضل کوه شود کاه به یا هوی تو_اباالفضل قبله من طاق دو ابروی تو _اباالفضل ضربه شمشیر تو طوفان کند_اباالفضل هرنگهت کار فراوان کند _اباالفضل علقمه ات نگین کرب وبلا_اباالفضل میدون مشک زمزم بیت خدا _اباالفضل فرمانده کل قوای حسین_ اباالفضل حاجی مروه و منای حسین_ اباالفضل گل پسر حیدر وام البنین_ اباالفضل ماه فروزنده روی زمین _اباالفضل کلاس درسش ادب وغیرت است_اباالفضل همچو علی شجاع وبا هیبت است_اباالفضل وقت نبردش تو به دشمن بگو_ اباالفضل آمده حیدر به مصاف عدو _اباالفضل.. ➰➰➖➰➰➖➰➰➖ 🎪کانال محرم وصفر

عزیزان قتل شاهان سر رسیده عـزا بر جانـب دل ها وزیـده نثار دیـده ها کن اشـکِ دیده به یـادِ لالـه های سر بریـده   حسین تنهاشده در خیمه گاهش دگر یاری نمانده در سپاهش علمداری که باشد تکیه گاهش نشسته اشک خونین در نگاهش   زند غم در دلِ زینـب جوانـه بسـوزد در وداعـی غمگنانـه حسین فاطمه خود عاشقانـه به میـدانِ بـلا گـردد روانـه   ( عزیـزان قتـل شاهاناست امروز   حسین تا ظهر مهمان است امروز) ** وداع با خواهـرِ غمدیده گوید به چشمِ خون ، به اشکِ دیده گوید برایش آنچه را نشنیده گوید سخـن از ماتـمِ نادیده گوید   ز دستش رفته عباسی دلاور برادر را به خون دیـده شناور نشسته در کنـار نعـش اکبر به آغوشش فدا گردیده اصغر   پیـاپـی پیکـر صدپـاره دیده کمان و حنجرِ شیرخواره دیده به دورَش لشکری مکاره دیده نرفـتـه ، خـیمـة آواره دیده   ( عزیـزان قتـل شاهاناست امروز   حسین تا ظهر مهمان است امروز) ** رَود میدان به جنگ کینه توزان بجنگـد با دلِ خون ، قلبِ سوزان امان از این سپاهِ تیره روزان که هردم غصه ای گردد فروزان     به رویَش تیر و سنگ و نیزه بارد دگر امـیـد برگشـتـن ندارد تنش را دستِ قاتل می سپارد که رویِ حنجرش ، خنجر گذارد   صدای جنگِ نای و خنجر آید فغـان از سینة زینـب بر آید که اشک از دیدة عالم در آید به خیمه طاقتِ طفلان سر آید   ( عزیـزان قتـل شاهاناست امروز   حسین تا ظهر مهمان است امروز) ** به هرسویی گُلی گردیده پرپر حسین در قتلگاه افتاده بی سر به ساحل ، نعش عبّاسِ دلاور جلویِ خیمه ها ، شهزاده اکبر   تمام خیمـه ها شد نیزه باران به دست کوفیـان و نابکاران به صحرا مانده بر جا نعش یاران سرِ آنان به دستِ نیزه داران   بگو ای سـروری با ناشکیبی به پیش خواهرِ حسرت نصیبی حسین را سر بریدند در غریبی چه روزِ سخت و مردانِ عجیبی   ( عزیـزان قتـل شاهاناست امروز   حسین تا ظهر مهمان است امروز

ی اهل حرم میر علمدار نیامد سقای حسین سید و سالار نیامد فرزند علی ساقی کوثر که به غیرت شد ساقی اطفال عطش دار نیامد آن قامت رعنا که چونان سرو جنان بود آن شاه وفا مامن و دلدار نیامد بر وعده آبی که به طفلان حرم داد چون رعد به دشمن زد و اینبار نیامد خشکیده لبا ن بر لب آب و زمروت هم یک لب از آن بر لب تبدار نیامد خشکیده لب و آن کف پر آب ابالفضل شد جام وفایی که لب یار نیامد دستان جدا مشک به دندان وامیدش آن تیر جفا برد که سردار نیامد تنها اگر عباس به لشکر زده پیداست از کثرت نامردی اغیار نیامد آن ماه بنی هاشم و آن میر سپه دار سردار وفا سرور ایثار نیامد در کرببلا دست علی داشت بر ایتام کان مونس تنهای شب تار نیامد طفلان نه دگر چشم به دستان ابالفضل گویند عمو از چه زپیکار نیامد تا جان به بدن داشت سوی خیمه حسینش هرچند که می برد به اصرارنیامد خورشید وفا ماه بنی هاشم و عباس فرزند علی حیدر کرار نیامد شد نام وفا زین عمل ناب تو سیراب حقا که زکس همت این کار نیامد

امشبی را شه دین در حرمش مهمان است عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است                                                           مکن ای صبح طلوع شب قتل است یک امشب که حسین مهمان است غمش امشب همه از تشنگی طفلان است                                                           مکن ای صبح طلوع جامه ای صبح مزن چاک مده جولان را هست مهمان شه دین امشب و یک فردا را                                                           مکن ای صبح طلوع چرخ ای چرخ مزن چرخ دگر امشب را تا قیامت تو نگه دار همه کوکب را نه حسین فکر عیال است نه به فکر جان است                                                           مکن ای صبح طلوع همه بینند ز ما ناله و چون شیون را  شمر از قتل حسین بهر حسین دربان است                                                           مکن ای صبح طلوع باد ای باد،پریشان تو نما عالم را تا قیامت تو نگه دار همه خاتم را                                                           مکن ای صبح طلوع سعد سردار لعین بسته صف لشکر کین بهر قتل شه دین شمر خنجر به کفش،سعد لعین خندان است                                                           مکن ای صبح طلوع خور ای خور ز رخ پرده میفکن بیرون زینب از دیدن روی تو نگردد محزون                                                           مکن ای صبح طلوع  آب ای آب زنی موج دهی جولانت نکشی هیچ خجالت ز رخ مهمانت                                                           مکن ای صبح طلوع شب قتل است یک امشب ز عطش سوزان است یا محمد تو کجایی،که بدی یار غریب در کجا هست علی،بود پرستار غریب فاطمه جان تو کجایی که حسین است غریب                                                           مکن ای صبح طلوع

#حاج_حسین_سیب_سرخی #شب_تاسوعا #واحد #تک #شب_نهم #میزنم_دم مي زنم دم ز علمدار رشيد حرم عشق شه با كرم عشق ‌مه محترم عشق صفاي قدم عشق چكد از لب او بر لب پيمانه نم عشق همان شاه كه باشد سر دوشش علم عشق نگار دل زارم صفا بخش مزارم ‌بجز عشق جمالش به دل خويش ندارم ‌قرارم، ‌بهارم،‌ شعارم همه دار و ندارم كه باشد شب اول قبرم به كنارم دلم عاشق رويش شدم بنده كويش دلم بسته به مويش ، ‌قدح نوش سبويش شتابان دل زارم همه شب جانب كويش ‌چنان برگ خزاني است روان در دل جويش شه با وفا ابالفضل ‌ندارم به خدا جز هوس ديدن رويش ‌مرا كشته به والله علي واري خويش ‌اباالفضل اميرم، امير بي نظيرم كه جز عشق رخش در دل خسته نپذيرم چه خوش باشد اگر باز زنده با دو سه تيرم كه صيدش شوم و و زير قدمهايش بميرم ز غيرش همه سيرم ‌دل از مهر خدايي اباالفضل نگيرم2 ‌علمدار اباالفضل، سپه دار ابالفضل ‌جهانگير و جهاندار ابالفضل ‌بود دلبر و دلدار اباالفضل ‌طپش هاي دل حيدر كرار ابالفضل ‌شده در حرم فاطمه پرگاراباالفضل زنم جار اباالفضل،‌بود عشق شرر بار اباالفضل ‌بگويد سر ديوانه سردار ابالفضل سرم پر ز هوايش ‌دلم جاي ولايش غلامم به سرايش همه هستي و دينم به فدايش ربوده ز سر ‌روح الامين عقل صدايش ‌بود محور عرش ازلي دست جدايش ‌حسين بن علي سوره توحيد بخواند ز برايش كسي نيست به پايش به قربان نوايش به قربان دعايش دلم گشته خريدار بلايش ‌به قربان گره بند قبايش2 لقب باب الحوائج نسب باب الحوائج ‌خداوند نجیبی و ادب باب الحوائج ‌دلم غرق كمالش، پريشان وصالش دو ابروي هلالش بود زينب كبري همه جا محو جمالش دلم بنده نامش ، گرفتار مرامش كه افتاده به دامش ‌نه حاتم نه سليمان و نه لقمان كه موسي است غلامش ‌حسين است كلامش به زهراست سلامش قيامت متجلي شود از وقت قيامش ‌تمامي بهشت است بنامش شه با وفا ابالفضل کانال متن اشعار حاج حسین سرخی

ای ز صولت لا فتی الا علی در شأن تو؛ (خطاب به حضرت زینب کبری است سلام الله علیها و روحی فداها) میبرد شمر از سرت معجر، فکیف تصبحون؟ (معجر=روسری، فکیف تصبحون= شما را چه پیش خواهد آمد) آل بو سفیان به عزت، فی بیوت آمنین؛ (در خانههایشان در امنیت به سر میبرند) آل ما دور از وطن، یا لیت قومی یعلمون؛ (کاش این قوم میدانستند) انعم الله علینا برسول مدنی؛ (خداوند به واسطه رسولی مدنی بر ما نعمت روا داشته) هو جدی، و ابی و واسط الکون علی؛ (که آن پیغمبر جد من است. و علی پدر من واسطه عالم است) خیرة الله من الخلق أبی؛ (پدرم علی بهترین خلق خداوند...) بعد جدی، فأنا ابن الخیرتین؛ (... پس از پیغمبر است. و من فرزند دو برگزیده) فضة قد خلصت من ذهب؛ (من نقرهای هستم که از طلا بیرون آمده است) فأنا الفضه و ابن الذهبین؛ (پس من نقرهام و فرزند دو طلا "حضرت رسول اکرم و امام علی علیهماالسلام") ذهب ٌمن ذهب ٍ فی ذهب ٍ ؛ (طلایی از طلا و در طلا) و لجینٌ فی لجین ٍ فی لجین ٍ ؛ (و نقرهای در نقره اندر نقره) أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین لم یا قوم تریدون ببغی و فساد؟؛ (ای قوم چرا خواستار بغی و فساد هستید؟) لم تسعون بقتلی بلجاج و عناد؟ (و چرا از روی اصرار و دشمنی سعی در قتل من دارید؟) لیس والله سوانا خلف بعد النبی؛ (قسم به خداوند که جز ما کسی جانشین و باقیمانده پیغمبر نیست) فرض الله علی طاعتنا کل عباد؛ (و خداوند اطاعت کردن از ما را بر همه بندگان واجب نموده) أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین عجبا وا عجبا امت کفار که یک سر چشم پوشیده ز حق نمک آل پیمبر و ستجزون من الله اذا قام قیامة؛ (و به زودی حین قیام قیامت، جزای خود را از طرف خداوند خواهید دید) أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین عجبا وا عجبا امت کفار که یک سر چشم پوشیده ز حق نمک آل پیمبر همه در ریختن خون من آن بی کس و یاور شده آماده و بگرفته به کف نیزه و خنجر و ستجزون من الله اذا قام قیامة؛ (و به زودی حین قیام قیامت، جزای خود را از طرف خداوند خواهید دید) لم یا قوم تریدون ببغی و فساد؟؛ (ای قوم چرا خواستار بغی و فساد هستید؟) لم تسعون بقتلی بلجاج و عناد؟؛ (و چرا از روی اصرار و دشمنی سعی در قتل من دارید؟) لیس والله سوأنا خلف بعد النبی؛ (قسم به خداوند که جز ما کسی جانشین و باقیمانده پیغمبر نیست) فرض الله علی طاعتنا کل عباد؛ (و خداوند اطاعت کردن از ما را بر همه بندگان واجب نموده) أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین من له جد کجدی فی الوری؛ (چه کسی در عالم، پدربزرگی مانند پدربزرگ من دارد؟) او کشیخی؟ فأنا ابن العلمین؛ (یا پدری چون پدر من دارد؟ پس من فرزند دو زعیم و سالار هستم) فاطمه الزهرا امی، و ابی؛ (فاطمه زهرا مادرم هست و پدرم کسی است که...) قاصم الکفر ببدر و حنین؛ (... کمر کفر را در بدر و حنین شکست) عبدالله غلاما یافعا؛ (و پدرم - علی- در حالی که نوجوانی بود خداوند را پرستش میکرد) و قریش یعبدون الوثنین؛ (در حالی که قریشیان آن دو بت را میپرستیدند) یعبدون اللات و العزی معا؛ (آنها لات و عزی را با هم میپرستیدند) و علی کان صلی القبلتین؛ (در حالی که پدرم - علی- بر هر دو قبله - مکه و قدس - نماز گزارده بود) فأبی شمس، امی قمر؛ (پس پدر من خورشید است و مادرم ماه) فأنا الکوکب و ابن القمرین؛ (و من ستاره و فرزند دو ماه و خورشید) أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین چیست تقصیر من ای قوم که امروز جهانی شده آماده به قتلم همه با تیغ و سنانی؟ در شما نیست ز اسلام نه نامی و نشانی أنا عطشان و قد اُحرق نطقی و لسانی؛ (عطش مرا فرا گرفته و کلام و زبانم آتش گرفته) أنا ظمئان و قد احرق قلبی و فوادی؛ (تشنه هستم و قلب و سینهام سوخته است) أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین زیر خنجر شه لب تشنه حسین گفت: تو ای شمر ستمکار تو ای ملحد مکار تو ای کافر غدار اگر من نشناسی، بگویم بشناسی: حسینم، ضیاء القمرینم، قتیل الودجینم؛ (من حسینم، نور خورشید و ماه هستم و کشته شده و دو رگ گردن بریده) امام الحرمینم، أنا الفضة وابن الذهبینم؛ (پیشوای حرمین مکه و مدینهام، منم نقره و فرزند دو طلا - علی و فاطمه سلام الله علیهما -) أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین منم شهپر جبریل منم آیهی تطهیر منم نخله خوبان منم زاده زهرا منم عرش و منم فرش منم کرسی و لوح و قلم و باعث ایجاد دو عالم أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین

بیا از خاک بردار و سر دامن سرم بگذار به پیش چشم دشمن پای بر چشم ترم بگذار دگر چشم پر از خون است و جای بهر پایت نیست بیا چشم انتظارم پا به چشم دگرم بگذار بیا پروانه ی پروانه را ای شمع امضا کن ندیدی گر اثر پا بر خاکسترم بگذار به شکر این که گشتم کشته ات بر سجده افتادم بیا با مِهر مُهرت بر نماز دیگرم بگذار سجود عشق طولانی است من سر بر نمی دارم اگر خواهی که برادر بیا پا بر سرم بگذار علم آسا به دوش خود نهادم بار عشقت را پس از من بار غم بروی دوش زینبم بگذار مرا در کودکی مادر بلا گردان تو گرداند اگر قابل نباشم منتی بر مادرم بگذار اگر من آب می خوردم یقین خشنود می گشتی نخوردم آب گر من ، در کنار اصغرم بگذار سازگار