#شش توصیه از 🍃حضرت #فاطمه زهرا سلام الله علیها برای عاقبت بخیری

نیمی از فاطمیه رفته ولی در به درم کِی کجا روضه گرفتی که ز تو بی‌خبرم

❓چرا گرفتار بلا می‌شویم؟! ‌ ‌👤 حجت‌الاسلام عالی

‏فایل صوتی از طرف افتخارمه ازساداتم‌ (شب یلدای منه،شب هیئتت حسین شبی که سحر میشه،توی بین الحرمین)۲ شبی که میگن میشه طولانی بی خیال رسم های ایرانی میخونم یه روضه ی طوفانی کنج خرابه شب یلدا شده (واویلا)۲ عمه بیا گمشده پیدا شده (واویلا)۲ سر سفره ی توام،روبراه حال من شعر کربلا بخون که همینه فال من شعر محتشم بخون،غم دارم با حسین حسین حسین،دم دارم ولی باز یه روضه رو (کم دارم) ۳ در وسط معرکه غوغا شده (واویلا)۲ پیکر اکبر اربا اربا شده (واویلا)۲ *** چه شبهایی دور هم یه نفس سینه زدیم خوشبحال ما که خوب گریه کردن بلدیم بازم از دل خراب میخونم با خودم روضه ی آب میخونم واسه خاطر رباب (میخونم) ۳ اصغر من کی به زبان آمده(واویلا)۲ حرمله با تیر و کمان آمده(واویلا)۲ وای من وای من وای من(واویلا)۲ میخ در و سینه ی زهرای من(واویلا)۲ در وسط کوچه تو را میزدند(واویلا)۲ کاش بجای تو مرا میزدند(واویلا)۲ بروزترین کانال نوحه و روضه دفتری👇ایتا ••✾•🌿🌺🌿•✾•• @nohevarozechahardahmasomsoghandi

#سلام_مولاےمن🍃🌸 سلامے از ذره بہ خورشید... سلامے از عطش بہ باران... سلامے از تاریڪے بہ نور... سلامے از انتهاے بے ڪسے بہ فرمانرواے عالم... سلامے از نهایت دلواپسے بہ بیڪران آرامش... سلامے بہ حجت خدا، بہ غریب ترین یاور، بہ تنهاترین پدر... ✋سلام یگانہ منجے عالم💫🍃

#اجابت دعا #امام صادق علیه السلام فرمودند: 🌾🍂🍃✨🌾🍂🍃✨ هنگامى كه حضرت موسى بن عمران(ع) با خداوند مناجات مى‏ كرد، خداوند فرمود: اى فرزند عمران، دروغ مى‏ گويد كسى كه خيال مى‏ كند مرا دوست دارد و هنگامیکه شب شد مى ‏خوابد. زيرا نبايد هر دوستدارى خلوت كردن با حبيب را هم دوست بدارد؟ اى فرزند عمران، من از وضع دوستدارانم آگاهم كه وقتى شب تاريك مى ‏شود، چشمان آنها در قلبشان جا مى ‏گيرد و عذاب من در جلو چشمانشان مجسم مى ‏شود. مرا مانند اين كه مى ‏بيند مورد خطاب قرار مى‏ دهند و با من مثل اين كه مرا در آنجا حاضر مى‏ بيند حرف مى ‏زنند. اى فرزند عمران، قلبت را براى من خاشع كن و با اعضاى بدنت به من خضوع نما و از چشمانت اشك بريز و مرا در تاريكي هاى شب بخوان. زيرا در آن صورت، تو مرا به خود نزديك مى ‏يابى كه دعاهايت را اجابت مى‏ كنم. منبع: الجواهرالسنیة،ص116