#حدیث_مهدوی #نرم_افزار_جامع_مهدویت امام صادق «اياکم و التنويه، اما والله ليغيبن امامکم سنينا من دهرکم و لتمحصن حتي يقال: مات او هلک، باي واد سلک. و لتدمعن عليه عيون المومنين و لتکفأن کما تکفأ السفن في امواج البحر. و لا ينجو الا من اخذ الله ميثاقه و کتب في قلبه الايمان و ايده بروح منه، و لترفعن اثنا عشره رأية مشتبهة لايدري من اي». «مفضل بن عمر مي گويد: از امام صادق (عليه‌السلام) شنيدم که مي فرمود:- «از مطرح شدن بپرهيزيد (در آخر الزمان همه سعي در تبرج و مطرح شدن و ديده شدن دارند) که امام شما ساليان متمادي غائب خواهد شد و شما در بوته ي آزمايش قرار خواهيد گرفت. خواهند گفت: مُرده، از دنيا رفته، معلوم نيست در کدام وادي گام نهاده! از ديدگان مومنان سيل اشک براي او (از درد هجران و شماتت دشمنان) سرازير خواهد شد. شما نيز همانند کشتي که دستخوش امواج کوه پيکر دريا شود، دستخوش امواج حوادث خواهيد شد. از اين طوفان‌ها و بحران‌ها جز کساني که خداوند از آنها پيمان گرفته، بذر ايمان در دلشان کاشته، و با روحي از خود تأييدشان کرده، رهايي نمي يابند. آنگاه دوازده پرچم مشابه به اهتزاز درآيد که معلوم نمي شود کداميک از کجاست؟»مفضل مي گويد: من به شدت گريستم. امام صادق عليه‌السلام فرمود: چرا گريه سر دادي؟! گفتم چگونه گريه نکنم؟ در حالي که مي فرماييد: دوازده پرچم مشابه خواهد بود که از يکديگر شناخته نخواهد شد، پس ما چه خواهيم کرد؟ به کجا خواهيم رفت؟! امام عليه‌السلام به نور آفتابي که از روزنه وارد اطاق شده بود نگاه کرد و فرمود: «اين نور خورشيد را مي بيني؟» گفتم: آري، فرمود:«والله لامرنا ابين من هذه الشمس».«به خدا سوگند، امر ما از اين خورشيد روشن تر است». کمال الدين/ ص347