#رسول_اکرم #مرثیه_رسول_اکرم ای در هوای ماتم تو عرش، سوگوار ای در غم تو چشم سماوات، اشکبار اسلام در مصیبت تو می شود یتیم دین در فراق روی تو بی تاب، بیقرار ما را در اوج گنبد خضرای خود ببر تا روی گنبدت بنشینیم چون غبار هرگز ز یاد حضرت زهرا نمی رود چشمی که شد ز ماتم تو ابر نوبهار رفتی و از مدینه ی تو رفت دلخوشی کوچید مرغ عشق و محبت از آن دیار سر زد پس از تو ای به همه خلق مهربان از امت تو آنچه نمی رفت انتظار هرچند از تو غیر محبت ندیده بود اما به اهل بیت تو بد کرد روزگار گلچین رسید و بعد تو خشکید پشت در یاسی که مانده بود ز باغ تو یادگار گر می گرفت آتش کینه به خانه و می رفت سمت پهلوی گل دست های خار آن دست که به بازوی زهرا قلاف زد انداخت دور گردن مولا طناب دار در بین کوچه باز همان دست آمد و دیوار کوچه خون شد و افتاد گوشوار 🔸شاعر: #محمدعلی_بيابانی _______________ https://eitaa.com/rozeneshinan درگاه شاعران روضه نشینان ⬆️

#حضرت_محسن_بن_علی گرچه به ظاهر از امامت یک پسر کشتند یک سوم سادات را در پشت در کشتند هم که پدر را پیش چشمان پسر بردند هم که پسر را پیش چشمان پدر کشتند هم عاطفی هم منطقی باکشتن یک طفل کشتند اگر که شیعه را ازهر نظر کشتند گفتند آخر پایشان وا شد به بیت وحی عمری فحول شیعه را با این خبر کشتند بی فهم ها، بی رحم ها درخانه محسن را... یعنی که در گلدان گلی را با تَبَر کشتند یعنی سرِ شب که نه شمعی بود و نه گل...نه؛ نامردها پروانه را وقت سحر کشتند در پشت در امروز اگر، یعنی علی را هم از روبرو...نه، عاقبت از پشت سر کشتند 🔸شاعر: #مهدی_رحیمی ___________________ https://eitaa.com/rozeneshinan درگاه شاعران روضه نشینان ⬆️

#حضرت_محسن_بن_علی من محسنم کوچکترین فرزند زهرا چشمان من هرگز ندیده اهل دنیا در عالم خود بوده ام مانوس مادر او قصه ها میگفت از بابایم حیدر میگفت بابای تو بر عالم نگین است ای جان ما در او امیر المومنین است تا انکه روزی ناگهان بی تاب گشتم از شدت گرما تو گویی آ ب گشتم ناگه فشار در مرا پیچید در هم از شدت ضربه شکستم آ ه کم کم من میشنیدم نعره های دومی را بهتر ندیدم اشکهای چشم بابا من میشنیدم گریه های خواهرم را میگفت بابا کشت دشمن مادرم را 🔸شاعر: #سیدرضا_صالحی ________________________ https://eitaa.com/rozeneshinan درگاه شاعران روضه نشینان ⬆️

#حضرت_محسن_بن_علی قرار بود که مثل حسن پسر باشی عصای دست من و پیری پدر باشی ببخش مادر خود را که با خود آوردت بنا نبود که آن روز پشت در باشی قرار بود بمانی شتاب جایز نیست بنا نبود مسافر که رهگذر باشی تمام هستی من می رود اگر بروی ولی اگر تو بمانی ولی اگر باشی و یا تمامی اینها فقط مقدّمه ای است که اتفاق خبرهای شعله ور باشی و اولین بشوی قبل از آنکه عاشورا شهید کوچک و شش ماهه ی پدر باشی نخورده شیر مرا ! مادرت به قربانت که میخ حادثه را خواستی سپر باشی 🔸شاعر: #محسن_ناصحی _______________________ https://eitaa.com/rozeneshinan درگاه شاعران روضه نشینان ⬆️

#حضرت_محسن_بن_علی درد دل کرد، به محسن شهید مسمار طفل مظلوم حسین، اصغر شیرین گفتار من که آغوش پدر ،قتلگَهم میباشد روی دستان حسین، رزمگَهم میباشد آتش پشت در و میخ ،شده قاتل تو بَطن زهرا(س)شده گهواره تو، مقتل تو ای عمو جان ،من وتو،روز قیامت با هم نزد زهرا(س) و علی(ع)و،رسول(ص) خاتم سخنی نزد خدا،بهر شکایت داریم و به این گونه مصائب همه عادت داریم شکوهٔ تو ز عمر ،آنکه لگد زد بر در مادرت ،پشت در و بستهٔ دستان پدر تو در آن معرکه همچون درِ، نیم سوخته ای صبر ،بر رنج و بلا ، از علی(ع)آموخته ای شِکوهٔ من بُود از حرملهٔ کافرِ دون همهٔ عرش ز قنداقه من ،شد پر خون به سفیدی گلویم احدی رحم نکرد حرمله از همه بدتر ،ز خدا شرم نکرد پدرم نعش مرا زیر عبا پنهان کرد پشت خیمه چه سخت است ولیکن، آن کرد چه کند ،خیمه برد، این سر آویزان را؟ او چِسان دفن کند ،پاره ای از قرآن را؟ ای عمو جان به مدینه گل پرپر بودی نی کجا ، در بر زینب،تو بی سر بودی؟ نی کجا ؟ جسم تو را ریز به ریزه کردند؟ سر پاکت ز جفا بر سر نیزه کردند؟ من نبودم و ندیدم ضربت سیلی را و از آن سیلی کین ، روی رخ نیلی را تو ندیدی که پدر سوی علی عازم شد نوبت کار جوانان بنی هاشم شد شکر اَلَه که قَدِ سرو ابوالفضل دیدم آن دو چشمان پر از معرکه اش، بوسیدم بُرد مظلومیِ ما آبروی عدوان را نزد مادر بِبَرد آه و دل سوزان را 🔸شاعر: #مهدی_خاکی _____________________ https://eitaa.com/rozeneshinan درگاه شاعرین روضه نشینان ⬆️

https://eitaa.com/rozeneshinan درگاه شاعرین روضه نشینان ⬆️

#حضرت_سکینه #مرثیه_حضرت_سکینه ماهی که یادگار ز پنج آفتاب بود بر چهره اش ز عصمت و عفت نقاب بود پیوسته داشت جلوه در او صبر فاطمه آیینۀ تمام نمای رباب بود نامش که بود آمنه مادر سکینه خواند کآرام بخش جان و دل مام و باب بود پیوند بست عشق حسین و رباب را یعنی سکینه حاصل این عشق ناب بود این دختر حسین به میدان کربلا با دختر بزرگ علی هم رکاب بود در کربلا حماسۀ اشک و پیام داشت گلواژۀ قیام و گل انقلاب بود او را اگر حسین به همراه برده است نِی حُسن اتفاق که یک انتخاب بود در پاسخ عطش زدۀ نوگلان عشق آب ار نداشت دامن او پر گلاب بود لب های خشک و تشنۀ او را به هر سوال یک مدّ آه، فاصله، وقت جواب بود می کرد ناله اش جگر سنگ را کباب از بس دلش ز آتش غم ها کباب بود دشمن اگر چه معجر او برده است باز در پردۀ جلال خدا در حجاب بود از یاد قتله گاه و شهیدان سر جدا نقش ضمیر او شب و روز التهاب بود در یاد داشت آن شب و روزی که از عطش طوفان خیمه زمزمۀ آب آب بود در یاد داشت آن شب و روزی که اصغرش از آب و شیر مانده و در پیچ و تاب بود در یاد داشت آن که رخ شیرخواره را آهسته بوسه می زد و او گرم خواب بود در یاد داشت آن که به مقتل دوید و دید خورشید پاره پاره به روی تراب بود آن ناز پروریدۀ دامان افتخار کی جای او خرابه ی شام خراب بود در آفتابِ گرمِ بیابانِ راه شام سرهای روی نیزه سرش را سحاب بود 🔸شاعر: #استاد_سیدرضا_مؤید ____________________________ https://eitaa.com/rozeneshinan درگاه شاعرین روضه نشینان ⬆️

#حضرت_سکینه #مرثیه_حضرت_سکینه امشبم را سحر نمی‌آید خواب، در چشمِ تر نمی‌آید مدحش از من که بر نمی‌آید چون سکینه دگر نمی‌آید دختر شاه...گوهر نایاب بی‌قرینه... درست مثل رباب روضه می‌خواند، روضه با احساس روضه‌اش داشت عطر و بوی یاس شرم یک مرد... روضه‌ای حساس وای از مشک پاره‌ی عباس روضه‌ی دست و چشم و مشک عمو روضه‌ی قطره‌قطره اشک عمو روضه‌خوان چشم‌های خود را بست مادرش دست می‌زند بر دست رأس اصغر به روی نیزه نشست پای نیزه قد سکینه شکست خواهر اصغر است حق دارد به خدا خواهر است حق دارد به روی ناقه خواند نافله را دور ناقه شنید هلهله را چه کند خنده‌های حرمله را چشم دشمن به سوی قافله را مثل یک مرد... مثل عمه‌ی خود صبر می‌کرد... مثل عمه‌ی خود قلبش از غصه‌ها کباب شده بعد سقا فقط عذاب شده مثل او از خجالت آب شده وارد مجلس شراب شده خیزرانِ یزید پیرش کرد حرف مردی پلید پیرش کرد دختر بی‌قرینه‌ی پدرش روضه‌خوان مدینه‌ی پدرش همه‌جا شد سکینه‌ی پدرش یادش افتاده سینه‌ی پدرش... ... زیر پای سوارها افتاد روی گل، ردِ خارها افتاد یادش افتاد آه آهِ حسین غرق در خون همه‌سپاه حسین بود یک نیزه تکیه‌گاه حسین داد می‌زد که قتلگاهِ حسین... ... پر شد از خونِ زخم‌های تنش پر شد از تیر و نیزه‌ها بدنش وسط حجره‌ی محقر خود چشم گریان... میان بستر خود باز در لحظه‌های آخر خود یادش افتاد داغِ خواهر خود کنج ویرانه خواهرش جان داد سر بابا برابرش... جان داد 🔸شاعران: #علی_سپهری #محمدجواد_شیرازی ____________________________ https://eitaa.com/rozeneshinan درگاه شاعرین روضه نشینان ⬆️

#حضرت_سکینه #مرثیه_حضرت_سکینه ای دسته گل وحی به گلزار مدینه قرآن حسین ابن علی بر روی سینه بر عمۀ سادات همانند و قرینه دریای کمالی و وقاری و سکینه هم فرش‌نشین استی و هم عرش مقامی همه عمه و هم خواهر و هم دختِ امامی * سر تا قدم آیینۀ پا تا سرِ زهرا زهرا به تو بالد که تویی کوثرِ زهرا هم کوثر زهرایی و هم دختر زهرا با زینب کبرا شده هم سنگر زهرا گردون شرف را ز ازل قائمه‌ای تو در شرم و حیا فاطمۀ فاطمه‌ای تو * هنگام دعا مرغ سحر با تو سخن گفت هفتاد و دو تابنده قمر با تو سخن گفت خورشید به بالای شجر با تو سخن گفت از حنجر ببریده پدر با تو سخن گفت ای نهضت سالار شهیدان به تو مدیون تـو دختر قرآنی و قرآن بـه تو مدیون * نه نام سکینه، که وجود تو سکینه است سر تا قدمت راضیه، مرضیه، امینه است مهر تو به طوفان بلا نوح و سفینه است جز زینب و کلثوم چه کس بر تو قرینه است؟ تو قلب حسین‌استی و تو روح ربابی در هُـرم عطش مـادر آیینه و آبی * پیغمبر و زهرای مطهر به تو نازد هنگام سخنرانی، حیدر به تو نازد عباس و حسین و علی‌اکبر به تو نازد بر شانۀ بابا علی اصغر به تو نازد در کوفه گشودی لب خود را به تکلم دیدم پـدرت زد بـه سرِ نیزه تبسم * دیدی پدرت سر به کف دست نهاده چون شعله کشیده سر و چون کوه، ستاده بـر رفتن میدان ز حرم کرده اراده تنها تـو ورا کردی، از اسب پیاده پای فرسش را بـه کف دست گرفتی انگار که یک لحظه از او هست گرفتی * ای فاطمۀ فاطمه، ‌ای کوثر بابا همسنگر عمه به کنار سر بابا الحق که تویی پاره‌ای از پیکر بابا وز حنجر ببریده پیام آور بابا تنها نه همین در دل آرام حسینی تـا روز جزا حامل پیغام حسینی * تو یک گل نیلوفری از گلشن زهرا دامان تو عکس گلی از دامن زهرا زیبد به تن پاک تو، پیراهن زهرا حتی بدنت گشت شبیه تن زهرا آغاز شد از دامن گودال، خروجت تا گوشۀ ویرانه چهل بار عروجت * ای جای لبت مانده بر آن حنجر پاره اشک تو به هفتاد و دو خورشید، ستاره عباس به تبخال لبت کرده نظاره حتی سر نی از تو خجل گشت دوباره روئید گل از شرم تو بر صورت عباس تو دست گرفتی به رخ از خجلت عباس * هر خانه که دارای رباب است و سکینه آن خانه بوَد خانه‌ای از شهر مدینه ای مانده تو را داغ روی داغ به سینه ای خون خدا را به ره شام، رهینه وصف تو جـز از عترت اطهار نیاید از «میثم» بی دست و زبان، کار نیاید 🔸شاعر : #استاد_غلامرضا_سازگار ____________________________ https://eitaa.com/rozeneshinan درگاه شاعرین روضه نشینان ⬆️

: https://eitaa.com/rozeneshinan درگاه شاعرین روضه نشینان ⬆️

#حضرت_سکینه #مرثیه_حضرت_سکینه راوی کرب و بلا دارد روایت می کند از جدایی سر و تن ها حکایت می کند شد سکینه معنی اش آرامش قلب حسین بشنو از دریا زمانی که شکایت می کند چون روایت می کند از کربلا یک روضه اش تا همیشه مجلس مارا کفایت می کند راوی کرب و بلا با روضه های مستند تازه در روز قیامت او قیامت می کند نام زیبایش برای بردن قلب حسین با رقیه با علی اصغر رقابت می کند تا رقیه می رسد محو سکینه می شود هرچه می گوید حسین،عباس اطاعت می کند آه «اَیْنَ عمِّیَ الْعباس» او هم نکته ای ست که خیال بچه‌ها را آه راحت می کند شمر یک بیماری سخت است که در قافله به تمام مردها دارد سرایت می کند درتمام راه هم بر ضرب و شتم بچه‌ها شمر فرمان می دهد خولی اطاعت می کند 🔸شاعر: #مهدی_رحیمی ___________________________ https://eitaa.com/rozeneshinan درگاه شاعرین روضه نشینان ⬆️

#حضرت_محسن_بن_علی درد دل کرد، به محسن شهید مسمار طفل مظلوم حسین، اصغر شیرین گفتار من که آغوش پدر ،قتلگَهم میباشد روی دستان حسین، رزمگَهم میباشد آتش پشت در و میخ ،شده قاتل تو بَطن زهرا(س)شده گهواره تو، مقتل تو ای عمو جان ،من وتو،روز قیامت با هم نزد زهرا(س) و علی(ع)و،رسول(ص) خاتم سخنی نزد خدا،بهر شکایت داریم و به این گونه مصائب همه عادت داریم شکوهٔ تو ز عمر ،آنکه لگد زد بر در مادرت ،پشت در و بستهٔ دستان پدر تو در آن معرکه همچون درِ، نیم سوخته ای صبر ،بر رنج و بلا ، از علی(ع)آموخته ای شِکوهٔ من بُود از حرملهٔ کافرِ دون همهٔ عرش ز قنداقه من ،شد پر خون به سفیدی گلویم احدی رحم نکرد حرمله از همه بدتر ،ز خدا شرم نکرد پدرم نعش مرا زیر عبا پنهان کرد پشت خیمه چه سخت است ولیکن، آن کرد چه کند ،خیمه برد، این سر آویزان را؟ او چِسان دفن کند ،پاره ای از قرآن را؟ ای عمو جان به مدینه گل پرپر بودی نی کجا ، در بر زینب،تو بی سر بودی؟ نی کجا ؟ جسم تو را ریز به ریزه کردند؟ سر پاکت ز جفا بر سر نیزه کردند؟ من نبودم و ندیدم ضربت سیلی را و از آن سیلی کین ، روی رخ نیلی را تو ندیدی که پدر سوی علی عازم شد نوبت کار جوانان بنی هاشم شد شکر اَلَه که قَدِ سرو ابوالفضل دیدم آن دو چشمان پر از معرکه اش، بوسیدم بُرد مظلومیِ ما آبروی عدوان را نزد مادر بِبَرد آه و دل سوزان را 🔸شاعر: #مهدی_خاکی _____________________ https://eitaa.com/rozeneshinan درگاه شاعرین روضه نشینان ⬆️