‍ #شهادت_امام_حسن_عسکری #نذر_ولایتعهدی_امام_زمان بنشسته به درگاهِ تو ماتم زده خورشید در فکرِ طلوع است و یا قصه ی تبعید تقدیر و قضا بعدِ تو اینگونه رقم خورد او بزمِ عزا گیرد و یا مائده ی عید کورانِ زمین تاب ندارند ببینند اینگونه جهان شعشعه ی نورِ تو تابید تو آمدی و تا که دِگر گم نشود عشق لبریز شود جانِ جهان از مَیِ توحید این صبحِ امیدِ تو و یا شامِ غمِ توست باید به کدام حالِ شما گریه و خندید؟! از اشکِ غروب و تبِ شب های تو پیداست تقدیرِ زمین بعدِ تو غم باشد و تهدید پروانه ی روحِ تو کجا طاقتِ هجران آن ناله ی فقدانِ تو را آه! که فهمید این صبر و رضا شیوه ی اجدادِ تو بوده است هرگز به دلت پاره نشد رشته ی امید بر بی کسی ات عالم و آدم همه گریان؛ صد قرن زمین اشک فشان دورِ تو چرخید گل تشنه، چمن تشنه، که تا کی تو بیایی باید دگر از ردِ قدم های تو پرسید در چهره ی گل خنده دِگر نیست کجایی؟ انگار زمین مرده و عمریست نبارید ماندیم پُر از بارِ فراق و غمِ هجران هی جمعه به جمعه شده این فاصله تمدید #اللهم_عجل_لولیک_الفرج اجرا: کربلایی مجید منصوری #هستی_محرابی @rozeneshinan