❇ #تفسیر_آیه #لباس_مسجد در این آیات به تناسب سرگذشت آدم در بهشت، همچنان سخن از مسأله پوشش تن و سایر مواهب زندگى و چگونگى استفاده صحیح از آنها است. نخست به همه فرزندان آدم به عنوان یک قانون همیشگى که شامل تمام اعصار و قرون مى شود؛ دستور مى‌دهد و مى‌فرماید: اى فرزندان آدم! زینت خود را به هنگام رفتن به #مسجد با خود بردارید (یا بَنی آدَمَ خُذُوا زینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِد). 🌼🌼🌼 این جمله هم مى‌تواند اشاره به زینت‌هاى جسمانى باشد که شامل پوشیدن لباس‌هاى مرتب و پاک و تمیز، شانه زدن موها، و به کار بردن عطر و مانند آن مى‌شود، و هم شامل زینت‌هاى معنوى، یعنى صفات انسانى، ملکات اخلاقى و پاکى نیّت و اخلاص. و اگر مى‌بینیم در بعضى از روایات اسلامى تنها اشاره به لباس خوب یا شانه کردن موها شده; و یا اگر مى بینیم تنها سخن از مراسم نماز عید و نماز جمعه به میان آمده، دلیل بر انحصار نیست بلکه هدف بیان مصداق‌هاى روشن است. همچنین اگر مى‌بینیم در بعضى دیگر از روایات، زینت به معنى رهبران و پیشوایان شایسته تفسیر شده، دلیل بر وسعت مفهوم آیه است که همه زینت هاى ظاهرى و باطنى را در بر مى‌گیرد. گر چه این حکم، مربوط به تمام فرزندان آدم در هر زمان است، ولى ضمناً نکوهشى است از عمل زشت جمعى از اعراب در زمان جاهلیت که به هنگام آمدن به مسجدالحرام و طواف خانه خدا، کاملاً عریان و برهنه مى‌شدند. و هم اندرزى است به آنها که به هنگام نماز و یا رفتن به #مساجد لباس‌هاى کثیف، مندرس و یا لباس هاى مخصوص منزل را در تن مى‌کنند و در مراسم عبادت خدا به همان هیأت شرکت مى نمایند، که متأسفانه هم اکنون نیز در میان جمعى از بى خبران از مسلمانان معمول و متداول است. در حالى که طبق آیه فوق و روایاتى که در این زمینه وارد شده، دستور داریم بهترین لباس هاى خود را به هنگام شرکت در مساجد بپوشیم. 🌼🌼🌼 در جمله بعد به مواهب دیگرى یعنى خوردنى ها و آشامیدنى‌هاى پاک و پاکیزه اشاره مى‌کند و مى‌فرماید: از آنها بخورید و بنوشید (وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا). اما چون طبع زیاده طلب انسان، ممکن است از این دو دستور سوء استفاده کند و به جاى استفاده عاقلانه و اعتدال آمیز، از پوشش و تغذیه صحیح، راه تجمل پرستى، اسراف و تبذیر را پیش گیرد، بلافاصله اضافه مى‌کند: ولى اسراف نکنید که خدا مسرفان را دوست نمى دارد (وَ لاتُسْرِفُوا إِنَّهُ لایُحِبُّ الْمُسْرِفینَ). إِسْراف کلمه بسیار جامعى است که هر گونه زیاده روى در کمیّت، کیفیت، بیهوده گرائى، اتلاف و مانند آن را شامل مى‌شود، و این روش قرآن است که به هنگام تشویق به استفاده کردن از مواهب آفرینش، فوراً جلو سوء استفاده را گرفته و به اعتدال توصیه مى‌کند. #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۳۱ #سوره_اعراف @Roznegaar