#پاسخ_شبهات 💢 #شيعه‌ قائل به #غیبت امام دوازدهم هستند، از طرفی غايب در حكم معدوم است و وجود او هيچ فائده ای ندارد. #پاسخ ✅غيبت امام زمان به معناي انقطاع مطلق رابطه حضرت با مردم نيست. بلكه آنچه شيعه معتقدند و در آثار علما به آن تصريح شده و از روايات استفاده مي‌شود، غيبت معرفتي و شخصیتی می باشد. يعني حضرت در زمان غيبت به طور ناشناس در جامعه حضور دارد و حوادث و رخدادهاي اجتماعي و مشكلات مردم را زير نظر دارد. چنانكه حضرت در يكي از توقيعاتش به شيخ مفيد مي نويسد، اما مردم ایشان را نمی شناسند. ✅تعداد زيادي از بزرگان اهل تسنن و حتي وهابي تصريح کرده‌اند که احاديث #مهدويت متواتر هستند و حتي برخي از آنها گفته‌اند که #منکران حضرت مهدي کافر هستند. نکته مهم در اين روايات متواتر، حيات امام ع است. در همه اين روايات، تعبير به خروج و حتی ظهور حضرت مهدی شده است ولذا تعبير به خروج و ظهور در باره کسی که ولادت او ثابت شده و هيچ دليلی بر وفات يا شهادت او وجود ندارد، به معنای قيام و آشکار شدن کسی است که زنده است و با توجه به شرايط و ويژ گی زمانی و وظيفه اش برای دگرگونی اجتماعی اقدام می کند و جالب اينکه در برخی از همين روايات در باره آمدن حضرت عيسی که هنگام ظهور حضرت مهدی را همراهی می کند نيز تعبير به خروج شده است. ✅بر اساس حدیث ثقلین و احادیثی که می گوید معرفت امام زمان بر همگان لازم است و احادیثی که می گوید زمین از حجت، تهی نخواهد ماند و احادیث خلفای دوازده گانه، که همه اینها را اهل سنت نیز نقل کرده اند، امام زمان و حجت خدا باید زنده باشد. خود حضرت مي فرمايد: مردم از وجود من همانند آفتاب پس ابر سود مي جويند و من سبب آرامش و امنيت مردم روي زمين هستم همانگونه كه ستارگان، امان اهل آسمانند. اين روايات گوياي اشراف و حمايت حضرت ولي عصر(عج) از مومنين و حق جويان در روی زمين است و طبيعي است كه اشراف و حمايت غائبانه آن حضرت مايه آرامش و تقويت روحي شيعيان و مسلمانان خواهند بود. 📚طبرسي، ج 2،‌ص 497. 📚الجامع لأحكام القرآن، ج8، ص122 @Roznegaar

❇ #تفسیر_آیه کَر و لال ها! بار دیگر #قرآن به بحث از #منکران لجوج مى پردازد، و آثار #تکذیب الهى در روح و جانشان را بیان مى کند. مى گوید: آنها که آیات ما را تکذیب کردند کر و لال هستند، و در ظلمت و تاریکى قرار گرفته اند (وَ الَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا صُمٌّ وَ بُکْمٌ فِی الظُّلُماتِ). نه گوش شنوائى دارند که حقایق را بشنوند، و نه زبان حق گوئى که اگر حقیقتى را درک کردند براى دگران بازگو کنند. و چون ظلمت خودخواهى و خودپرستى و لجاجت و جهل گرداگرد آنها را فرا گرفته، نمى توانند چهره حقایق را ببینند و به این ترتیب از این سه نعمت بزرگ (شنیدن و دیدن و گفتن) که انسان را با دنیاى خارج مربوط مى سازد؛محرومند. 🌼🌼🌼 بعضى از مفسران معتقدند منظور از افراد کَر، مقلدینى هستند که بدون چون و چرا از رهبران گمراهى تبعیت مى کنند و گوش خود را بسته اند که صداى رهبران الهى را نشنوند. و منظور از افراد گنگ، همان رهبران گمراه هستند که حقایق را به خوبى درک مى کنند، اما براى حفظ موقعیت و منافع مادّى خویش، مُهر سکوت بر لب زده اند و هر دو دسته در ظلمت جهل و خودپرستى گرفتارند. و به دنبال آن مى فرماید: خداوند هر کس را بخواهد گمراه مى کند و هر کس را بخواهد بر جاده مستقیم قرار مى دهد (مَنْ یَشَأِ اللّهُ یُضْلِلْهُ وَ مَنْ یَشَأْ یَجْعَلْهُ عَلى صِراط مُسْتَقیم). سابقاً گفته ایم: نسبت دادن هدایت و ضلالت به مشیت و اراده خدا، موضوعى است که آیات دیگر قرآن آن را به خوبى تفسیر مى کنند، در یک جا مى خوانیم: یُضِلُّ اللّهُ الظّالِمینَ: خداوند ستمگران را گمراه مى کند. در جاى دیگر: وَ ما یُضِلُّ بِهِ اِلاَّ الْفاسِقِیْنَ: تنها فاسقان را گمراه مى کند. و در جاى دیگر: وَ الَّذینَ جاهَدُوا فینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا: کسانى که در راه ما مجاهده کنند آنها را به راه هاى مستقیم خود هدایت خواهیم کرد. از این آیات، و آیات دیگر قرآن به خوبى استفاده مى شود که هدایت ها و ضلالت هائى که در این موارد به اراده خدا نسبت داده شده است، در حقیقت پاداش و کیفرهائى است که در مقابل انجام اعمال نیک و بد، به بندگان مى دهد. 🌼🌼🌼 به تعبیر روشن تر گاهى اعمال فوق العاده زشتى از انسان سر مى زند که بر اثر آن تاریکى وحشتناکى روح او را احاطه خواهد کرد. چشمان حقیقت بین از او گرفته مى شود، گوش او صداى حق را نمى شنود، و زبان او از گفتن حق باز مى ماند. اما به عکس گاهى چنان کارهاى نیک فراوان از او سر مى زند که یک دنیا نور و روشنائى به روح او مى پاشد، دید و درک او وسیع تر، فکر او پرفروغ تر و زبان او در گفتنِ حق، گویاتر مى شود، این است معنى هدایت و ضلالت که به اراده خدا نسبت داده مى شود. « #تفسیر_نمونه / ذیل آیه ۳۹ #سوره_انعام » @Roznegaar