وقتی پول می‌گیرید تا نفهمید چگونه می‌توان به شما فهماند؟! #لبیک_یا_خامنه_ای #پایان_مماشات @roznevesht

عاقلانه عمل کردن، شرط موفقیت و مایوس نمودن دشمن است. امیدواریم در این بحران سیاسی_ ورزشی فارغ از بُرد و باخت، شاهد عملکرد عقلانی تیم ملی باشیم. #لبیک_یا_خامنه_ای #برای_ایران @roznevesht

هدف‌شان تحریم تیم ملی‌ست. می‌گویند اگر ببَرد به خیابان می‌آییم برای اعتراض. اگر ببازد به خیابان می‌آییم برای جشن. هدف، خیابان است. باید نگه‌اش دارند به هر بهانه‌ای. 🖋زهرا ابراهیمی #لبیک_یا_خامنه_ای #برای_ایران @roznevesht

لباس مخصوص تیم ملی انگلیس در بازی امروز که اسم ایران زیر لوگوی این تیم حک شده است. چقدر ایران مهمه امسال. #برای_ایران @roznevesht

🎥 داستان زانو زدن بازیکنان انگلیس چیست؟ *شفاف‌سازی پستی که قبلا زده بودم. #برای_ایران @roznevesht

ایران را و امکاناتش را شبیه دیواری دیدند که به‌وقت منفعت از آن بالا رفتند؛ به وقت خشم با مشت بر آن دیوار کوبیدند؛ و به وقت خطر به آن پشت کردند. سلبریتی‌های نان‌ به نرخ روز خور. 🖋 زهرا ابراهیمی #لبیک_یا_خامنه_ای #برای_ایران #سلبریتی @roznevesht

نوبرانه‌های سیاسی نوبرانه است سیاست این روزهای‌تان. توی قوطی هیچ عطاری پیدا نمی‌شود این معجون شمّ سیاسی شما. بصیرت هم خوب چیزی‌ست برای آدمیزاد. #لبیک_یا_خامنه_ای #برای_ایران #جام_جهانی @roznevesht

این را گذشته‌تر نوشتم ( شاید پارسال) اما حالا یادش افتادم. دوباره بخوانیدش: وقتی عصبانی می‌شوم، می‌نویسم. وقتی شاد می‌شوم، می‌نویسم. وقتی کسی حرف مرا نمی‌فهمد می‌نویسم. وقتی خودم هم حرف کسی را حالی‌ام نمی‌شود، می‌نویسم. وقتی مضطربم، می‌نویسم. برای فصل‌ها می‌نویسم. هیجانم را موقع دیدن باران با نوشتن توصیف می‌کنم. وقتی قلم و کاغذ ندارم توی ذهنم می‌نویسم. امروز بابت یک موضوع کاری کمی ناراحت و خیلی عصبانی شدم. بعدش فکر کردم که چرا باید آستانه‌ی تحمل آدم‌ها اینقدر پایین باشد؟ (البته بهتر بود قبلش فکر می‌کردم) ما ایرانی‌ها آدم‌های عجیبی هستیم. به موقع مهربانی، هیچ ملتی روی دستمان بلند نمی‌شود؛ آنقدر مهربانیم و اهل ایثار که حاصلش می‌شود این همه شهید عزیز از جان گذشته؛ اما در امور جزئی که ملت‌های دیگر باهاش مشکلی ندارند و راحت حلش می‌کنند شکل یک بن‌بستیم. سر یک سبقت در رانندگی یا صف واکسن یا هر چیز دیگری، جوری عصبانی و خشمگین می‌شویم که انگار تمام سهم خشم مردم دنیا را یک‌جا نصیب ما کرده‌اند. مثلاً اگر یک قراردادکاری به‌هم‌بخورد جوری عصبانی می‌شویم و بال بال می‌زنیم که جاذبه‌ی زمین هم برای یک‌جا نشاندنمان کم می‌آورد. ما مستعد خشمگین شدنیم و حالا باید این خشم را در خودمان کنترل کنیم تا بتوانیم ادامه دهیم. البته بعضی‌ها برای کنترل خشمشان خودشان را می‌بندند به گل‌گاوزبان و گلاب و اینجور چیزها؛ بعضی‌ها هم هرچه کلیپ سخنرانی با موضوع مثبت‌اندیشی و شکرگزاری است را گوش می‌دهند و یا هر چه جمله‌ی معنادار از الهی‌قمشه‌ای و حسین پناهی و هرچه شعر از سهراب است را یکجا می‌خوانند تا بلکه آرام شوند؛ بعضی‌ها هم موسیقی را علاج فرار از خشم می‌دانند و از ابی و هایده گرفته تا شجریان و یاس و تتلو همه را گوش می‌دهند و به اصطلاح به آرامش می‌رسند. بعضی‌ها هم مثل من هدفون را روی گوششان می‌گذارند و تا می‌توانند پادکست گوش می‌دهند تا کمتر بشنوند تا بلکه هم کمتر عصبانی شوند؛ اما اینها راهکارهای موقتی است. باید چیزی از درون و قبل از تمام اینها ما را به کنترل وا دارد. همان‌که علمای اخلاق بهش می‌گویند تقوا و یا برخی آن را سپری نگهدارنده در برابر گناه می‌‌نامند و من اسمش را می‌گذارم جاذبه‌ی درونی. چیزی که باید مثل جاذبه‌ی زمین ما را سرجای خودمان بنشاند و نگذارد تا از جای‌مان بلند شویم و اجازه ندهد دستمان به میوه‌ی ممنوعه‌ی خشم برسد. باید چیزی باشد که مثل یک تاج پادشاهی بر سر سلطان روحمان بنشانیم تا هیچ حرکت اضافی از سمت جسممان و بدون اذن، صادر نشود. تجربه‌ی من برای مقابله با خشم، سکوت است و نوشتن. اگرچه بابت همان موضوع کاری سکوت نکردم، اما بعدش اینها را نوشتم و کمی آرام‌تر شدم. سکوت به موقع خشم، حکم بودن در یک بهشت را دارد که کلی رود شیر و عسل هم ضمیمه‌ی آن کرده‌اند و به عنوان اشانتیون به ما بخشیده‌اند؛ همینقدر شیرین و گواراست و آدم از تجربه‌اش پشیمان نمی‌شود. وقتی عصبانی می‌شوم سکوت می‌کنم و می‌نویسم. وقتی کسی حرف مرا نمی‌فهمد، سکوت می‌کنم و می‌نویسم. وقتی خودم هم حرف کسی را حالی‌ام نمی‌شود، سکوت می‌کنم و می‌نویسم. وقتی قراردادم به‌هم می خورد، سکوت می‌کنم و می‌نویسم. بعد‌نوشت: بخش عظیمی از این خشم درونی مردم، ناشی از عدم مهارت در کنترل خشم است و عدم‌ مهارت به عدم آموزش باز می‌گردد. مردم ما یاد نگرفته‌اند که وقت خشم، وقت هیچ عملی نیست. #لبیک_یا_خامنه_ای #برای_ایران #إِذا_غَضِبْتَ_فَاسْکُتْ https://eitaa.com/roznevesht

برای آزادی می‌رقصند! وقتی روسری از سر برمی‌دارند، می‌رقصند! وقتی سطل زباله آتش می‌زنند، می‌رقصند! وقتی نیروی حفظ امنیت را می‌زنند، پای می‌کوبند و می‌رقصند! وقتی انگلیس از ایران می‌برد می‌رقصند! انقلاب رقاصان به جایی نخواهد رسید. 🖋زهرا ابراهیمی #لبیک_یا_خامنه_ای #برای_ایران #جام_جهانی @roznevesht

آن‌ها برای مبارزه به خداهای گوناگون متوسل می‌شوند. از خدایِ پول و شهرت گرفته، تا خدایی که آزاد خلق‌شان کرده، تا خدایِ رنگین‌گمان. باید دید کدام خدا، کِی و کجا به‌دردشان می‌خورد همان را می‌پرستند!!! 🖋زهرا ابراهیمی #لبیک_یا_خامنه_ای #برای_ایران #پایان_مماشات @roznevesht

فریب‌ها را ردیف می‌کنند، با دروغ قافیه می‌سازند و اینگونه شعر انقلاب‌شان را می‌سُرایند. #لبیک_یا_خامنه_ای #برای_ایران #پایان_مماشات @roznevesht

ما از اغتشاشگران درس‌های زیادی آموختیم. آن‌ها به ما ثابت کردند که تناقضات قابل جمع‌اند. مثلا می‌شود داغدار مردم کردستان بود؛ اما مستانه رقصید! یا مثلا می‌توان وطن‌دوست بود، اما از شکست فوتبال بچه‌های وطن شاد شد! 🖋 زهرا ابراهیمی #لبیک_یا_خامنه_ای #برای_ایران #جام_جهانی @roznevesht