زندگی دیگر گل و بلبل نیست!
ما نمیتوانیم به دروغ وانمود کنیم که همه چیز خوب است!
بچهها به سختی تربیت میشوند.
نان سفره با هزار مصیبت تامین میشود.
سالها کار کردهای و حالا به ظاهر هیچ چیز نداری.
کرایه خانهات عقب افتاده و هر روز باید خودت را قبل یا بعد از صاحبخانه به خانه برسانی تا مبادا توی راهپلهها نگاهت به نگاهش بخورد و شرمنده شوی.
بچهی نمازخوانت دیگر نماز نمیخواند!
دختر محجبهات، اصرار دارد که ناخن بکارد!
سالها دویدهای و نرسیدهای؛ از آن بدتر آدمهایی را میبینی که ندویدهاند اما راحت رسیدهاند.
نان را میخری، پنیر تمام میشود.
برنج را تهیه میکنی، گوشت نداری.
لباس میخری، قبضها یکییکی میآید.
یخچالت هم اگر زبان داشت دادش درمیآمد از این همه بیچیزی.
دلت میخواهد بچهات را به سر و سامان برسانی؛ رخت عروسی و دامادی بر تنش ببینی اما روزگار دستت را بسته است.
میخواهی ازدواج کنی و از راه حلال به نیازت پاسخ دهی باز هم نمیشود.
شعر زندگیات بیردیف و قافیه شده است!
توی بساطت جز آه چیزی نمانده است!
دلت میخواهد به زمین و زمان فحش بدهی. دوست داری یقهی باعث و بانیاش را بچسبی؛
اما چه میشود کرد؟ مقصر شرایط موجود یک نفر نیست.
آنچه برما میرود حاصل یک حقیقت است و آن چیزی نیست جز صبرِ بیتدبیر.
صبر، در نگاهِ دین اگرچه تلخ، اما میوهاش شیرین است؛ بهشرطی که صبرت آمیخته با تدبیر باشد.
صبر بر سختیها اگر همراه با تلاش در جهت رفع ریشهی سختیها نباشد ارزشی ندارد.
ما زیاد کوتاه آمدهایم!
در برابر همهچیز!
در برابر همهکس!
همانجا که خطا را دیدیم و لب بستیم.
همانجا که جنس را گران خریدیم و سکوت کردیم.
همانجا که خودمان زیرمیزی دادیم تا کارمان حل شود.
همانجا که وقتی گفتند قرار است چیزی گران شود از ترس، بیش از نیاز خریدیم و احتکار کردیم.
ما زیاد کوتاه آمدهایم در برابر خودخواهیهایمان.
ما زیاد صبر کردهایم اما صبرِ بیتدبیر.
باید بهپاخاست نه به معنای فقط از جا بلندشدن، بلکه بهپاخاستن به معنای تلاش برای تغییر.
ما نیازمند انقلابیم؛ هم از درون و هم از بیرون.
نه انقلابی شبیه انقلاب مهسا، که ما نیازمند انقلابی در انقلاب خویشیم.
هم وجودمان باید منقلب شود و هم
انقلابِ عزیزمان.
#انقلابی_دیگر
🖋زهرا ابراهیمی
https://eitaa.com/roznevesht