گاهی وقتها آدم میرسد به خوب آخرش که چی........ترین حالت ممکن در زندگیاش.
درس خواندی خوب آخرش چی؟ ازدواج هم کردی خوب که چی؟ حالا کار هم پیدا کردی،حقوق هم دریافت کردی بعدش چه میشود؟
این حالت از دو جهت قابل بررسی است: گاهی ایجاد این حالت در وجود انسان مطلوب است، چرا که آدم وقتی ببیند همهی آنچه هدف میپنداشته، هدف نهایی و متعالی نیست، به ضعف خویش، حقارت دنیا و نیاز خود به امری والاتر پی میبرد. اما گاهی این حالت میشود خون ناامیدی و تزریق میشود در رگهای انسان و در ذره ذرهی سلول هایش جریان مییابد. قرار است انسان به کجا برسد؟ دویدنها،حرف زدنها، نوشتنها و تلاش کردنها چه چیز رابرایمان به ارمغان میآورد؟!
برای رفع این حالت یاس، باید ذهن خود را معطوف به میزان تلاش خود نموده و اثراتی که در پرتو این تلاش نصیب ما و دیگران شده است را رصد کنیم.اصلاً گاهی فقط باید نشست و ثمرهی تلاشها را نظاره کرد.
تفکر در ثمرهی زندگی میتواند به رفع حالت یاس و ناامیدی در انسان کمک کند.
#روز_نوشت
#یاس
#امید
https://eitaa.com/roznevesht