🔻 *نگاهی به «جشن تکلیف» و مفاهیم پیرامون آن* (قسمت دوم) 🔸جشن تکلیف های موجود چطورند؟ در جشن تکلیف‌های مرسوم بین ما، برای مکلف خیلی مشخص نیست که چرا مکلف شده؟ فقط بر مسئولیت مکلف تأکید می‌کنیم و از لحاظ رفتاری می‌گوییم که باید روزه بگیرد، نماز بخواند، حجاب داشته باشد، در حالی که او نمی‌داند چرا تا قبل از این جشن، این تکلیفها را نداشته است. نکته قابل تأمل دیگر در جشنهایی که میگیریم، این است که عمدتا بخاطر خاصیت جشن بوده‌گی آن، دنبال عرصه هایی از تکلیف هستیم که قابل نمایش تر هستند. لذا مناسک دینی در مراسم جشن تکلیف جدی میشود؛ و گاهی به روح مناسک کمتر توجه میشود. روی این آسیب باید تأمل کرد و ابتکار به خرج داد که مناسک دینی ما در جشن تکلیف، بتواند معرف خوبی برای اسلام باشد که به مکلف معرفی میشود. مسأله دیگر این است که در جشن تکلیف فقط از برخی تکالیف و مسئولیتها میگوییم. تکالیف و عبادات فردی گفته میشود و از تکالیف اجتماعی غافل شده ایم. در حالی که تکالیف اجتماعی عینی تر هستند و به پیچیدگی راز و رمزهای عبادات فردی نیستند. همچنین از لحاظ عاطفی میخواهیم بگوییم تو خیلی وضعیت خوبی داری، فقط می‌خواهیم حس‌اش را نسبت به وضعیت مسئولیت آوری که در آن است خوب کنیم. شاید برداشت مان این بوده که تکلیف ها احساس مشقت دارند و با این حس خوب میخواهیم حس سختی را تعدیل کنیم. 🔸جشن تکلیف خوب چطور باید باشد؟ تعریفی که اسلام ناب از مناسک دینی دارد را، میتوان به درختی تشبیه کرد. این درخت ریشه هایی دارد که جهان بینی و معرفت و آگاهی است. میوه هایی هم دارد که از جنس اجتماعی و فردی است. میوه های اجتماعی مناسک، وحدت و عزت و عدالت و موفقیت اجتماعی ایجاد میکند و میوه های فردی آن، معنویتی عمیق و پررمز و راز هستند و مایه نشاط است. با این وصف چیزی که در جشن تکلیف اهمیت دارد این است که: ١_ از لحاظ عاطفی، مکلف حس مسئولیت داشته باشد. ما باید به مکلف نشان دهیم که آگاهی های او باعث مسئولیت او شده است. شوق آگاه شدن و رسیدن به قدرت فهم و همچنین مؤثر بودن در عالَم و مشارکتش در کارهای جدی و مهم، میتواند سختی تکلیف را ببلعد. ٢- گوشه ای از راز و رمز معنوی نماز یا حجاب یا روزه را برای مکلف نشان دهیم. قصه گویی، نمایش یا گفتگو فرصت خوبی برای این کار هستند. 3- مکلف درک کند ماموریتی دارد، یعنی اگر قبل از این آدم بی‌تفاوتی بوده از این پس بداند که رها نیستم و باید به سمت هدفم حرکت کنم. بداند دستورات دین آمده تا به ما کمک کند به جای اینکه با آزمون و خطا پیش برویم و بعد بگوییم کاش کسی این‌ها را به من گفته بود، بتوانیم سریعتر و بدون از دست دادن فرصت‌ها، از وقت استفاده کنیم و به هدفی که می‌خواهیم برسیم. باید و نبایدها خطوط راهنمای جدی هستند كه من با شوق می‌خواهم از آنها استفاده کنم تا ماموریتم را انجام دهم. این بایدها و نبایدها سختی نمی‌آورد بلکه حس عاطفی‌اش را جهت می‌دهد و کمک کننده او خواهند بود. 4- تکالیف اجتماعی و فردی را کنار هم روایت کنیم، چون هم ادراک تکالیف اجتماعی مثل بی تفاوت نبودن، مبارزه با زورگوها، کمک به مظلوم ها راحت تر است و میتواند پایه خوبی برای درک فلسفه تکالیف باشد و دیگر اینکه نمیخواهیم همان ابتدای راه، یک دین کاریکاتوری به مکلف نشان بدهیم. 🔸 آیا دختران مکلف ما در جشن تکلیف، فرشته اند؟ در جشن تکلیف ما نمی‌خواهیم حس مکلف را تحریک کنیم که تو فرشته‌ای! چرا که الان او یک فرشته نیست! انسان چه مکلف و چه غیر مکلف، هویتش متعین نیست، با اختیار خودش تصمیم می‌گیرد که فرشته بشوم یا سنگ باشم یا پست‌تر از سنگ باشم. او میتواند از فرشته برتر باشد. سن تکلیف، زمانی است که با انتخاب خودش جایگاه خودش را رقم می‌زند و طبیعتا باید مسئولیت انتخابهایش را به عهده بگیرد. بهتر است به جای اینکه بگوییم تو فرشته شدی، بگوییم تو ماموری و می‌توانی تعیین کنی که این هدف را چقدر می‌خواهی محقق کنی. میپذیرم که استعاره فرشته، خیلی میتواند حس آفرین باشد، حتی لباسهای دخترانه قشنگی را هم تولید کند برای جشن؛ کما اینکه جشن تولدهای لاکچری با همین استعاره، کلی دکان باز کرده اند. اما حقیقتا اینجا جای ابتکار است. باید تأمل کرد که چطور باید مأموریت داشتن را، مسئولیت به عهده گرفتن را و تعیین گری هویت را برای مخاطب بیان کرد. چه بسا استعاره های دیگری جذاب تر از فرشته شدن که هم وجه نمادین داشته باشند و هم برای دختر نه ساله هیجان و زیبایی داشته باشد، پیدا کردیم. اما راهش همین است که بپذیریم باید در برگزاری جشن تکلیف، حرکت کرد و پیش رفت.

💢 #منتشر_شد | صوت مجموعه کارگاه‌های "روایت شهید جمهور" 🏴 #کارگاه_اول مواجهه کودک و نوجوان با شهادت رئیس جمهور و همراهان را چگونه مدیریت کنیم؟ 🔹 #مخاطب: معلمان، مربیان و نویسندگان کودک و نوجوان 📚 #استاد: دکتر رقیه فاضل، پژوهشگر تربیت اسلامی 📌 #بها: صلوات برای شادی روح شهدای خدمت؛ حجت‌الاسلام رییسی و همراهانشان. 🔘 همراه ما باشید: خانه هم‌بازی، واحد خانواده حسینیه هنر 📚 @hambazi_tv

💢 #منتشر_شد | صوت مجموعه کارگاه‌های "روایت شهید جمهور" 🏴 #کارگاه_دوم فرصت‌های تربیتی کودک و نوجوان در سوگواری شهادت رییس‌جمهور و همراهان 🔸 #مخاطب: والدین 📚 #استاد: دکتر رقیه فاضل، پژوهشگر تربیت اسلامی 📌 #بها: صلوات برای شادی روح شهدای خدمت؛ حجت‌الاسلام رییسی و همراهانشان. 🔘 همراه ما باشید: خانه هم‌بازی، واحد خانواده حسینیه هنر 📚 @hambazi_tv

🔰امام خامنه‌ای«مدظله العالی»: اگر راه امام را گم کنیم یا فراموش کنیم یا خدای ناکرده عمدا به کنار بگذاریم، ملت ایران سیلی خواهد خورد. جزوه ی بازخوانی #وصیتنامه‌الهی‌سیاسی‌امام‌خمینی‌«ره» به قلم خانم دکتر رقیه فاضل از کانال «مبین»👇👇👇

جزوه ی بازخوانی #وصیتنامه‌الهی‌سیاسی‌امام‌خمینی‌«ره» به قلم خانم دکتر رقیه فاضل از کانال «مبین» 🇮🇷به #مبین بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/4119134328C112e25a644 #مجمع_بانوان‌_یاری‌دهنده_نظام‌اسلامی #مدافعان_حریم_خانواده

🔥‍ 🖋انتشار رایگان شماره ششم فصلنامه «نامه‌جمهور» ویژه‌نامه ایده اجتماعی دولت چهاردهم: 📌 تعداد صفحات: ۱۰۰ صفحه 📎پنح فصل این شماره عبارتند از: 1️⃣کلیات 📝نجات جمهوری، دولت عمومی و بازآفرینی رفاه: دولت چهاردهم باید چگونه باشد؟ | مجتبی نامخواه 2️⃣کارگری: 📝احیای حقوق کارگران | علی اسکندری 3️⃣تعاونی: 🗞جمهوری اقتصادی: تلاقی حکمرانی و اقتصاد | محسن قنبریان 🗞بازگشت به انقلاب در اقتصاد: مروری بر ایده تعاونی در اندیشه متفکران انقلاب 4️⃣رفاه و تامین اجتماعی: 📝بازسازی نظام رفاهی؛ راهبردهای سامان‌دهی به حوزهٔ رفاه و تأمین اجتماعی | دکتر علیرضا خیراللهی 5️⃣آموزش و پرورش: 📝عدالت، کیفیت و هویت در تعلیم‌وتربیت: راهبردهای سه‌گانه بازسازی آموزش‌وپرورش در دولت آینده | خانم رقیه فاضل 📝دگرگونی نظام آموزش و پرورش: چهار اقدام تحول آفرین آموزش و پرورش |حجت‌الاسلام محسن خاکی 📝ایده دولت انقلاب اسلامی: سیاست اجتماعی در تجربه انقلاب اسلامی | مجتبی نامخواه ➖➖➖ در صورت تمایل برای حمایت از #نامه_جمهور مبلغ۳۰هزارتومان به شماره کارت: ۶۰۳۷ ۹۹۷۵ ۹۹۶۹ ۴۹۳۳ به‌نام پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم ➖➖➖ 🆔 @nameh_jomhour | نامه جمهور

*تأملی بر پدیده‌ی اجماع جبهه‌ی انقلاب* #قسمت_اول 1. انتخابات، فرصتی برای قیام لله و اقامه دین توسط مردم است. نعمتی که جمهوری اسلامی برای جریان یافتن خون تازه در رگهای حاکمیت در اختیار مردم گذاشته که مقوم رابطه‌ی امام و امت است. قانون اساسیِ مستحکم، حضور با برکت ولی فقیه در جامعه، ساختارهای قانونی مستقر مثل شورای نگهبان، تفکیک قوا، منع مداخله نیروهای امنیتی و نظامی در انتخابات با جانبداری از نامزدی خاص باعث می‌شود که انتخابات جریان نوخواهی جامعه را در بستری قانونی پیش ببرد. در عین حال به ساخت درونی آن نیز لطمه نخورد. 2. عدم توجه به وجه فرصت آفرین و نوکننده انتخابات، آن را از گرما و شوق تهی می‌کند و صرفا به میدان ترس می‌کشاند. عدم تعادل بیم و امید، ادراک واقعیت و محاسبات را مختل میکند. در نتیجه‌ی این اختلال طبیعتا تصمیم سیاسی، اشتباه اتخاذ‌ می‌شود. آنقدر که از سر ترس، چیزی را معامله کنی که بعدا متوجه میشوی ضرر کردی. افزایش بیم نسبت به امید، نه فقط در ترسناکی رقیب، بلکه در بی شوقی نسبت به جریان خودی هم ریشه دارد. این مسأله را باید درمان کرد، شاید با به میدان آوردن افراد گرم تر. برای شکل گیری یک جریان جدی سیاسی، فکر و ایده ای در وسط است که توسط نامزد سر دست گرفته می‌شود و مردمی که به آن فکر آگاهند و نامزد را نماینده آن فکر می‌دانند. در نتیجه به واسطه‌ی احساس قرابت به آن ایده، دلهایشان به هم نزدیک شده و برای محقق کردن آن هم‌عزم می‌شوند. ندیدن وجوه عاطفی و عزم برانگیز مردم، جفای به مردم سالاری است که در نهایت به ضرر انقلاب خواهد بود. 3. در این دوره از انتخابات، با چالش عدم تصمیم در بدنه مردمی مواجه بودیم. بسیاری از افراد بودند که خود نمیتوانستند تصمیم بگیرند و نظام شناخت و تصمیم گیری شان مختل شده بود و تا شب انتخابات منتظر بودند بزرگی برای جبهه انقلاب تصمیم بگیرد. وحدت، رابطه مهتر و کهتر نیست، وحدت باید مبتنی بر آگاهی و شوق همین افراد پیش برود. این سلب حق تصمیم و بدتر از آن ناتوانی در تصمیم گیری، سرمایه اصلی انقلاب را از دست او خارج می‌کند و در بلند مدت مصالح کلان را به خطر می اندازد. دیر به میدان آمدن در تبیین و بعد احساس خطر کردن و با قیم مابی حرکت انقلاب را پیش بردن، راه درستی نیست و این سالها کمتر کسی به بررسی آن پرداخته. اگر جامعه را به قیم عادت دادی، نمیتوانی مطمئن باشی همیشه قیم، قیم حق باشد و بزرگترین خطرات متوجه انقلاب خواهد شد. معطل نگه داشتن بدنه اجتماعی انقلابی، وقتی بر عامل برگزاری زودهنگام انتخابات اضافه شد، تعداد مرددین را هم زیاد کرد و اعتبار نظرسنجی ها را هم مخدوش کرد.

*تأملی بر پدیده‌ی اجماع جبهه‌ی انقلاب* #قسمت_دوم 4. اجماع گر‌چه می‌تواند یک ابزار سیاسی مطلوب برای قدرت گرفتن نیروهای متکثر انقلاب اسلامی تلقی شود، اما باید به لوازم و مبانی آن پایبند ماند و در موقعیت، آن را سنجید. اگر اجماع، بدون ایجاد وحدت در علقه های عاطفی، وحدت در فکر و ایده، با دستور صورت بگیرد، مزیتهای مردم سالاری را از بین خواهد برد. این اجماع، نیروها‌ی متکثر را به وحدت نمی رساند، بلکه صرفا از نیروهای آن کم می‌کند و خالص؛ چرا که راه به وحدت رساندن کثرتها، گفتگو در بلندمدت برای پیدا کردن اشتراکات نه به صورت اجمالی بلکه به تفصیل، نقد شدن متقابل، اعتماد اخلاقی متقابل و نهایتا پیوند خوردن دلها و هم عزم شدن است. این کارها در یک شب انتخابات اتفاق نمی افتد. نه به این معنا که بدنه نیروهای انقلاب خیلی با هم فاصله دارند و هم عزم شدن خیلی طول می‌کشد، بلکه به این معنا که ذات هم عزمی، پدیده ای جوشیده از درون است و باید به آن مهلت داد تا وحدت ایجاد شده، بابرکت و پابرجا بماند. اجماع اگر با جوشش درونی حاصل نشود و صرفا با دستور صورت گیرد و زمانی مطرح شود که چهره ها مشخص شده است، طبیعتا امکان شکستش بالا خواهد بود و در صورت عدم پیروزی، تنها نفرت برجای خواهد گذاشت. برای همیشه راه وحدت و اجماع را خواهد بست. بدون حرکتهای عمیق برای وحدت و اجماع سیاسی از قبل ثبت نام و بدون دغدغه داشتن درباره شناسایی و به میدان آوردن چهره جدید، اجماع شب انتخاباتی تنها یک مسکّن سطحی است که می‌خواهد علائم یک تشتت و کم کاری را بهبود دهد و از مواجهه عمیق با چالش های اجتماعی این جریانهای متکثر فرار میکند؛ و نهایتا چالش های اجتماعی جریان‌های سیاسی را صرفا با نظرسنجی‌هایی که اعتبارش را در این دوران از دست داد، شبیه سازی میکند. 5. در نهایت اجماع مطرح شده در این دوره، به گونه ای پیش می‌رفت که گویا اصلا نعمت استقرار و استواری نظام آن هم بعد از شهادت رییس جمهور و حرکت متین آن نادیده گرفته شده و مسأله را مسأله بقا و سقوط نظام می‌داند. این در حالی است که ساختارها و قوانین انتخاباتی اتفاقا برای پیشگیری از همین مسأله ایجاد شده بود. قرار بود خون تازه شود و بدن مستحکم بماند و از گزند دشمن خارجی مصون باشد. این مواجهه، ناشکری بود نسبت به استحکام ساخت درونی نظام که باعث شد افراد مختلفی در جانبداری از نامزدها ورود کنند و مسأله را در سطح منطقه ای مطرح کنند. باید این نکته بررسی شود که آیا حساسیت موضوع در ساحت منطقه ای باعث مطرح شدن اجماع شد یا خود مطرح کردن اجماع و حواشی و افراد حول آن هم حساسیت آفرید.