⭕️ #امام_موسی_کاظم عليه السلام:
🔸اِنَّ اَبْدانَكم لَيْسَ لَها ثَمَنٌ اِلاَّ الْجَنَّةُ، فَـلاتَبيعُـوها بِغَيْـرِها.
🔹همانا بدنهاى شما را بهايى جز بهشت نيست؛ پس آنـرا به غـير بهشت نفـروشـيد.
📕تحف العقول، ص ۳۸۹
#امام_کاظم
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️ #امام_موسی_كاظم عليه السلام:
🔸كانَ لُقمانُ عليه السلام يَقولُ لاِبنِهِ: «...يا بُنَيَّ، خُذ مِنَ الدُّنيا بُلغَةً، و لا تَدخُل فيها دُخولاً يَضُرُّ بِآخِرَتِكَ، و لا تَرفُضها فَتَكونَ عِيالاً عَلَى النّاسِ».
🔹لقمان همواره به پسرش میگفت: «...پسرم! از دنيا به اندازه كفايت (نياز) برگير، و آنچنان در دنيا فرو نرو كه به آخرتت زيان رسانَد، و چنان هم رهايش مكن كه سربار مردم گردى».
📕بحارالأنوار، ج ۱۳، ص ۴۱۶ ح ۱۰
#امام_كاظم
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️گفتار علماء و بزرگان اهل سنت درباره شخصیت امام کاظم (ع) چیست؟ (بخش اول)
🔸با مراجعه به کلمات اهل سنت در طول تاریخ پى مى بریم که حضرت #موسى_بن_جعفر (علیه السلام) مورد توجه خاص و احترام ویژه آنان بوده است. در اینجا به نقل برخى از این کلمات مى پردازیم:
💠محمد بن ادریس شافعى
🔹وى مى گوید: «قبر موسى بن جعفر التریّاق المجرّب؛ قبر #موسى_بن_جعفر (ع) اکسیر تجربه شده اى است». این کلام اشاره به اجابت دعا در کنار قبر حضرت دارد. [۱]
💠حسن بن ابراهیم، ابوعلى خلال، شیخ حنابله (از علماى قرن سوّم هـ.ق)
🔹«ما همّنى امر فقصدت قبر موسى بن جعفر فتوسّلت به الاّ سهّل الله تعالى لى ما أحبّ؛ هیچ امرى بر من دشوار نشد جز آن که قصد قبر #موسى_بن_جعفر (ع) را مى نمودم و به او توسل مى کردم و خداوند متعال آنچه دوست داشتم را براى من تسهیل مى نمود». [۲]
💠محمّد بن ادریس بن منذر، ابوحاتم رازى (ت: ۲۷۷ هـ.ق)
🔹او درباره امام کاظم (ع) مى نویسد: «ثقة صدوق، امام من ائمة المسلمین؛ او ثقه، صدوق، و امامى از امامان مسلمین است». [۳]
💠عبدالکریم بن محمّد سمعانى (ت: ۵۶۲ هـ.ق)
🔹«هو موسى بن جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابیطالب... و مشهده ببغداد مشهور یزار... زرته غیر مرّة مع ابنه محمّد بن الرضا على بن موسى؛ #موسى_بن_جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابیطالب... مرقد او در بغداد مشهور و محلّ زیارت است... من قبر او و قبر فرزندش محمّد پسر على بن موسى (الرضا) را چندین بار زیارت کردم». [۴]
💠ابوالفرج عبدالرحمن بن جوزى (ت: ۵۹۷ هـ.ق)
🔹«کان یدعى العبد الصالح لأجل عبادته و اجتهاده و قیامه باللیل و کان کریماً حلیماً، اذا بلغه عن رجل یؤذیه بعث إلیه بمال...؛ او را به جهت عبادت و کوشش فراوان و قیام در شب، عبد صالح مى خوانند. او مردى کریم و حلیم بود. هر گاه از کسى به او اذیتى مى رسید مالى براى او مى فرستاد...». [۵]
💠ابن اثیر جزرى (ت: ۶۳۰ هـ.ق)
🔹«و کان یلقّب بالکاظم لأنّه کان یحسن إلى من یسىء إلیه، کان هذا عادته ابداً؛ او را #کاظم لقب داده اند؛ زیرا به هر کس که او را اذیت مى کرد احسان مى نمود و این عادت همیشگى او بود». [۶]
💠محمّد بن طلحه شافعى (ت: ۶۵۲ هـ.ق)
🔹«او امامى بزرگ مقدار، عظیم الشأن، مجتهدى بزرگ، کوشا در اجتهاد، مشهور به عبادت، مواظب بر طاعات و مشهور به کرامات بود. شب را تا به صبح به سجده و قیام بیتوته مى نمود، و روز را به صدقه و روزه ختم مى کرد. و به جهت کثرت بردبارى و گذشتش از متجاوزان، او را #کاظم نامیدند. او انسان بدکار را به احسان خود پاسخ مى داد، و با انسان جنایتکار با عفو برخورد مى کرد، و به جهت کثرت عبادتش، او را عبد صالح نامیدند. و در عراق معروف به «باب الحوائج الى الله» است؛ زیرا حوائج متوسلین به خدا، به وسیله او برآورده مى شود. کرامت او عقل ها را متحیّر مى کند، و براى او نزد خداوند قدم صدقى است که زائل نشده و زائل نخواهد شد... و اما مناقب او بسیار است، و اگر چیزى به جز عنایت الهى نسبت به او نباشد، همین منقبت او را بس است...». آنگاه برخى از مناقب آن حضرت را بازگو کرده است. [۷]
💠شمس الدین محمّد بن احمد بن عثمان ذهبى (ت: ۷۸۴ هـ.ق)
🔹«او مردى صالح، عالم، عابد، بخشنده، بردبار و بزرگوار بود». [۸] و در جایى دیگر مى گوید: «او مردى صالح، عالم، عابد و الهى... بود». [۹] #ادامه_دارد...
پی نوشتها؛
[۱] تحفة العالم، ج ۲، ص ۲۲
[۲] تاریخ بغداد، خطیب بغدادى، ج ۱، ص ۱۲۰، به نقل از او؛ المنتظم، ج ۹، ص ۸۹
[۳] الجرح و التعدیل، ج ۸، ص ۱۳۸
[۴] انساب السمعانى، ج ۵، ص ۴۰۵
[۵] صفة الصفوة، ج ۲، ص ۱۸۴، ترجمه رقم ۱۹۱
[۶] الکامل فى التاریخ، ج ۶، ص ۱۴
[۷] مطالب السؤول، ج ۲، ص ۱۲۰
[۸] العبر، ج ۱، ص ۲۲۲
[۹] تاریخ الاسلام، حوادث وفیات ۱۹۰-۱۸۱، ص ۴۱۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_موسی_کاظم #امام_کاظم #موسى_بن_جعفر
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️گفتار علماء و بزرگان اهل سنت درباره شخصیت امام کاظم (ع) چیست؟ (بخش دوم و پایانی)
🔸با مراجعه به کلمات اهل سنت در طول تاریخ پى مى بریم که حضرت #موسى_بن_جعفر (علیه السلام) مورد توجه خاص و احترام ویژه آنان بوده است. در اینجا به نقل برخى از این کلمات مى پردازیم:
💠یافعى یمنى مکّى (ت: ۷۶۸ هـ.ق)
🔹«و فیها توفّى السید ابوالحسن موسى الکاظم ولد جعفر الصادق کان صالحاً عابداً جواداً حلیماً کبیر القدر... و کان یدعى بالعبد الصالح من عبادته و اجتهاده، و کان سخیاً کریماً. کان یبلغه عن الرجل انّه یؤذیه فبعث إلیه بصرّة فیها الف دینار... ؛ و آقاى ما ابوالحسن موسى (بن جعفر) کاظم فرزند جعفر صادق وفات یافت. او مردى صالح، عابد، بخشنده، بردبار و بزرگوار بود... او را به جهت عبادت و کوشش فراوانش «عبد صالح» نامیدند. مردى سخى و کریم بود. هر گاه به او خبر مى دادند که شخصى در مورد شما جفا مى کند، حضرت کیسه اى با هزار دینار براى او مى فرستاد...». [۱]
💠ابوالفداء، اسماعیل بن کثیر دمشقى (ت: ۷۷۴ هـ.ق)
🔹«و کان کثیر العبادة والمروءة، اذا بلغه عن احد انّه یؤذیه ارسل إلیه بالذهب والتحف؛ او مردى کثیر العبادة و بامروّت و مردانگى بود. هر گاه به او خبر مى رسید که کسى قصد اذیت شما را دارد براى او طلا و هدایا مى فرستاد...» [۲]
💠ابن حجر عسقلانى (ت: ۸۵۲ هـ.ق)
🔹او از یحیى بن حسن بن جعفر نسّابه نقل کرده که گفت: «کان موسى بن جعفر یدعى بالعبد الصالح من عبادته واجتهاده... و مناقبه کثیرة؛ #موسى_بن_جعفر را به جهت عبادت و کوشش بسیارش «عبد صالح» نامیدند... و مناقب او بسیار است». [۳]
💠جمال الدین یوسف بن تغرى اتابکى (ت: ۸۷۴ هـ.ق)
🔹«در سال ۱۸۳ هـ.ق موساى کاظم فرزند جعفر صادق... وفات یافت. او به جهت عبادتش معروف به «عبد صالح» و به جهت حلمش معروف به #کاظم بود... او سیدى عالم، فاضل، باارزش، بخشنده، مورد ستایش و مستجاب الدعوه بود». [۴]
💠ابن حجر هیتمى (ت: ۹۷۴ هـ.ق)
🔹«موسى الکاظم و هو وارثه علماً و معرفة و کمالا و فضلا. سمّى الکاظم لکثرة تجاوزه و حلمه. و کان معروفاً عند اهل العراق بباب قضاء الحوائج عندالله. و کان اعبد اهل زمانه و اعلمهم و اسخاهم...؛ #موسى_کاظم، او وارث جعفر صادق در علم و معرفت و کمال و فضل بود. به جهت کثرت حلمش او را #کاظم نامیدند. او در عراق به «باب قضاء الحوائج عندالله» معروف است. او عابدترین و عالم ترین و سخاوتمندترین اهل زمان خود بود...». [۵]
💠شیخ محمّد بن على صبّان (ت: ۱۲۰۶ هـ.ق)
🔹«امّا موسى الکاظم فکان معروفاً عند اهل العراق بباب قضاء الحوائج عندالله، و کان من اعبد اهل زمانه و من اکابر العلماء الأسخیاء... و لقّب بالکاظم لکثرة تجاوزه و حلمه؛ امّا #موسى_کاظم، او نزد اهل عراق معروف به باب قضاء الحوائج عندالله بود. او عابدترین اهل زمان خود و از بزرگان علماى با سخاوت بود... و به جهت کثرت بردبارى اش او را #کاظم لقب داده اند». [۶]
💠ابن تیمیه حرّانى (ت: ۷۲۸ هـ.ق)
🔹«موسى بن جعفر مشهور بالعبادة والنسک؛ #موسى_بن_جعفر مشهور به عبادت و عمل صالح بود». او همچنین مى گوید: «و امّا من بعد جعفر، فموسى بن جعفر. قال فیه ابوحاتم الرازى: ثقة امین صدوق من ائمة المسلمین؛ و امّا بعد از جعفر، #موسى_بن_جعفر است که ابوحاتم رازى او را ثقه، امین، صدوق و از امامان مسلمین برشمرده است». [۷]
پی نوشتها؛
[۱] مرآة الجنان، ج ۱، ص ۳۰۵، حوادث سال ۱۸۳ هـ.ق.
[۲] البدایة و النهایة، ج ۱۰، ص ۱۹۷
[۳] تهذیب التهذیب، ج ۸، ص ۳۹۳
[۴] النجوم الزاهرة، ج ۲، ص ۱۱۲
[۵] صواعق المحرقة، ص ۳۰۷ و ۳۰۸
[۶] اسعاف الراغبین در حاشیه نورالابصار، ص ۲۴۶
[۷] منهاج السنة، ج ۲، ص ۱۲۴
📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ ه.ش، ص ۱۲۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_موسی_کاظم #امام_کاظم #موسى_بن_جعفر
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️مساله ازدواج نکردن حضرت معصومه (س)
💠درباره علّت ازدواج نکردن ایشان نظرات مختلفی وجود دارد که اجمالا آنها را بررسی میکنیم:
🔹بعضی میگویند که ایشان بنا به دستور پدر بزرگوارشان ازدواج نکردند. بنابر آنچه «یعقوبی» نقل میکند، #امام_موسی_کاظم (ع) وصیت فرمود که [دخترانشان] ازدواج نکنند. [۱] اما برخی این خبر را مجعول دانسته و آن را رد میکنند. [۲] ضمن اینکه #امام_معصوم (ع) دستوری بر خلاف دستور مؤکد شرع نمی دهد. آنچه در وصیت #امام_کاظم (ع) در کتاب شریف اصول کافی آمده، توصیه به تبعیت همه فرزندان از #امام_رضا (ع) و سپردن اختیار ازدواج دختران به ایشان است، نه چیز دیگر؛
🔹حضرت در وصیت خود میفرماید: «لَا یُزَوِّجُ بَنَاتِی أَحَدٌ مِنْ إِخْوَتِهِنَّ مِنْ أُمَّهَاتِهِنَّ وَ لَا سُلْطَانٌ وَ لَا عَمٌّ إِلَّا بِرَأْیِهِ وَ مَشُورَتِهِ فَإِنْ فَعَلُوا غَیْرَ ذَلِکَ فَقَدْ خَالَفُوا اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ جَاهَدُوهُ فِی مُلْکِهِ وَ هُوَ أَعْرَفُ بِمَنَاکِحِ قَوْمِهِ فَإِنْ أَرَادَ أَنْ یُزَوِّجَ زَوَّجَ وَ إِنْ أَرَادَ أَنْ یَتْرُکَ تَرَک...؛ هیچ یک از دخترانم را نباید برادران مادری، سلاطین و یا عموهایشان شوهر دهند، مگر با نظر و مشورت #رضا (ع)، اگر بدون اجازه او به چنین کاری اقدام کنند، با خدا و رسول اکرم (ص) مخالفت ورزیده اند و در سلطنت خدا منازعه نموده اند؛ زیرا او به مصالح قومش در امر ازدواج آگاه تر است، پس هر کسی را او بخواهد تزویج میکند و هر کسی را او نخواهد تزویج نمیکند». [۳]
🔹قول دیگری نیز وجود دارد که میگوید: «دلیل عدم ازدواج #حضرت_معصومه (س) عدم وجود هم شأنی برای ایشان می باشد»؛ چنانکه در مورد حضرت زهرا (س) نیز نقل شده است که اگر امام علی (ع) نبود همکفوی برای ایشان پیدا نمیشد. این نظر نمیتواند درست باشد؛ چرا که بر خلاف توصیه موکّد اهل بیت به ازدواج است و در ازدواج مورد نظر آنها «مؤمن هم کفو مؤمنه است». از طرفی مقام حضرت زهرا (س) با همه زنان عالم فرق میکند.
🔹اما «نظر دقیقتر» درباره عدم ازدواج #حضرت_معصومه (س) این است که از آنجا که در دوران هارون الرشید و مأمون، شیعیان و علویان و به ویژه امام کاظم (ع) مورد سخت ترین فشارها و آزارها بودند و ارتباطات اجتماعی آنان به شدت محدود بود، کسی جرات نزدیک شدن به خاندان اهل بیت (ع) را پیدا نمیکرد؛ چه رسد به آنکه با آنان پیوند نیز برقرار سازد. وصیت امام کاظم (ع) نیز بخاطر لحاظ همین شرایط بوده است. اینکه برخی از خواهران حضرت معصومه (س) نیز موفق به ازدواج نشدند این مسأله را تایید می کند. [۴]
🔹نکته دیگر در این باره، عدم توجّه دقیق منابع تاریخی به ازدواج دختران اهل بیت (ع) است؛ علاوه بر #حضرت_معصومه (س) درباره ازدواج سایر دختران اهل بیت نیز خبر قطعی وجود ندارد و درباره ازدواج بسیاری از آنها شاهد اخبار مختلف و ضد و نقیضی هستیم. در مورد #حضرت_معصومه (س) نیز خبری مبنی بر ازدواج ایشان نقل نشده است؛ اما این بدان معنی نیست که بتوان حکم قطعی درباره عدم ازدواج ایشان و برخی خواهران ایشان داشت، بلکه ممکن است ازدواج کرده باشند، اما بخاطر فشارها و سختگیری هایی که با این خانواده صورت می پذیرفت، علنی نشده باشد. اما بر فرضی که ازدواج نکرده باشند، باز هم قطعا به معنی بی توجهی و عدم رغبت به ازدواج نبوده، بلکه همین جو خفقان حاکم علیه این خانواده مانع این امر شده است.
پی نوشتها؛
[۱] تاریخ یعقوبی، چاپ نجف، ۱۳۸۴هـ ق، ج ۳، ص۱۵۱
[۲] حیاة الإمام موسی بن جعفر ع (باقر شریف قرشی) دارالبلاغة، بیروت، ۱۴۱۳هـ ق، ج۲، ص۴۷۹
[۳] الکافی، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۴۰۷هـ ق، چاپ چهارم، ج ۱، ص۳۱۷
[۴] حضرت معصومه فاطمه دوم، محمدی اشتهاردی، محمد، انتشارات علامه، ۱۳۷۵هـ ش، چاپ اول، ص۱۱۶
📕بانوی ملکوت، کریمی جهرمی، علی، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۳۹۳
منبع: وبسایت راسخون
#حضرت_معصومه
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
⭕️ #امام_موسی_کاظم عليه السلام:
🔸اِنَّ اَبْدانَكم لَيْسَ لَها ثَمَنٌ اِلاَّ الْجَنَّةُ، فَـلا تَبيعُـوها بِغَيْـرِها.
🔹همانا بدن هاى شما را بهايى جز بهشت نيست؛ پس آنـرا به غـير بهشت نفـروشـيد.
📕تحف العقول، ص ۳۸۹
#امام_کاظم
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️گفتار علماء و بزرگان اهل سنت درباره شخصیت «امام موسی کاظم (ع)» چیست؟ (بخش اول)
🔸با مراجعه به کلمات اهل سنت در طول تاریخ پى مى بریم که حضرت #امام_موسی_کاظم (علیه السلام) مورد توجه خاص و احترام ویژه آنان بوده است. در اینجا به نقل برخى از این کلمات مى پردازیم:
1⃣محمد بن ادریس شافعى: وى مى گوید: «قبر موسى بن جعفر التریّاق المجرّب؛ [۱] قبر موسى بن جعفر (ع) اکسیر تجربه شده اى است). این کلام اشاره به اجابت دعا در کنار قبر حضرت دارد.
2⃣حسن بن ابراهیم، ابوعلى خلال، شیخ حنابله (از علماى قرن سوّم ه.ق): «ما همّنى امر فقصدت قبر موسى بن جعفر فتوسّلت به الاّ سهّل الله تعالى لى ما أحبّ؛ [۲] هیچ امرى بر من دشوار نشد جز آن که قصد قبر #موسىبنجعفر (ع) را مى نمودم و به او توسل مى کردم و خداوند متعال آنچه دوست داشتم را براى من تسهیل مى نمود».
3⃣محمّد بن ادریس بن منذر، ابوحاتم رازى (ت: ۲۷۷ ه.ق): او درباره #امام_کاظم (علیه السلام) مى نویسد: «ثقة صدوق، امام من ائمة المسلمین؛ [۳] او ثقه، صدوق، و امامى از امامان مسلمین است».
4⃣عبدالکریم بن محمّد سمعانى (ت: ۵۶۲ق): «هو موسى بن جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب... و مشهده ببغداد مشهور یزار... زرته غیر مرّة مع ابنه محمّد بن الرضا على بن موسى؛ [۴] #موسىبنجعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب... مرقد او در بغداد مشهور و محلّ زیارت است... من قبر او و قبر فرزندش محمّد پسر على بن موسى (الرضا) را چندین بار زیارت کردم».
5⃣ابوالفرج عبدالرحمن بن جوزى (ت: ۵۹۷ ه.ق): «کان یدعى العبد الصالح لأجل عبادته واجتهاده و قیامه باللیل و کان کریماً حلیماً، اذا بلغه عن رجل یؤذیه بعث إلیه بمال...؛ [۵] او را به جهت عبادت و کوشش فراوان و قیام در شب، عبد صالح مى خوانند. او مردى کریم و حلیم بود. هر گاه از کسى به او اذیتى مى رسید مالى براى او مى فرستاد...».
6⃣ابن اثیر جزرى (ت: ۶۳۰ ه.ق): «و کان یلقّب بالکاظم لأنّه کان یحسن إلى من یسىء إلیه، کان هذا عادته ابداً؛ [۶] او را #کاظم لقب داده اند؛ زیرا به هر کس که او را اذیت مى کرد احسان مى نمود و این عادت همیشگى او بود».
7⃣محمّد بن طلحه شافعى (ت: ۶۵۲ ه.ق): «او امامى بزرگ مقدار، عظیم الشأن، مجتهدى بزرگ، کوشا در اجتهاد، مشهور به عبادت، مواظب بر طاعات و مشهور به کرامات بود. شب را تا به صبح به سجده و قیام بیتوته مى نمود، و روز را به صدقه و روزه ختم مى کرد. و به جهت کثرت بردبارى و گذشتش از متجاوزان، او را «کاظم» نامیدند. او انسان بدکار را به احسان خود پاسخ مى داد. و با انسان جنایتکار با عفو برخورد مى کرد. و به جهت کثرت عبادتش، او را عبد صالح نامیدند. و در عراق معروف به باب الحوائج الى الله است؛ زیرا حوائج متوسلین به خدا، به وسیله او برآورده مى شود. کرامت او عقل ها را متحیّر مى کند، و براى او نزد خداوند قدم صدقى است که زائل نشده و زائل نخواهد شد... و اما مناقب او بسیار است، و اگر چیزى به جز عنایت الهى نسبت به او نباشد، همین منقبت او را بس است...». آن گاه برخى از مناقب آن حضرت را بازگو کرده است. [۷]
8⃣شمس الدین محمّد بن احمد بن عثمان ذهبى (ت: ۷۴۸ ه.ق): «او مردى صالح، عالم، عابد، بخشنده، بردبار و بزرگوار بود». [۸] و در جایى دیگر مى گوید: «او مردى صالح، عالم، عابد و الهى... بود». [۹] #ادامه_دارد...
پی نوشتها؛
[۱] تحفة العالم، ج ۲، ص ۲۲
[۲] تاریخ بغداد، خطیب بغدادى، ج ۱، ص ۱۲۰، به نقل از او؛ المنتظم ج ۹، ص ۸۹
[۳] الجرح و التعدیل، ج ۸، ص ۱۳۸
[۴] انساب السمعانى، ج ۵، ص ۴۰۵
[۵] صفة الصفوة، ج ۲، ص ۱۸۴، ترجمه رقم ۱۹۱
[۶] الکامل فى التاریخ، ج ۶، ص ۱۴
[۷] مطالب السؤول، ج ۲، ص ۱۲۰
[۸] العبر، ج ۱، ص ۲۲۲
[۹] تاریخ الاسلام، حوادث وفیات ۱۹۰ - ۱۸۱
📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، ۱۳۸۵ش، ص ۱۲۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_کاظم
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️گفتار علماء و بزرگان اهل سنت درباره شخصیت «امام موسی کاظم (ع)» چیست؟ (بخش دوم و پایانی)
🔸با مراجعه به کلمات اهل سنت در طول تاریخ پى مى بریم که حضرت #امام_موسی_کاظم (علیه السلام) مورد توجه خاص و احترام ویژه آنان بوده است. در اینجا به نقل برخى از این کلمات مى پردازیم:
9⃣یافعى یمنى مکّى (ت: ۷۶۸ ه.ق): «و فیها توفّى السید ابوالحسن موسى الکاظم ولد جعفر الصادق کان صالحاً عابداً جواداً حلیماً کبیر القدر... و کان یدعى بالعبد الصالح من عبادته واجتهاده، و کان سخیاً کریماً. کان یبلغه عن الرجل انّه یؤذیه فبعث إلیه بصرّة فیها الف دینار...؛ [۱] در سال ۱۸۳ آقاى ما ابوالحسن موسى (بن جعفر) کاظم فرزند جعفر صادق وفات یافت. او مردى صالح، عابد، بخشنده، بردبار و بزرگوار بود... او را به جهت عبادت و کوشش فراوانش «عبد صالح» نامیدند. مردى سخى و کریم بود. هر گاه به او خبر مى دادند که شخصى شما را اذیت مى کند، حضرت کیسه اى با هزار دینار براى او مى فرستاد...».
🔟ابوالفداء، اسماعیل بن کثیر دمشقى (ت: ۷۷۴ ه.ق): «وکان کثیر العبادة والمروءة، اذا بلغه عن احد انّه یؤذیه ارسل إلیه بالذهب والتحف؛ [۲] او مردى کثیر العبادة و بامروّت و مردانگى بود. هر گاه به او خبر مى رسید که کسى قصد اذیت شما را دارد براى او طلا و هدایا مى فرستاد...».
1⃣1⃣ابن حجر عسقلانى (ت: ۸۵۲ ه.ق): او از یحیى بن حسن بن جعفر نسّابه نقل کرده که گفت: «کان موسى بن جعفر یدعى بالعبد الصالح من عبادته واجتهاده... ومناقبه کثیرة؛ [۳] موسى بن جعفر را به جهت عبادت و کوشش بسیارش «عبد صالح» نامیدند... و مناقب او بسیار است».
2⃣1⃣جمال الدین یوسف بن تغرى اتابکى (ت: ۸۷۴ ه.ق): «در سال ۱۸۳ ه.ق موساى کاظم فرزند جعفر صادق... وفات یافت. او به جهت عبادتش معروف به «عبد صالح» و به جهت حلمش معروف به «کاظم» بود... او سیدى عالم، فاضل، باارزش، بخشنده، مورد ستایش و مستجاب الدعوه بود». [۴]
3⃣1⃣ابن حجر هیتمى (ت: ۹۷۴ ه.ق): «موسى الکاظم و هو وارثه علماً و معرفة و کمالا و فضلا. سمّى الکاظم لکثرة تجاوزه و حلمه. و کان معروفاً عند اهل العراق بباب قضاء الحوائج عند الله. و کان اعبد اهل زمانه واعلمهم واسخاهم...؛ [۵] موسى کاظم؛ او وارث جعفر صادق در علم و معرفت و کمال و فضل بود. به جهت کثرت حلمش او را «کاظم» نامیدند. او در عراق به «باب قضاء الحوائج عند الله» معروف است. او عابدترین و عالم ترین و سخاوتمندترین اهل زمان خود بود...».
4⃣1⃣شیخمحمّدبنعلىصبّان (ت: ۱۲۰۶ ه.ق): «امّا موسى الکاظم فکان معروفاً عند اهل العراق بباب قضاء الحوائج عند الله، و کان من اعبد اهل زمانه و من اکابر العلماء الأسخیاء... و لقّب بالکاظم لکثرة تجاوزه وحلمه؛ [۶] امّا موسى کاظم؛ او نزد اهل عراق معروف به باب قضاء الحوائج عند الله بود. او عابدترین اهل زمان خود و از بزرگان علماى با سخاوت بود... و به جهت کثرت بردبارى اش او را «کاظم» لقب داده اند».
5⃣1⃣ابن تیمیه حرّانى (ت: ۷۲۸ ه.ق): «موسى بن جعفر مشهور بالعبادة والنسک»؛ (موسى بن جعفر مشهور به عبادت و عمل صالح بود). او همچنین مى گوید: «و امّا من بعد جعفر، فموسى بن جعفر. قال فیه ابوحاتم الرازى: ثقة امین صدوق من ائمة المسلمین؛ [۷] و امّا بعد از جعفر، موسى بن جعفر است که ابوحاتم رازى او را ثقه، امین، صدوق و از امامان مسلمین برشمرده است».
پی نوشتها؛
[۱] مرآةالجنان، ج۱، ص۳۰۵، حوادث سال۱۸۳ ه.ق
[۲] البدایة و النهایة، ج۱۰، ص۱۹۷
[۳] تهذیب التهذیب، ج۸، ص۳۹۳
[۴] النجوم الزاهرة، ج۲، ص۱۱۲
[۵] صواعق المحرقة، ص ۳۰۷ و ۳۰۸
[۶] اسعاف الراغبین در حاشیه نورالابصار، ص۲۴۶
[۷] منهاج السنة، ج۲، ص۱۲۴
📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، ۱۳۸۵ش، ص ۱۲۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_کاظم
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️نهضت علمی امام صادق (علیه السلام) پس از شهادتشان چگونه پیگیری شد؟
🔹بررسى اوضاع و احوال زمان #امام_موسی_کاظم (علیه السلام) نشان مى دهد كه هرگونه اقدام حادی كه #حكومت_منصور از آغاز روى آن حساسيت نشان بدهد صلاح نيست؛ از اين رو #امام_كاظم (علیه السلام) دنباله برنامه علمى پدر را گرفت و حوزه اى نه به وسعت دانشگاه جعفرى تشكيل داد و به #تربيت_شاگردان بزرگ و رجال علم و فضيلت پرداخت.
🔹«سيد بن طاووس» مى نويسد: گروه زيادى از #ياران و #شيعيان خاص #امام_كاظم (عليه السلام) و رجال خاندان هاشمى در محضر آن حضرت گرد مى آمدند و سخنان گهربار و پاسخ هاى آن حضرت به پرسش هاى حاضران را يادداشت مى نمودند، و هر حكمى كه در مورد پيش آمدى صادر مى نمود، ضبط مى كردند. [۱]
🔹«سيد اميرعلى» مى نويسد: در سال ۱۴۸ #امام_جعفر_صادق (علیه السلام) در شهر مدينه درگذشت، ولى خوشبختانه #مكتب_علمى او تعطيل نشد، بلكه به رهبرى جانشين و فرزندش #موسى_كاظم (علیه السلام)، شكوفايى خود را حفظ كرد. [۲]
🔹 #امام_کاظم (علیه السلام) نه تنها از نظر علمى، تمام دانشمندان و #رجال_علمى آن روز را تحت الشعاع قرار داده بود، بلكه از نظر #فضائل_اخلاقى و صفات برجسته انسانى نيز زبان زد خاص و عام بود، به طورى كه تمام #دانشمندانى كه با زندگى پرافتخار آن حضرت آشنايى دارند در برابر عظمت #شخصيت_اخلاقى وى سر تعظيم فرود آورده اند.
🔹«ابن حجر هيتمى»، دانشمند و محدث مشهور جهان تسنّ، مى نويسد: #موسى_كاظم (علیه السلام) #وارث_علوم و دانش هاى پدر و داراى #فضل و #كمال او بود. وى در پرتو #عفو و #گذشت و #بردبارى فوق العاده اى كه (در رفتار با مردم نادان) از خود نشان داد، #كاظم لقب يافت، و در زمان او هيچ كس در #معارف_الهى و #دانش و #بخشش به پايه او نمى رسيد. [۳]
پی نوشتها؛
[۱] حاج شيخ عباس قمى، الأنوارالبهيه، مشهد، مؤسسه منشورات دينى مشهد، ص ۱۷۰
[۲] مختصر تاريخ العرب، ط ۲، تعريب: عفيف البعلبكى، دارالعلم للملايين، ص ۲۰۹
[۳] الصواعق المحرقه، مكتبه القاهره، ص ۲۰۳
📕سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق (علیه السلام)، قم، ۱۳۹۰ش، ص ۴۱۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_کاظم
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد