هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️بصیرت؛ چیستی و چگونگی (بخش ششم)
💠ویژگی های افراد بابصیرت
3⃣باور به یاری خدا
🔹یکی دیگر از ویژگی های #اهل_بصیرت این است که به #نصرت_خدا و پیروزی اعتقاد دارند. خداوند در قرآن کریم با يادآوری برخی از حوادثی که در صدر اسلام برای مسلمانان پیش آمده بود، یکی از ویژگیهای اهل بصیرت را آن می داند که از وقایع #عبرت بگیرند و پیروزی و نصرت الهی را باور کنند. «هُوَ الَّذِی أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ۚ مَا ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا ۖ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللهِ فَأَتَاهُمُ اللهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا ۖ وَ قَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ ۚ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَ أَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِی الْأَبْصَارِ؛ [حشر، ۲] اوست که کافرانِ از اهل کتاب را در نخستین بیرون راندن دسته جمعی از خانه هایشان بیرون راند. [شما اهل ایمان] رفتنشان را گمان نمی بردید، و خودشان پنداشتند که حصارها و دژهای استوارشان در برابر خدا [از تبعید و در به دری آنان] جلوگیری خواهد کرد ولی [اراده کوبنده] خدا از آنجا که گمان نمی کردند به سراغشان آمد و در دل هایشان رعب و ترس افکند به گونه ای که خانه هایشان را به دست خود و به دست مؤمنان ویران کردند. پس ای #صاحبان_بینش و بصیرت! #عبرت گیرید».
🔹در شان نزول این آیه می خوانیم: هنگامی که رسول خدا (ص) به مدینه هجرت فرمود، با یهودیان پیمان عدم تعرض بستند؛ ولی آنها هر زمان فرصتی یافتند، از نقض این پیمان فروگذار نکردند و پس از پیمان شکنی های مکرر آنان، پیامبر (ص) دستور دادند مسلمانان برای جنگ با این قوم پیمان شکن حرکت کنند. هنگامی که آنها با خبر شدند، به قلعه های مستحکم و دژهای نیرومند خود پناه بردند و درها را محکم بستند. پیامبر اکرم (ص) دستور دادند بعضی درختان نخل را که نزدیک قلعه ها بود، بکنند یا بسوزانند. محاصره چند روز طول کشید و پیامبر (ص) برای پرهیز از خونریزی به آنها پیشنهاد کرد که سرزمین مدینه را ترک گویند و از آنجا خارج شوند. آنها نیز پذیرفتند. مقداری از اموال خود را برداشته و بقیه را رها کردند. جمعی به سوی «اذرعات» شام و تعداد کمی به سوی «خیبر» و گروهی به «حیره» رفتند و باقیمانده اموال و اراضی و باغات و خانه های آنها به دست مسلمانان افتاد. هرچند تا آنجا که می توانستند، خانه های خود را به هنگام کوچ کردن تخریب کردند. و این ماجرا بعد از غزوه احد به فاصله شش ماه و به عقیده بعضی، شش ماه بعد از غزوه بدر اتفاق افتاد. [۱]
🔹خداوند پس از یاد کردن از یهودیان پیمان شکن، #شکست آنان را از #امدادهای_الهی دانسته و از #صاحبان_بصیرت می خواهد که از این شکست #عبرت گیرند. از این رو، در پایان آیه به عنوان نتیجه گیری کلی، می فرماید: پس عبرت بگیرید، ای بینایان! در حقیقت #اولی_الابصار کسانی هستند که آمادگی گرفتن درس عبرت را دارند، لذا قرآن به آنها هشدار می دهد که از این حادثه بهره برداری کنید. شک نیست که منظور از گرفتن عبرت این است که حوادث مشابه را که از نظر حکم عقل یکسان اند، با هم مقایسه کنند؛ مانند مقایسه حال کفار و پیمان شکنان دیگر. [۲] #ادامه_دارد...
پی نوشتها؛
[۱] تفسیر نمونه، ج ۲۳، ص ۴۸۶؛ مجمع البیان فی تفسیر القران، حسن بن فضل طبرسی، به کوشش گروهی از علما، ج ۹، ص ۳۸۸
[۲] تفسیر نمونه، ج ۲۳، ص ۴۹۲
منبع: حوزه نت، به نقل از مبلغان، شماره ۲۲۲، محمد علی محمدی
#بصیرت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (ع) در خطبه ۲۱۴ نهج البلاغه، درباره «امدادهای الهی» چه بیانی دارند؟
🔹امام علی (ع) در خطبه ۲۱۴ نهج البلاغه به رهروان راه خداوند بشارت مى دهد كه در برابر انبوه مشكلات اطاعت، تنها نيستند و #امدادهاى_الهى پى در پى به يارى آنها مى آيد؛ ایشان مى فرمايد: «وَ إِنَّ لَكُمْ عِنْدَ كُلِّ طَاعَة عَوْناً مِنَ اللهِ سُبْحَانَهُ يَقُولُ [۱] عَلَى الاَْلْسِنَةِ، وَ يُثَبِّتُ الاَْفْئِدَةَ، فِيهِ كِفَاءٌ لِمُكْتَف، وَ شِفَاءٌ لِمُشْتَف؛ به يقين براى شما در انجام هر طاعتى يار و ياورى از جانب خداوند سبحان خواهد بود كه زبانها را گويا مى كند و قلبها را ثابت نگه مى دارد، به گونه اى كه براى آن كس كه بخواهد به آن اكتفا كند كافى است و براى آن كس كه شفا جويد مايه شفاست».
🔹آرى! خداوند بندگان مؤمن خويش را تنها نمى گذارد. زبانشان را گويا و قلب و اراده آنها را محكم مى دارد. اين امر كراراً در آيات قرآن منعكس شده است، موسى بن عمران (ع) از خدا زبان گويا مى خواهد و خدا به او ارزانى مى دارد، افزون بر اينكه برادرش هارون را به يارى او مى فرستد، و تأكيد مى كند كه تنها نيستيد و من با شما هستم، همه چيز را مى شنوم و مى بينم: «إِنَّنِى مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى» [طه، ۴۶] و در جاى ديگر مى فرمايد: «يُثَبِّتُ اللهُ الَّذِينَ امَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِى الْحَيَاةِ الدُّنْيَا؛ [ابراهیم، ۲۷] خداوند كسانى را كه ايمان آوردند به جهت گفتار و اعتقاد ثابتشان، استوار مى دارد، هم در اين جهان و هم در سراى ديگر». و اين همان چيزى است كه پيوسته و همه روزه در نمازها از خداوند تقاضا مى كنيم و مى گوييم: «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ».
پی نوشتها؛
[۱] ضمير «يقول» به «الله» بر مى گردد كه قبلا ذكر شده و معناى جمله اين است كه خداوند زبان آنها را گويا مى كند و خير را بر آن جارى مى سازد.
📕پيام امام اميرالمومنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، چ اول، ج ۸، ص ۲۰۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد