. 🔴چه غلطایی نباید بکنید؟! نباید وقتی به یکی میگم “حرفم بین خودمون #بمونه”؛ تنها جایی که حرفم #نمیمونه بین خودمون و همون یکی باشه😐 #رازداری 🦋کانال الله اکبر @allahoak_bar

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️رازداری در اسلام (بخش اول) 🔹تیری که از کمان رها گشت و گلوله ای که از سلاح شلیک شد، دیگر به کمان و سلاح برنمی‌گردد. #راز، همان تیر و گلوله است که وقتی از چنگ گریخت، دیگر از اختیار بیرون است. اگر تا آن لحظه، راز در گروگان بود، پس از افشاء، فرد در گرو آن است. به تعبیر زیبای امیرالمؤمنین (ع): «راز تو اسیر توست، اگر آشکارش ساختی، تو اسیر آن شده ای». سعدی گوید: «خامشی به که ضمیر دل خویش/ با کسی گفتن و گفتن که مگوی/ ای سلیم! آب ز سرچشمه ببند/ که چو پر شد، نتوان بستن جوی». نگهبانان راز، هرچه کمتر باشند، محفوظ تر است، برخلاف نگهداری از چیزهای قیمتی دیگر که زیادی نگهبانان، آن را سالم تر نگاه می‌دارد. «کل سر جاوز اثنین شائع؛ هر رازی که از دو نفر فراتر رفت، پخش خواهد شد». 🔹در اسلام، تنها بر کتمان سر شخص تأکید نمی‌شود، بلکه افراد باید ظرفیت رازداری دیگران و حتی اسرار حکومتی را نیز داشته باشند. از این رو، آگاهی کمتر از اسرار مردم، بهتر است و احتمال فاش کردن آن هم کمتر. در همین راستا می‌توان آموزه «حرمت تجسس» را نیز کاوید. #حفظ_اسرار را باید از خدا آموخت. خداوند بیش و پیش از هرکس، از اعمال و حالات و رفتار و کژی‌ها و گناهان بندگانش باخبر است، اما پردہ پوشی و رازداری او بیش از همه است. اگر خداوند، رازهای زیبای بندگان و کارهای پنهانی نازیبایشان را افشا کند، آیا دوستی میان افراد پا می‌گیرد؟! امانت‌داری، فقط به برگرداندن چیزهای مادی نیست. آبرو، از هر سرمایه ای بالاتر است و در معارف اسلامی فراوان بر آن تأکید شده است. 🔹با #رازداری می‌توان «آبروداری» کرد. در آموزه های دینی، زشتی و حرمت غیبت، به دلیل خمیرمایه آن، یعنی افشای اسرار و بدی‌های دیگران است. از سوی دیگر، رازداری تنها نگفتن نیست، بلکه در گفتنی‌ها نیز باید دقت کرد که در جای خود گفته شود، وگرنه رازداری نیست. «گفتن هر سخنی در هر جا / نبود شیوه مردان خدا / هر سخن، جا و مقامی دارد / مرد حق، حفظ کلامی دارد / حاصل کار دهد باد فنا / گفتن هر سخنی در هر جا». باید دوست بسیار، و رازدار اندک داشت. #رازداری می‌تواند به عنوان یکی از زیبایی‌ های ارتباطی مطرح شود، و از این رو، #افشای_راز در اسلام #حرام است. امام صادق (ع) می‌فرماید: «راز تو، خون توست. پس نباید در رگ‌های دیگری جریان یابد». 🔹سعدی گوید: «به دوست، گرچه عزیز است، راز دل مگشای / که دوست نیز بگوید به دوستان عزیز». رسول خدا (ص) می‌فرماید: «آشکار کردن راز برادرت خیانت است؛ از این کار بپرهیز». در  اسلام برای پیشگیری از اضطراب و نازیبایی‌ها، از افشای خطاها، اشتباه‌ها و نقص‌ های فرد جلوگیری می‌شود تا از افزایش مشکلات ناشی از آگاهی دیگران بر کمبودهای او جلوگیری گردد، و در نتیجه، تفاهم اجتماعی حفظ شود. فلوریان، افسانه نویس فرانسوی، معتقد است اگر می‌خواهید بدون ناراحتی و دغدغه زندگی کنید، راز خود را به کسی نگویید. ضرب المثل جالبی نیز در این کشور رایج است که می گوید: «از آدم‌ هایی دوری کن که تو را در رازهای کوچکشان امین می شمارند تا رازهای بزرگ تو را به دست آورند». #ادامه_دارد... 📕اسلام و زیبایی‌های زندگی؛ رویکردی تحلیلی و تربیتی به سبک زندگی (دکتر داود رجبی‌نیا) صص ۴۹۱-۴۹۶، انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ اول منبع: وبسایت راسخون #راز #رازداری @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️رازداری در اسلام (بخش دوم و پایانی) 🔸تیری که از کمان رها گشت و گلوله ای که از سلاح شلیک شد، دیگر به کمان و سلاح برنمی‌گردد. #راز، همان تیر و گلوله است که وقتی از چنگ گریخت، دیگر از اختیار بیرون است. اگر تا آن لحظه، راز در گروگان بود، پس از افشاء، فرد در گرو آن است. 🔹آموزه‌های اسلامی، ما را از #افشای_راز خود و دیگران بازداشته است و حد مجاز آن را به میزانی مصلحت می‌داند که مشکلی پیش نیاید. از این رو، به همه توصیه می‌کند دوست خود را از رازت باخبر نکن، مگر بر رازی که اگر دشمنت هم بداند به تو زیانی نرساند؛ زیرا گاهی دوست نیز دشمن گردد. امام صادق (ع) در این باره میفرماید: «دوستت را از #راز خود آگاه مكن، مگر بر رازى كه اگر دشمن از آن آگاه شود، نتواند به تو زيانى رساند؛ زيرا دوست نيز ممكن است روزى دشمن شود». نظامی گوید: «چنان گو راز خود با بهترین دوست/ که پنداری که دشمن تر کسی او است». این مسئله، از چنان اهمیتی برخوردار است که امام سجاد (ع) حاضر است به جبران دو خصلت شیعیان، مقداری از گوشت دست خود را فدیه دهد (فدا کند)؛ شتابزدگی و #رازنگهدار نبودن؛ حضرت میفرماید: «کاش پاره ای از گوشت دستم فدای دو صفت برای شیعه می‌شد؛ شتابزدگی بهنگام خشم و کم ظرفیتی در نگهداری راز». 🔹یکی دیگر از جلوه‌های زیبای بحث هنر بهره گیری از گوش و زبان و مسئله رازداری، فاصله گرفتن از جایگاه گفتن یا شنیدن است. انسان دین‌دار نیاز دارد گاهی از مردم چیزی نشنود و چیزی به ایشان نگوید؛ چنانکه رسول اکرم (ص) از خاموشی، به طلا، و از سخن، به نقره یاد می‌کند. این حالت خاموشی و سکوت را #صمت گویند که زیبایی ویژه ای به دین‌دار می بخشد؛ چرا که زیبایی گل، در سکوت اوست. آن حضرت ضمن سفارش به صمت، علت این تأکید را نیز گوشزد می‌نماید: «بر تو باد خاموشی بسیار که باعث دوری شیطان، و یاور تو در کار دینت است». صائب تبریزی گوید: «به غیر شهد سکوت، آن کدام شیرینی است / که از حلاوت آن، لب به یکدگر چسبد». 🔹امام علی (ع) نیز ضمن اینکه سکوت را ایمنی بخش از خطرها و ناراحتی ها می‌داند، درباره آن به نکته جالبی اشاره می‌کند: «در خاموشی، ایمنی از پشیمانی است، و جبران آنچه به خاطر سکوت از دست رفته، آسان تر است از جبران فایده ای که به دلیل سخن گفتن از کف داده‌ای». اولیای الهی، به دلیل فتنه‌ های زبان، صمت و سکوت را در مواردی که لازم می‌دانستند، برابر با فرمان‌ های حق، شعار خود قرار می‌دادند. آنها دنیای خلوت، سکوت و خاموشی را برای تفکر و اندیشه در حقایق غنیمت می‌شمردند، و برای یافتن واقعیت های معنوی و الهامات غیبی به کار فکری می پرداختند؛ چنان که پیامبر گرامی اسلام (ص) از حضرت حق روایت میکند که به من سفارش فرمود: «آن یکون صمتی فکرا؛ خاموشی و سکوتم اندیشه باشد».    📕اسلام و زیبایی‌های زندگی؛ رویکردی تحلیلی و تربیتی به سبک زندگی (دکتر داود رجبی‌نیا) صص ۴۹۱-۴۹۶، انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ اول منبع: وبسایت راسخون #راز #رازداری @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد