✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️مطابق قواعد، مدت حيات بشريت بعد از ظهور امام زمان (عج) چه مقدار بايد باشد؟ 🔹از آنجا كه هدف خلقت انسان، رسيدن به تكاملی است كه لايق آن است و #عصر_ظهور زمينه مساعدى براى رشد انسان در جهت رسيدن به كمال است؛ لذا بشريت بعد از اجتماع شرايط تكامل در عصر ظهور، استحقاق درجه اى جديد و عالى به جهت تطبيق #عدل_كامل در روى زمين را پيدا مى كند؛ لکن اين شرايط و قابليت ها هنگامى به بار مى نشيند و اثر مطلوب خود را مى گذارد كه بشر در عصر ظهور مدت كافى زندگى كند تا در سايه حكومت عدل گستر الهى به نهايت كمال انسانى برسد و بنابراين با عمرى كوتاه هرگز به طور طبيعى نمى تواند كمال خود را به بار بنشاند. 🔹دليل اين مطلب اين است كه: اولاً: هدف از خلقت بشر تنها تحقق و تشكيل حكومت عالَم گير نيست تا با وجود آن ولو در برهه اى از زمان مقصود حاصل شده باشد؛ بلكه هدف مهم و اعلى از تشكيل اين نوع حكومت، پياده شدن #عبوديت به معناى وسيع و گسترده آن در تمام شؤونات جامعه است كه اين به نوبه خود اقتضاء دارد كه بشر عمرى طولانى در عصر ظهور داشته باشد. 🔹ثانياً: بعيد به نظر مى رسد كه زمان نتيجه گيرى، كوتاه تر از زمان مقدمات آن باشد. مى دانيم كه چه زمان هاى طولانى بشر خود را آماده #روز_موعود كرده و به انتظار آن به سر مى برد، مدت زمانى كه مى توان به درازاى عمر بشريت به حساب آورد و چه فداكارى ها كه براى تحقق اين هدف به كار رفته است، حال چگونه مى توان طى كردن اين همه مقدمات طولانى را به جهت رسيدن به مدتى كوتاه در نتيجه گيرى دانست؟ 📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، چ هفتم، ص ۶۵۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_زمان #امام_مهدی #قائم @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️هدف از خلقت، عبودیت است برای همۀ بشر 🔹باید همۀ ما متوجه و ملتفت باشیم که هدف از خلقت، #عبودیت است برای همۀ بشر. باید بدانیم که این یک کلمه «إِلّا لِیَعْبُدُونِ» [ذاریات، ۵۶]، معنایش این است که هرچه هست و نیست، در همین عبودیت خداست. هرچه هست و نیست، در تحصیل رضای خداست؛ در اعتقادات و در عملیات. باید بدانیم که حقِّ میل به یمین و یسار [تمایل به راست و چپ] نداریم [بلکه] باید در #صراط_مستقیم [حرکت کنیم.] «أَنِ اعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُستَقِیمٌ». [یس، ۶۱]   🔹باید بدانیم که تمام نتیجه و تمام سعادت در این است که ما موفق باشیم که عزم ثابتِ مستمر بر #ترک_معصیت، در اعتقادیات و در عملیات داشته باشیم. باید همین را هم از خدا و از مقربین خدا و از انبیا و اوصیا و وصیّ وقت [امام زمان علیه‌السلام] بخواهیم [که] از خدا بخواهند که ما موفق باشیم به اینکه در هر آن، هرجا باشیم، فقط و فقط #رضای_خدا را در نظر داشته باشیم. بخواهد، برویم؛ بخواهد، بایستیم. بخواهد، حرکت کنیم؛ بخواهد، ساکن باشیم.   بیانات حضرت آیت‌الله بهجت ۸۰/۱۲/۱۲ منبع: وبسایت‌مرکزتنظیم‌ونشرآثارمعظم‌له #آیت_الله_بهجت @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️هدف زندگی انسان 🔹مبدأ و نقطه آغاز تمام انحرافات و گمراهی‌ها و محرومیت های معنوی انسان، عدم درک صحیح «فلسفه حیات انسان» در این دنیا است. و اگر نداند یا فراموش کند که خدای متعال او را برای چه آفریده و در این سرای به او زندگی بخشیده و این همه امکانات در اختیارش نهاده است، زمینه چالش های بعدی را فراهم می سازد. از دیدگاه #قرآن هدف نهایی و مقصد عالی زندگی و خلقت انسان، «کمال و قرب الهی و آمادگی برای حیات اخروی و لقای الهی و سعادت جاودانی و وصول به مبدأ نور هستی» است؛ همان‌گونه که جنین در رحم مادر، خود را برای زندگی کردن در دنیا کامل و آماده می‌کند، انسان نیز باید خود را برای زندگی در برزخ و حیات اخروی، کامل و آماده سازد. 🔹«قرآن کریم» در چندین آیه اولاً زندگی انسان را هدف‌دار می‌داند: «أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناکُمْ عَبَثاً؛ آیا می‌پندارید که شما را بیهوده آفریده‌ایم؟»؛ و ثانیاً هدف‌ نهایی‌ خلقت‌ انسان را بازگشت به سوی خدا دانسته و فرموده است: «وَ أَنَّ إِلى‌ رَبِّکَ الْمُنْتَهى‌»؛ «إِنَّ إِلى‌ رَبِّکَ الرُّجْعى‌»؛ یعنی انتهای سیر انسان به سوی پروردگار است. البته به دلیل اینکه پروردگار عالم انسان را به واسطه صفات خود پرورش می‌دهد، و ربوبیت او توسط صفات انجام می‌پذیرد؛ لذا می‌توان گفت: هدف نهایی زندگی انسان، «نزدیک شدن یا آراسته شدن به صفات خداوند و دور شدن از صفات شیطان» است، و در این راستا نیز تعبیراتی همچون به کمال رسیدن، قرب به خدا، به خدا رسیدن، مظهر خدا شدن و به رنگ خدا درآمدن که در جای‌جای ادبیات دینی و آموزه‌ های اخلاقی مطرح می‌شود، همه در نهایت به همین حقیقت - آراسته شدن به صفات و کمالات الهی و دور شدن از صفات شیطانی - بازمی‌گردد و خلاصه می‌شود. 🔹همچنین از «قرآن کریم» استفاده می‌شود که این هدف، محقق و میسر نمی‌شود، مگر با عبودیت و #بندگی خالصانه خدای متعال: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِیعْبُدُونِ؛ و جن و انسان را نیافریدم، جز آنکه مرا بپرستند»؛ «وَ ما أُمِرُوا إِلَّا لِیعْبُدُوا اللهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاءَ؛ در حالی که فرمان نیافته بودند، جز آنکه خدا را بپرستند، و ایمان و عبادت را برای او از هرگونه شرکی خالص کنند، و حق گرا باشند». پس اگر کسی به آخرت و حیات پس از مرگ معتقد شد و فهمید که هدف نهایی زندگی، آراسته شدن به صفات و کمالات الهی و آمادگی برای سفر آخرت و زندگی در عالم برزخ و سپس محشور شدن در قیامت و رسیدن به پاداش و جزاست، و خود را در مسیر بندگی و عبودیت حق‌تعالی قرار داد، چنین فردی به راستی از خواب غفلت بیدار شده است، آنگاه تمام زندگی‌اش به‌ درستی و در همین راستا سامان می‌یابد و از حیرت و گمراهی و سرگشتگی نجات خواهد یافت، و به آرامش واقعی می‌رسد، ولی اگر چنین نشد، پایانی برای سرگشتگی و بی‌قراری انسان متصور نیست. 🔹بنابراین تنها کسانی که در مسیر عمل به احکام دین و حفظ ارزشهای اعتقادی و تخلق به صفات الهی و فضایل اخلاقی حرکت و تلاش می‌کنند، از منظر دین و اخلاق، فرد بیدار و هشیار تلقی می‌شوند، و سایر مردمان که تلاش و کوشش آنان، تنها در محدوده پرورش تن و بهره‌مندی از امور مادی و وصول به منافع و مطامع و لذت‌های دنیوی و مال و مقام و شهرت خلاصه می‌شود و نسبت به خودسازی دینی و کمال انسانی و انجام وظایف فردی و اجتماعی و عبادی و آماده شدن برای سفر آخرت بی‌توجه‌اند، در خواب #غفلت و بی‌خبری زندگی خود را سپری می‌نمایند. منبع: پرسمان #انسان #عبودیت #بندگی #حیات #آخرت @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد