یاد پاییز افتادم یاد اتفاقای بد گذشته ، مشکلاتم ، گریه هام ، دردایی که به کسی نمیتونستم بگم، یاد بغضای توی صبحگاه ... یاد اشکای یواشکی سر کلاس ، یاد اروز هایی که برای مرگم میکردم یاد صدای جیغ و گریه ها یاد شب تا صبح بیدار موندنا و اشک ریختنا یاد اون مشهدی که باعث شد هر بار میخوام برم مشهد از ترس گریه کنم یاد گریه هات توی ضریح یاد نگاه مردم یاد اون بیمارستان یاد اون هتل لعنتی یاد اون اتاق توی بالاترین طبقه ی هتل یاد پنجره ای که نمیزاشت شبا خواب برم یاد اون پارکینگ یاد اون حیاط یاد اون جمعیتی که توی ضریح دورمون جمع شدن یاد تنهایی نشستن توی اون اتاق یاد ویسایی که با گریه فرستادم یاد التماسایی که کردم یاد گریه های مامان یاد شکسته شدن بغضای بابا یاد اون ویلچر توی حرم یاد اون مرد نامرئی توی جاده یاد اون چاقو یاد اون شب توی طبس یاد ترسی که توی تنهایی افتاده بود به جونم تا به خودم اومدم دیدم صورتم خیس از اشکه

چه غمی داشت 🙃

نمی‌دانی که چه خوابی برای پاییز دیده‌ام ! پیراهن زردم را خواهم پوشید خودت هم که می‌دانی سالهاست موهایم را کوتاه نکرده‌ام و باد به بهانه پاییز لابه‌لای موهایم چشم چرانی خواهد کرد ! چترم را با خودم نمی‌آورم سرش کلاه خواهم گذاشت بگذار در خانه بماند .. می‌ترسم باران ببارد و نگذارد تو کتک را دربیاوری و بالای سرم نگه داری آه اگر پاییز بیاید برگ ها به خاطر اینکه زیر پاهای ما خش خش کنند یقه ی درختان خیابان را خواهند گرفت تا تکانی به خود دهند و .. آهنها را به روی زمین بریزند !!

اینقدر حال ندارم که خدا به دادم برسه

ولی واقعا باید ی جایی که نمیدونم کجا ، درست شه

حسانه چیشد که اینجوری شدیم؟

بخدا ی روز نشستم زمینو زمان به هم دوختم نفهمیدم چرا و چجوری

صداش>>

"در بغل آقای امام رضا به یاد": صدای اشك، ماه‌نویس، City girl، مُتمم روح من، اسدالله نجف، هَپروت، ماهلین، لحظه، دخترک سبز، مست حرم، زنِ‌شرقی، فانوس خیال، IM OK، قهوه‌ی خشک، جای بوسه، ماهلی، نُور، کژال، خط‌خطی‌های قلبم، مُرداب، روناک، پناهگاه الحان، هبوط، خطای 404، [ریح]، میخوام نماز بخونم، Lumino، خواهران بهشتی. و تمام کسانی که ناخواسته جا موندن🤍.

ذوقِ دوباره:))))))