خیلی برام جالبه آدمایی که فقط با یه برخورد یا با یه چت تصادفی بهم میگن:خدای من تو چقدر منی ! ؛ چطوری میتونن انقدر رک و واضح راجع به این صحبت کنن که یه آدمی که میشناسنش چطور انقدر میتونه شبیهشون باشه. بنظرم این موضوع،موضوعی نیست که کسی بخواد اینطوری راجع بهش صحبت کنه وقتی که مطلقاً هیچی جز چند دقیقه وقت گذاشتن با ظاهرات ، نمیدونه .

گاهی وقتا این دوست داشتنِ زیاده که محرومیت میاره.

- You never trust the world we are..

-

در بی امیدی بسیار به سر میبرم و تو شرایطیم که میخوام سر رو تن هیچ جنبنده ای نباشه.

نمیفهمم چرا وقتی این همه مشکل به هر نحوی دارن مورد عنایت قرارم میدن، من بازم نگران توام که خوب باشی!

این روزا از ته قلبم حس میکنم متعلق به این جهان نیستم.

حسِ یه بیماریو دارم که تو بیمارستان روانی بستری شده و انقدر دارو به خوردش دادن که هیچی یادش نمیاد. حتی خودشو!

کاش وقتی دارم خواب میبینم بفهمم که خوابم و انقدر رویاهام با واقعی جلوه کردنشون بعد بیداری منو اذیت نکنن!