هوای امروز خدا بود خدا :) تا دیدم بارون زد.. به پدر و مادر گرامی گفتم پاشین بزنیم بیرووووون..

ـــ

رانندگی هم کردم براتون ..

بارون میزد و داریوش میخوند: بویِ گندم مالِ من هر چی که دارم مالِ تو یه وجب خاک مالِ من هر چی می‌کارم مالِ تو..

🌧️❄️

میدونید دلم برای چی تنگ شده؟ برای اون شبِ سردِ مشهد.. که برف های ریز ریز میزد.. رفتیم باب الجواد.. گشنمون بود .. اشترودل خریدیم همون‌جوری با چادر و کاپشن نشستیم کف زمین رو به رو مغازه های باب الجواد تو اون سرمااااا و هوای یخ خوردیم.. حس آرامش و نفسِ راحت و خیالِ راحتی که تو حرم امام رضا دارم گفتنی نیست :)

تو در دلِ من ریشه دواندی! . . چقدر یه جمله میتونه عمیق و قشنگ باشه.. واقعا کِیف کردم باهاش ... واقعا واقعا :ـــــ)..

ـــ

سر کلاسم و دارم به بچه ها نگاه میکنم.. چقدر تفاوت هست بین هر کدوم از بچه ها .. بعضی بچه ها به قدری مورد توجه خانواده قرار گرفتن و از محبت پر شدن که اصلا هیچ کاری برای جلب توجه انجام نمیدن و خیلی غد و منطقی به کار خودشون می‌رسن و اعتماد به نفس توشون موج میزنه و همینطور بالعکس بعضی از بچه ها به قدری صحبت میکنن باهات و هزار تا کار مختلف انجام میدن و از هر دری حرف میزنن که تو فقط بهشون نگاه کنی و تاییدشون کنی و بهشون لبخند بزنی.. و چقدر این بخش موضوع رو دوست ندارم :)