به مناسبت ۲۳ ذی القعده روز زیارتی امام رضا علیه السلام: 🥀 از شرقِ دهلی می‌زند شوقِ تو سوسو تا قلبِ عشق آباد و تا آن سوی باکو دل می‌رود از دستِ شیراز و سمرقند مانندِ استکهلم و همچون پورتوریکو مِهرِ تو در جانِ عرب ها و عجم ها جا داده خود را مثلِ نقشِ خالِ هندو با خطِ نستعلیق، زنجانی نوشته اقبال هم خوانده تو را با لفظِ اردو در ازدحامِ انعکاسِ نورهایت گم می‌شود ردّ نگاهم در هیاهو نقاره هایت می‌کند مانند خورشید چشمِ کلیسا رفته ها را نیز جادو در کنجِ ایوانِ شمالی می‌شود مست شد هر که در صحنِ عتیق افتاده زانو بر گنبدت طاووس می‌گردد کبوتر حتی شود زاغ از سرِ لطف ات پرستو ملّایِ رومی در رواق از بَر بخوانَد اشعارِ حافظ را چه خوش با لحنِ خواجو گلدسته هایت می‌زند با طرحِ لبخند نقشِ شقایق را به روی طاقِ ابرو درویش های خانقاه ات می سرایند با صدهزاران دف تو را در ذکرِ یاهو از سمتِ دستانِ کریم و مهربان ات اردیبهشت و عشق می‌آید از آن سو غم می‌رود از عرشه وقتی که بگیرد هر کشتیِ طوفان زده پیشِ تو پهلو تا سبزوارِ پنجره‌ فولاد امشب از راهِ نیشابور هستم در تکاپو انگار هستم چون کبوترهای جَلدت مانندِ ذوقِ کودکانِ ماجراجو در اعتکافِ صحنِ گوهرشاد شاید ایمانِ من هم یک سحر شد معرفت جو شمسُ الشّموس ام ای رئوف ام ای امیدم ای آفتابِ روشنِ چشمانِ بی سو پشتِ ضریحت بی پناهم ضامن ام شو من که هراسان آمدم چون بچه آهو دستانِ خالی را نبین ای شاهِ احسان اندازه ی پَر هم ندارم در ترازو غرقِ تماشایِ خودت کن کُشته ات را تا زنده گردد جانِ من زآن رویِ نیکو https://eitaa.com/AZV313