کوچه پاییز ............. پاییز وقتی می رسد با خود گلاویزم پاییز وقتی می رسد از کوچه لبریزم پاییز وقتی می رسد از ترس می لرزم پاییز وقتی می رسد چون برگ می ریزم پاییز وقتی می رسد شیرازِ بی روحم پاییز وقتی می رسد تبریزِ تبریزم بعد از همان برفی که سرما زد بهارم را هفت آسمان بارانی ام، یک عمر پاییزم دستت اگر باشد دوباره آب خواهم شد با چشم های تو، سراپا شور و انگیزه م بیزارم از در خود نشستن های طولانی باید که از خواب خوشم این بار برخیزم باید بجنگم با خودم در کوچه ی پاییز بلکه پلاکی از طلا بر خود بیاویزم قم 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15