پنج شنبه مغرب اعتقادی. ۱۴۰۰/۱۱/۱۴ موضوع: سلام علیکم -بسم الله الرحمن الرحیم-باگرامیداشت دهه فجر امام صادق(علیه السلام) می فرماید: مَنْ کانَ مِنْکمْ مِمَّن قَد رَوَى حَديثَنَا وَنَظَرَ فِى حَلاَلِنَا وَحَرَامِنَا وَعَرَفَ اَحْکامَنَا فَلْيَرْضوْا بِهِ حَکماً فَاِنِّى قَدْ جَعَلْتُهُ عَلَيکمْ حَاکماً فَاِذَا حَکمَ بِحُکمِنَا فَلَم يقبل مِنْهُ فَاِنَّمَا اسْتَخَفَّ بِحُکمِ الله وَعَلَيْنَا رَدَّ وَالرَّادُّ عَلَيْنَا الرَّادّ عَلَى الله وَهُوَ عَلَى حَدِّ الشِّرْک بِاللَّهِ؛: هرکس از شما که راوي حديث ما باشد و در حلال و حرام ما بنگرد و صاحب‌نظر باشد و احکام ما را بشناسد، او را به داوری بپذيريد. همانا من وی را حاکم بر شما قرار دادم. پس هرگاه حکمي کرد و از او قبول نکردند، حکم خدا را سبک شمرده‌اند و ما را رد کرده‌اند و آن‌کس که ما را رد کند، خدا را رد کرده است و ردکردن خدا در حد شرک به اوست. (وسائل ، ج18، ص98) عبارت (قَد رَوَى حَدِيثَنَا وَنَظَرَ فِى حَلاَلِنَا وَحَرَامِنَا)را جز بر شخصي که فقيه و مجتهد در احکام و مسائل دين باشد، نمی‌توان تطبيق داد و قطعاً منظور امام علیه السلام ، فقها و علماي دين هستند که آن حضرت، ايشان را حاکم بر مردم معرفي کرده، و حکم فقيه را مانند حکم خويش دانسته است. پس اطاعت از حکم فقيه نيز واجب و الزامي است و ردکردن و نپذيرفتن حاکميت و حکم فقيه، به‌منزلة نپذيرفتن حاکميت امام معصوم علیه السلام و کوچک‌شمردن حکم ايشان است که گناهي بزرگ و نابخشودني به‌شمار مي‌آيد. در اينجا امام از واژة «قاضيا»استفاده نکردند و (جعلته عليکم حاکماً ) عموميت و اطلاق واژة حاکم، همة موارد حکومت و حاکميت را شامل مي‌شود نه فقط قضاوت را. خداوند توفیق ولایتپذیری را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات  بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi